วัตถุดิบความรู้
สมัยก่อนที่การสัญจรไปมาไม่สะดวก ถึงตัววัตถุดิบความรู้จะมีมาก แต่ก็ขยายไม่ออก ยังมีข้อจำกัดเรื่องเครื่องมือสื่อสารและการวิธีการสื่อสาร กว่าจะเขียนเพลงยาวส่งถึงกันได้ กระมิดกระเมี้ยนไม่รู้กี่ตระหลบ.. คำว่าจารีตประเพณีจึงมีบทบาทสำคัญที่จะดึงเอาผู้คนในพื้นถิ่นนั้นๆมาร่วมกันทำกิจกรรม ประกอบกับต้องพึ่งตนเองเป็นอย่างมาก จึงเป็นเงื่อนไขให้คนหันหน้าเข้ามาช่วยเหลือกัน เกิดการพึ่งพากันเอง ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันในรูปของการลงแขก ไหว้วานมาช่วยงานบุญงานบ้าน งานขึ้นบ้านใหม่ งานแต่ง งานเก็บเกี่ยว งานสร้างบ้าน ซึ่งเป็นพื้นฐานของแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในยุคนี้
แต่เมื่อโจทย์ชีวิต โจทย์สังคมเปลี่ยนไป
ประชากรโลกเพิ่มขึ้นถึง7,000 ล้านคน
อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมแล้วนะเธอ
มีปากกัดตีนถีบภายนอกภายในมาช่วยล้วงลูกยุบยับ
นอกจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น การเคลื่อนย้ายถิ่นอยู่ตลอดเวลา ก่อประเด็นทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองอีกมากมาย เคยมียุคไหนละครับ ที่คนลาว-พม่า-เขมร-และคนชาติต่างๆมาเดินเพ่นพ่านเต็มบ้านเมืองเหมือนอย่างในขณะนี้ บางส่วนอาจจะเป็นนักท่องเที่ยว แต่ส่วนใหญ่เป็นแรงงานอพยพข้ามชายแดนมาปักหลังปักฐานในบ้านเมืองเรา อย่างแน่นหนาและแน่นเฟ้นจนเป็นกระบวนที่สำคัญต่อกลไกในเรื่องต่างๆของประเทศ
โลกแคบเข้าทุกที
ไอ้ที่ยิงปืนถล่มกันโครมๆอยู่ตามชายแดน
แต่ข้างในบางกอกหรือหัวเมืองก็มีคนเขมรยุบยับ
ทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกัน..รบกันทำไมวะ
ก็อย่างว่าแหละ ..ลิ้นกับฟันย่อมกระทบกันได้
ผลประโยชน์ที่มันซ่อนอยู่ในทะเลหรือบนบกค่อยโผล่ขึ้นมาให้เห็นชัดเจน
หรือโดนแรงกิเลศกระตุ้นความละโมบก็พุ่งพล่าน
หรือไม่ก็มีแรงยุหวังผลอาการข้างเคียงการเมือง การเลือกตั้ง
สมัยที่เขมรแตกคราวก่อน คนเขมรหนีตายเข้ามาอยู่ในเมืองไทยจ้าละหวั่น มีส่วนน้อยที่อพยพผ่านไปอยู่ประเทศที่3 ตกคลักอยู่ในไทยได้เมียได้ลูกเป็นพวง บัตรประชาชนก็ซื้อเอาได้เหมือนๆใบปริญญานั่นแหละ ในประเทศนี้ทำอะไรนอกลู่นอกทางง่ายจะตาย ขอให้มีเงินยัด ยัดๆๆๆ เรือนจำยังเป็นศูนย์จำหน่ายยาบ้าได้สะดวก เมื่อก่อนเรียก ยุคใต้โต๊ะ แต่ยุคนี้เรียกยุคยัด..ส่งลูกเรียนก็ยัด-จะจบออกมาได้ก็ยัด-ไปหางานทำก็ยัด-ไปติดต่ออะไรก็ต้องยัด เป็นยุคที่ต้องใช้เงินเบิกนำ..
สังคมอีลุบตุ๊บป่องมันเป็นเช่นนี้เองหนอ..
สังคมไทยเป็นเพียงสังคมเล็กๆที่ไม่มีอะไรพิเศษกว่าสังคมอื่น เราเป็นเพียงส่วนหนึ่งของกระแสโลกาภิวัฒน์ ที่มีความสลับซับซ้อนของเครือข่ายการผลิตในระบบทุนนิยมโลก ทุกอย่างเดินหน้าปรับตัวไปเรื่อยๆ ไม่มีใครหยุดนิ่งได้ อาชีพต่างๆของชาวบ้านถูกยึดไปแล้ว การเลี้ยงหมู-กุ้ง-ไก่-ปลา-สารพัดเรื่องจัดแถวเข้าระบบฟาร์ม เมื่อรายย่อยแข่งขันสู้กันไม่ได้ก็ต้องยอมสิโรราบ เปลี่ยนจากเกษตรไปเป็นกรรมกรไปเป็นลูกจ้างหาเงินซื้อสินค้าสะดวกที่ร้านเซเว่นดีกว่า ..
ใครจะนึกมาก่อนละครับว่า..จะมีร้านล่อซื้อเปิดขายตลอด 24 ชั่วโมง
แม้แต่กระแสเศรษฐกิจพอเพียง เอแบคโพลล์ สรุปว่า ผลการวิเคราะห์ทางสถิติของคนไทยร้อยละ 21.6 เท่านั้นที่มีความพอเพียงอย่างแท้จริง ขณะที่ร้อยละ 78.4ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง หรือพูดตรงๆ คือ พ อ เ พี ย ง แ ต่ ป า ก *
คิดในแง่ดี อย่างน้อยคนไทยส่วนใหญ่ร้อยละ80 มีความ”พอเพียง”อยู่ในความคิด และเชื่อว่าตนเองใช้ชีวิตอยู่ในแนวนี้แล้ว เพียงแต่ยังไม่เข้าใจว่า “ชีวิตแบบพอเพียง” ที่แท้เป็นอย่างไร*
ต้นเดือนหน้า วันที่ 1-6 พฤษภาคม อาจารย์สุรีย์ ธรรมิกบวร คณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี โทรมาบอกว่า..ที่เสียดายติดงานกะทันหัน ไม่ได้เอาลูกชายมาร่วมงานเฮย่าโมด้วย จะขอแก้ตัวส่งลูกชายที่กำลังเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ลาดกระบัง มาอยู่สวนป่า5-6วัน อาจารย์บอกว่า..แล้วแต่ครูบาแม่หวีจะให้ช่วยทำอะไร
ผมจะชวนใช้ชีวิตติดดิน แต่คิดไปไกลโพ้นยังจักรวาล
เรื่องทำสนุกๆนั้น..
ยิ่งเรียนมาทางด้านวิศวะก็จะเติมให้เป็นวิศแวะตามสไตล์สวนป่า
อีกทั้งจะได้มาช่วยสอนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้ผมด้วย
เรื่องวัตถุดิบความรู้ บางทีก็ต้องอาศัยเส้นวาสนานะเธอ..
ไม่อย่างนั้นจะมีหนุ่มน้อยจิตอาสาขาลุยมาอยู่สวนป่ารึ
ฝรั่งครองโลกได้เพราะชอบอ่านหนังสือ ชอบบันทึก
กัปตันส์เจมส์ คุก เดินเรือไปถึงไหนๆก็จะบันทึกไว้
พบอะไร มีปัญหาอะไร แก้สถานการณ์อย่างไร
เขาก็จะบอกเล่าไว้ให้เราตามแกะลายแทงได้ *
รออ่านเรื่องดีๆจากสมาชิกชาวเฮ..
หมอจอมป่วน-อัยการ-ก็หลบไป เ ลี้ ย ง ห ล า น
หมอเจ๊ก็ยุ่งอยู่กับวิกฤติภาคใต้
หมอเบิร์ดก็ไม่รู้ไปเชิดฉายอยู่กับหนุ่มหน้ามลคนไหน อิ..
เจ้าดอกลำดวน พลังเขียนร่วงโรยตามลำดวนดงหรืออย่างไร
ป้าหวานวางตะหลิวเมื่อไหร่ใช้ปากกาบ้างนะป้า
คุณอะไรหนอ..ที่เขียนเรื่องแปลฮาๆก็หายไป
ขอขอบใจสมาชิกหน้าใหม่..ที่ช่วยกันบันเลงอักษรมาเป็นระยะ
คนอื่นๆปากกาเดี้ยงหรืออย่างไร?
คุณๆที่อ่านอย่างเดียว..คอมเมนต์บ้างจะได้รู้ว่ายังมีลมหายใจ
ด้วยเหตุฉะนี้ ลานปัญญาจึง ข า ด แ ค ล น วั ต ถุ ดิ บ ค ว า ม รู้
ครับผ๊มมม
Next : ความรู้ความรักในป่า » »
4 ความคิดเห็น
พ่อครูครับ หากน้องคนนี้มาอยู่ป่า ให้น้องได้รับการเป่าขวัญจากครูบาก่อนสักวัน แล้ววิ่งรอบป่าสองรอบ เดิอนสามรอบ แล้วให้เขาตั้งประเด็นอะไรก็ได้เกี่ยวกับอะไรก็ได้ในลาน แล้วให้พี่ป้าน้าอาช่วยกันแชร์ความเห็นครับ
ผมก็เสนอเล่นๆ ไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ไหน ทำอะไร อิอิ
ไม่รู้แม้ชะตาชีวิตตัวเอง อาการหนักนะครับ อิอิ อิอิ
ขอบคุณครับ สำหรับประเด็นคิด การใช้ชีวิตแบบพื้นๆ จะสอดรับกับในชีวิตการศึกษามหาวิทยาลััยอย่างไร ถ้าเด็กยุคใหม่มีมิติทางสังคมติดตัวติดใจไว้บ้าง ก็ดีใจบักขนาดแล้วละครับ เอาไว้วันที่เขามาใช้ชีวิตที่นี้ พี่ป้าน้าอาช่วยกันดูแลทางบล็อกได้ก็จะเยี่ยมเลย
แบบนี้ต้องเอามาถ่ายพลังในพิพิธภัณฑ์โบราณผม รับรองว่าจะผอมแห้งกลับไป อิอิ
คนไทยไม่ชอบอ่าน อย่าว่าแต่เขียน
ส่วนนินทานั้น…(ไม่เขียนดีฝ่า)
สรรเสริญก็เพื่อยศ (คนไทยเก่งที่ซุด)
รับพิจารณาทุกความเห็นครับ
จะลองขยับกิจกรรมดูก่อนนะครับ ทำได้แค่ไหน
ขอบคุณครับ