ลานสวนป่า

ธรรมชาติ-ธรรมะ-ธรรมดา-ความปกติสุข-สงบสุข-สันติสุข-สันติภาพ

ความสุขที่ไหนครับ?

อยู่ในใจ อยู่ในบริเวณรอบๆตัว อยู่ทุกหนทุกแห่ง

ที่ไหนมีความทุกข์ที่นั่นมีความสุข

ถ้าไม่มีทุกข์จะรู้ได้-จะวัดได้-อย่างไรว่าสุข

เหตุผล เพราะ2สิ่งเป็นคู่แฝด ห่างหายอย่างหนึ่งอย่างใดก็จะผิดปรกติ ไม่ครบสูตร ถ้ามีความสุขมากๆมันก็จะเบื่อจะเซ็งและขึ้นอืดได้ ลองกินหูฉลาม3เดือนซ้อนดูสิครับ..ขณะเดียวกัน ถ้าทุกข์มหาระทมซ้ำซากจำเจ มันจะเกิดความคุ้นชิน สุดท้ายก็ยอมรับได้ รู้สึกเฉยๆ ยกตัวอย่างชะลอหลังยาวบางคน เข้าไปอยู่ในเรือนจำนานๆจนปรับตัวปรับใจได้แล้ว ไม่ต้องทำอะไรรับผิดชอบอะไร นั่งๆนอนๆก็มีข้าวกิน ดีกว่าออกมาดิ้นรนแถกไถหางานทำลำบากลำบนข้างนอก

(อารมณ์ดีไม่มีขาย อยากได้ต้องหัวเราะๆๆๆๆๆ)

พอถึงช่วงพ้นโทษ คิดหนักไม่อยากออกมา บางคนถึงกับหาเรื่องกลับเข้าไปอยู่อีก แตกต่างจากบางคน..ที่ไม่ต้องการเข้าไปในสถานที่ลหุโทษ ถ้าจำเป็นต้องเข้าไปรับโทษก็จะเป็นทุกข์เป็นร้อนปางตาย

เขียนมายาวยืดก็เพื่อจะบอกว่า..

ที่ไหนๆก็มีความสุขซ่อนอยู่

เพียงแต่ตัวเราจะเล่นแร่แปรธาตุอย่างไรกับเจ้าความทุกข์ความสุขนั้น

บางคนบอกว่าให้มองอะไรเป็นบวก ทั้งๆที่ชีวิตจริงยังมีเครื่องหมาย ลบ-คูณ-หาร คงไม่ต้องวางกฎตายตัวกระมังครับ ช่วงไหนเหมาะที่จะใช้เครื่องหมายอะไรก็ใช้ให้สอดรับกับสถานการณ์ให้พอเหมาะพอควร ไฟไหม้บ้าน..จะใช้เครื่องหมาย+อย่างเดียวรึ ในเมื่อมีเครื่องหมายXอยู่กับมือ ขึ้นอยู่กับการเลือกใช้เครื่องมือให้เหมาะสม

(วัวเด็กๆนอนเล่นกับพี่ป้าน้าอา)

เมื่อเช้าอ่านเรื่องแม่ใหญ่ โอดครวญถึงหัวอกผู้บริหารโรงเรียนเอกชน ก็ได้แต่รำพึง.. ไม่รู้ว่าจะช่วยปรับกระบวนยุทธในช่วงที่ครูขาดแคลนกะทันหันได้อย่างไร ครูเครื่องช่วยได้บ้างไหมครับ หมายถึงคอมพิวเตอร์ LCD.ฉายเรื่องสนุกๆ หรือหาครูอาสาสมัคร ครูขาจร ครูเฉพาะกิจ หรือแม้แต่ครูที่อยู่ในธรรมชาติ

แหม..บั ก ห ม อ นี่ บังอาจมาสอนจระเข้ว่ายน้ำเสียแล้ว..

เมื่อวานนี้เล่าแล้วว่ามีแม่วัวออกลูก เช้านี้ก็ออกไปติดตามดูว่าแม่ลูกคู่นี้เป็นอย่างไรบ้าง พบว่าไม่มีปัญหาแม่ลูกสบายดี เจ้าตัวเล็กแข็งขันมาก ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ หิวก็มาดูดนมจากเต้าสดๆที่รออยู่อย่างไม่อั้น คนเลี้ยงจูงออกมาผูกไว้ข้างนอก แม่ลูกจะได้สุขสบายเดินเหินยืดเส้นยืดสายคลายความเครียด หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากการเบ่ง2-3ชั่วโมง

(ทองแดงกับแม่หนูแดง)

ช่วงนี้เรามีลูกวัวออกใหม่ไล่เลี่ยกัน 5 ตัว แต่ละตัวมีนิสัยไม่เหมือนกัน ลูกของแม่วัวที่ชื่อหนูแดง ชื่อเจ้าทองแดงอายุ1เดือน เป็นลูกวัวที่ฉลาดร่าเริง มีความสามารถพิเศษตรงที่ค้นพบวิธีเล็ดลอดออกจากคอกมาเที่ยวข้างนอกได้

ที่สวนมีหมากำพร้าชื่อเจ้าบิ๊ก อยู่ตัวเดียวจึงเปลี่ยวเอกา เช้าๆจะเดินมาที่คอกวัว ชวนเจ้าทองแดงไปเดินเที่ยว พากันดูโน่นนี่แล้วก็วิ่งไล่กันกลับมาส่งเจ้าทองแดงดูดนม

แต่เช้านี้เจ้าบิ๊กหายไปไหนไม่รู้ เจ้าทองแดงจึงเล็ดลอดมาเล่นกับลูกวัวที่ออกใหม่ เจ้าทองแดงนี่ทำตัวสนิทชิดเชื้อกับเขาไปหมด ยามลูกแหง่ลุกไปดูดนมแม่ เจ้าทองแดงก็จะถือโอกาสไปร่วมดูดนมหน้าตาเฉย แรกๆแม่วัวก็หงุดหงิดขวิดไล่บ้าง แต่ทนลูกตื้อเจ้าทองแดงไม่ไหว จึงปล่อยให้แบ่งกันดูดนมจนอิ่มแปร้ แล้วเจ้าทองแดงก็แยกไปเล็มหญ้าอ่อนตามเรื่องตามราว อิ่มสบายแล้วนี่

(ทองแดงออกมาต้อนรับน้องใหม่)

ปกติลูกวัวจะไปหาแม่ทุก2-3ชั่วโมงเพื่อดูดนม เจ้าทองแดงอิ่มแแล้ว ถึงเวลาไม่มาจ๊วบๆน้ำนมแม่ครัดเต่ง แม่หนูแดงออกมาร้องเรียกหาลูก คนเลี้ยงต้องต้อนให้เข้าไปดูดนมแม่ คนเลี้ยงเล่าว่า ไม่ว่าแม่ลูกอ่อนตัวไหน..เจ้าทองแดงก็ไปร่วมดูดกับเขาทั้งนั้นแหละ ซึ่งแตกต่างจากลูกวัวตัวอื่น ที่ดูดเฉพาะจากเต้าแม่ของตัวเอง

ช่วงที่วัวออกลูกใหม่ๆ

ถ้าเราเข้าไปช่วยเช็ดน้ำเมือกให้

หลังจากนั้นถ้าลูบหัวเล่นบ่อยๆ

โตขึ้นวัวก็จะเชื่องจับง่ายจูงง่าย

แต่ก็คงขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ด้วยนะครับ

อย่างพันธุ์ซาฮิวาลเลี้ยงยังไงก็ไม่เชื่อง

เหมือนคนพันธุ์ดื้อรึเปล่าไม่รู้นะ

เท่าที่สังเกตความเป็นอยู่ของวัวที่สวน ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องน้ำเรื่องอาหารและแมลงรบกวนแล้ว วัวก็จะอยู่อย่างมีความสุข ช่วงบ่ายแดดอ่อนๆจะนอนเคี้ยวเอื้อง ช่วงเช้าๆนอนอาบแดดอย่างสุขารมณ์ วัวเป็นสัตว์สังคม ถึงไม่ใช้ลูกของตัวเองก็จะเลียหรือชวนนอนก่ายกัน ไม่ว่าจะเป็นลูกของตัวไหนก็มาอิงอยู่กับพี่ป้าน่าอาได้

ดูๆไปแล้วสังคมวัวน่าจะปรกติสุขกว่าสังคมของมนุษย์เสียอีก

วัวไม่ทะเลาะเบาะแว้ง ชิงดีชิงเด่น มุ่งร้ายให้กัน

ถ้าสัตว์พูดได้คงจะพูดว่า..

บนผืนพิภพนี้จะมีอะไรน่ากลัวเท่ามนุษย์ไม่มีอีกแล้ว

ที่ คุ ย ว่ า ม นุ ษ ย์ เ ป็ น สั ต ว์ ป ร ะ เ ส ริ ฐ

ย ก ก้ น ตั ว เ อ ง รึ เ ป ล่ า ไ ม่ รู้ น ะ

คิ คิ..

« « Prev : โลกดึกดำบรรพ์

Next : ฝันที่ยังค้างเติ่ง » »