วัตถุดิบความรู้

อ่าน: 1256

สมัยก่อนที่การสัญจรไปมาไม่สะดวก ถึงตัววัตถุดิบความรู้จะมีมาก แต่ก็ขยายไม่ออก ยังมีข้อจำกัดเรื่องเครื่องมือสื่อสารและการวิธีการสื่อสาร กว่าจะเขียนเพลงยาวส่งถึงกันได้ กระมิดกระเมี้ยนไม่รู้กี่ตระหลบ.. คำว่าจารีตประเพณีจึงมีบทบาทสำคัญที่จะดึงเอาผู้คนในพื้นถิ่นนั้นๆมาร่วมกันทำกิจกรรม ประกอบกับต้องพึ่งตนเองเป็นอย่างมาก จึงเป็นเงื่อนไขให้คนหันหน้าเข้ามาช่วยเหลือกัน เกิดการพึ่งพากันเอง ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันในรูปของการลงแขก ไหว้วานมาช่วยงานบุญงานบ้าน งานขึ้นบ้านใหม่ งานแต่ง งานเก็บเกี่ยว งานสร้างบ้าน ซึ่งเป็นพื้นฐานของแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในยุคนี้

แต่เมื่อโจทย์ชีวิต โจทย์สังคมเปลี่ยนไป

ประชากรโลกเพิ่มขึ้นถึง7,000 ล้านคน

อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมแล้วนะเธอ

มีปากกัดตีนถีบภายนอกภายในมาช่วยล้วงลูกยุบยับ

อ่านต่อ »


คุณสมบัติความรู้

อ่าน: 4480

(ไม่ว่าแพะหรือเด็ก อย่าไปจับบูชายันต์เลยนะครับ)


ในช่วงที่ชาวฮักโฮมกับแม่ใหญ่จะมาบุกสวนป่า ขอกระแซะกระซิบถามว่า..มานอนได้ไหม จะได้ออกแบบต้อนรับให้จังหนับ ประเด็นใหญ่คือเราจะเจาะใจของกัน จากที่รู้จักนิดๆก็อยากจะรู้จักมากๆ เพราะเท่าที่ไปเยี่ยมบ้านโฮมฮักมาครั้งหนึ่ง ยังมีเรื่องซึ้งๆค้างคาใจ ถ้าง้างออกมาได้เธอเอ๋ย..จะเจออะไรๆดีๆที่ซ่อนอยู่อีกมากมาย ไม่รู้ครูหนุ่มที่เป่าแซ็กโซโฟนโชว์จะมาด้วยไหม เผื่อจะลองให้เป่าแซ็กให้วัวฟังบ้าง จะได้สรุปคำว่า”เป่าปี่ใส่หูควาย” เป็นฉันใด..

อ่านต่อ »


ฝันที่ยังค้างเติ่ง

อ่าน: 4292

(ดอกโมกบานไสวรับแดด-ลม-ฝน)

เรื่องหนูเสื้อสีส้มรายงานฉบับล่าสุด อ่านแล้วกระตุกให้สะท้อนไปถึงความฝัน ที่วางไว้ว่าจะแบ่งปันปัจจัยสื่อการเรียนรู้ตัวเป็นๆ อยากเห็นวิธีเรียนที่มีชีวิตชีวา ถ้าบทเรียนกระโดดโลดเต้นได้ อุ้มได้ ร้องได้ ชิมได้ มันน่าสนใจกว่าสื่อการเรียนที่แห้งๆเยอะเลย กระบวนการเรียนที่ดิ้นได้เหล่านี้ ยังขาดแคลนอย่างมากในการเรียนการสอนในบ้านเรา แม้แต่จะเอาเด็กออกไปเรียนรู้นอกห้องโรงเรียน ก็ยังยักแย่ยักยัน..มีเหตุผลรุงรังมาพัวพันจนขาเป็นเหน็บ หัวใจเย็นชา เข้าใจไม่ได้ว่าจะออกไปอย่างไร ไปเรียนที่ไหน เรียนกับใคร เรียนเรื่องอะไร เรื่องอย่างนี้คิดเฉยๆไม่ได้หรอก คุณครูต้องเคยผ่านทักษะการนำลูกศิษย์ไปเรียนรู้ในโลกกว้าง..

อ่านต่อ »


ธรรมชาติของความสุข

อ่าน: 4119

ธรรมชาติ-ธรรมะ-ธรรมดา-ความปกติสุข-สงบสุข-สันติสุข-สันติภาพ

ความสุขที่ไหนครับ?

อยู่ในใจ อยู่ในบริเวณรอบๆตัว อยู่ทุกหนทุกแห่ง

ที่ไหนมีความทุกข์ที่นั่นมีความสุข

ถ้าไม่มีทุกข์จะรู้ได้-จะวัดได้-อย่างไรว่าสุข

อ่านต่อ »


โลกดึกดำบรรพ์

อ่าน: 2838

(แห้วเป็นตัวแทนกอดอำลาตามธรรมเนียมเฮฮาศาสตร์)

หลังจากจบรายการพิพิธภัณฑ์ภูมิปัญญาไทของท่านจอหงวน ก่อนจะเดินทางไปชมสิ่งที่เก่าแก่กว่าที่นี่ พ่อๆที่เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่ผมชวนมาร่วมงานเฮครั้งนี้ด้วย ได้เปิดท้ายรถแนะนำผลผลิตที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรง เช่น ข้าวสาร ข้าวกล้องอินทรีย์ น้ำมันงา จมูกข้าวฮางบด และพันธุ์ข้าวมาแสดงให้ชาวคณะชม พวกเราต่างมะรุมมะตุ้มช่วยกันอุดหนุนหนุบหนับ พร้อมกับซักถามที่ไปที่มาของผลผลิตต่างๆ จนเกิดการขอที่อยู่จะบุกไปถึงบ้านในภายหลัง

อ่านต่อ »



Main: 1.3437700271606 sec
Sidebar: 0.076919078826904 sec