ลานสวนป่า

ตอน :: เงื่อนไขหรือเงื่อนงำ

ช่วงนี้มีข่าวให้สะดุ้งอยู่เรื่อยๆ ปุ๋ย-น้ำมัน-น้ำตาล-ไข่ไก่-ทำท่าจะแพงแซงคิวกันเป็นหางว่าว ผู้ประโคมเรื่องแจ้งว่า..ต้นทุนการผลิตสูงขึ้น ค่าการตลาดยังไม่จุใจ จำเป็นต้องขึ้นราคา ไม่งั้นบริษัทขาดทุน อิ..ขาดอะไรก็ไม่รู้นะ.. ขาดทุนกำไรหรือขาดทุนความละโมบ ลงทุนด้วยการเรียกร้องให้รัฐบาลชดเชยมันสะดวกจะตาย ..คนไทยอกอีแป้นแตกไม่รู้ครั้งที่ร้อยที่พันแล้วนะเธอ

นายทุนขาดทุนไม่ได้ เสียชื่อป่นปี้

รัฐบาลต้องชดใช้ ชดเชย กำไร กำเริบ กำขี้ ดีกว่ากำตด

วางแผนสร้างเงื่อนไขแย่รังแตน..แสนสบาย

ปั่นเรื่องนิดหน่อยแต่ได้กำรี้กำไรเป็นกอบเป็นกำ

สังคมมนุษย์บนฐานปลาใหญ่กินปลาเล็ก เขาล่อกันยังงี้แหละ

สร้างสถานการณ์สร้างภาพให้ดูน่าพรั่นพรึง แล้วก็ซูเอี๊ยรับเน๊าะๆ

ข้อเท็จจริง จะแค่ไหนอย่างไรยากที่ใครจะไปอาจเอื้อมล่วงรู้ได้

มืออาชีพด้านปั้นน้ำเป็นตัวลื่นยิ่งกว่าปลาไหลทาน้ำมันหมู

เมื่อเรายอมอยู่กับการข่มโคกินหญ้าเหี่ยวมันก็เป็นอย่างนี้ละพี่น้อง

มาดูพวกชาวไร่ชาวนาอย่างโก๋แก่บ้าง ทำมาหากินตัวเป็นเกลียว สุ่มเสี่ยงทุกย่างก้าว ยังมิวายถูกกระทำทุกอย่าง ขาดทุนมาก็รับสภาพหนี้อย่างไม่มีเงื่อนไข ต่อรองอะไรก็ไม่ได้ ไปกู้เงินมาแก้ปัญหาก็โดนอัตราดอกเบี้ยเถื่อนโขกจนงอมพระราม บ้างก็ถูกยึดโฉนดขายทอดตลาด บ้างก็ทิ้งที่ไร่ที่นาพากันดิ้นตายเอาดาบหน้า บ้างก็ไถลไปอยู่ในคุกตะราง ข้อหา โง่ เซ่อ ไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่พัฒนา ไม่ทำเศรษฐกิจพอเพียง ชีวิตจึงหม่นไหม้

ความสามัคคีในชาติเขากระทำกันเยี่ยงนี้หรือเธอ

ความรักชาติลับๆล่อๆเป็นอย่างนี้หรือเธอ

ความเป็นธรรมในสังคมอยู่ตรงไหนละเธอ

ใจคอจะแหกตาแหกอกกันอยู่อย่างนี้ละสิ

จะพัฒนาชาติโดยคนส่วนใหญ่ไส้เป็นน้ำเหลืองนะรึ

นั่งทับขี้ไปเรื่อยๆจนกว่าความยากจนจะเหม็นโฉ่

ถาม ยุบสภาแก้ปัญหาได้ไหม?

ตอบ ไม่รู้สิ ถ้ายุบกิเลศให้เบาบางไม่ได้ มันก็ไอ้แค่นั้นแหละต๋อย !

พูดไปทำไมมี

ปัญหามา ปัญญาเกิด จริงแค่ไหน

กว่าปัญญาจะมา ถั่วงาก็ไหม้ควันโขมง

พิจารณาดูบ่อเกิดแห่งปัญญาของผู้คนในชาตินี้สิ

เมื่อระบบการศึกษาชาติถูกคุมกำเนิด สติปัญญาก็สิ้นไร้ไม้ตอก ช่วยกันวิจารณ์ วิจัย วิเคราะห์ กะเทาะหน้าแว่นอย่างจริงจังทำเป็นไหม? คิดครึ่งเดียว ทำครึ่งเดียว ผลลัพธ์โหลๆมันออกมาก็อย่างนี้แหละ

เธอก็ดีแต่พูด ดีแต่กล่าวหา พูดเอามันส์

เธอทำอะไรบ้างละ

นั่นนะสิ ทำอะไรบ้าง

เออ ไม่ได้ทำอะไรจริงๆด้วย

แม้แต่อ่านบล็อก..ก็ขี้เกียจคอมเมนท์ เบื่อๆๆ..

รู้ไหม ?

รู้สิ ..การต่อยอดความรู้ความคิด มันก็จบ ก็จอด ด้วนๆห้วนๆนะสิ

แทนที่จะเป็นสังคมอุดมปัญญา ก็กลายเป็นอุดมปัญหา หาเหาใส่หัวทีละตัว ละตัว ละตัว ไม่ได้มองโลกในแง่ร้ายนะหล่อน รู้หรอกน่าว่าเข้าร้านเสริมสวยเช้งอยู่เสมอ ตอนนี้ฝนตก โลกเริ่มเขียวสะพรั่งขึ้นมาแล้ว แต่..จิตใจคนต่างหากที่เหี่ยวเฉาเหมือนเอายางมะตอยร้อนๆราด

ใครหัวใจเหนียวหนึบ ยกมือขึ้น !

ไม่มีแฮะ ..

ทำไมรึ ..ขี้เกียจชูจักกะแร้ นะสิ

ไม่ ไม่ อะไรทั้งนั้น เซ็ง เซ็ง โว้ย! กวนใจอยู่ได้

เดี๋ยวก็ปั๊ด! บักหมอนี่ ..

ฉันอยากนั่งตาลอยเฉยๆมีอะไรรึเปล่า..

โรคสังคมเส็งเค็งอาการมันเป็นเช่นนี้เองละหนอ

จะตัวใครตัวมัน รึจะตัวมันตัวใคร

ยิ้ ม ที่ เ ค ย ใ ห้ ก อ ด ที่ มี สิ่งดีๆทั้งนั้น

มันน่าเสียดาย น่าเสียใจ อาลัยอาวรณ์

ยังไงๆ..ก็อย่าส่งแฟกซ์มาลาออกทางทีวีนะเธอ..

บ่อเกิดแห่งความยินดีปรีดาของคนเราไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขและปัจจัยที่แฝงอยู่ในสัดส่วนชีวิตของเรา.. ค น บ า ง ก อ ก  เจอฝนตกรถติดก็จะบ่นเป็นหมีกินผึ้ง แต่ชาวไร่ชาวนาถ้าฝนเทลงมา..เธอเอ๋ย..สุดๆเลยเชียวแหละ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม ระหว่างฝนโปรยเม็ด ผมรีบเอาถังพลาสติกไปตั้งกลางแจ้งรองน้ำฝน เพื่อจะดูว่าฝนคืนนี้ตกหนักเบาแค่ไหน

ไฟฟ้าดับตั้งแต่ฝนเริ่มปรอยๆ ขณะที่นั่งอยู่ในความมืดแต่ใจลุกโพลง ทำยังไงก็อดใจรอจนถึงรุ่งสางไม่ไหว..หลังจากฝนสะเด็ดผมคว้าไฟฉายเดินเทิ่งๆ สาดแสงส่องดูโน้นนี่ แวะไปทักทายวัว แวะไปดูปลา สำรวจดูร่องรอยน้ำไหล ตื่นตาตื่นใจท่ามกลางกลิ่นไอดินกรุ่น เสียงกบเขียดอึ่งอ่างร้องระงมต้อนรับฝนแรกอย่างคึกคัก..เสียงสวรรค์จริงๆเป็นเช่นนี้เองหนอ

ดีใจด้วยนะอึ่งอ่างและเขียดน้อย ดีใจจริงๆ

ผมไม่รู้ว่ากบเขียดและแมลงเริงใจจะหลับนอนกันไหมนี่

จะเหมือนผมดีใจจนนอนไม่หลับหรือเปล่า

ฝนขาดเม็ดไปแล้วแต่เสียงอึ่งยังคราญคราง

โอ้ ผมมีเพื่อนร่วมโลกร่วมทุกข์สุขมากมายหลายล้านชีวิต

คิดอย่างนี้ชีวีจะเหงาหงอยได้อย่างไร

ฝนส่งมอบความสุขแผ่ส่านครอบคลุมผืนป่าแห่งนี้

ความปลื้มปิติสุขแบบง่ายๆแต่ตื้นตันเต็มใจ

ขอบคุณสวรรค์ที่ประทานหยาดน้ำทิพย์มาชโลมผืนโลกที่แห้งผากมานาน

พรุ่งนี้ผมจะรีบออกเดินท่องตั้งแต่ฟ้าสาง ไปทักทายต้นไม้ใบหญ้าที่เหี่ยวเฉามานาน คนหัวอกเดียวกันย่อมเทใจให้กันได้ไม่รีรอ หลายวันก่อนผมเดินไปเยี่ยมไผ่หมาจู ได้เห็นความทรหดอดทนสู้กับความแห้งแล้งอย่างสาหัสสากรรจ์ ลำไผ่ปล้องตรงชะลูด พิจารณาดูใกล้ๆจะเห็นลำที่เคยอวบมีร่องเหี่ยวจากโคนต้นไปถึงปลาย ถ้าเดือนนี้ฝนไม่มาไผ่แปลงนี้ก็อาจจะทรุดโทรมแห้งตายก็ได้

ถามว่า..ไ ม่ มี น้ำ ร ด ห รื อ

น้ำมีครับ..แต่เราต้องไปเฉลี่ยให้กับพืชที่อ่อนแอและต้องการน้ำมากกว่า

นี่คือไฟล์บังคับให้ต้องเสี่ยงต้องเลือกเอาอย่างหนึ่งอย่างใด

ขอโทษนะเจ้าไผ่น้อย ..ไม่ลืม ไม่ละเลย ไม่ได้ไม่ห่วงใย แต่..

วิกฤติน้ำ เ ป็ น โ จ ท ย์ ท้ า ท า ย ต่อการปรับตัวของสิ่งมีชีวิตทั้งมวล

พืชแมลงชนิดไหนที่ยกระดับตัวเองไปอยู่ในกลุ่มหัวแข็งตายยาก..ก็จะรอด

ชนิดไหนที่อ่อนแอ..ก็จะแย่ยุ่งยากมากขึ้นตามลำดับ

ชีวิตนี้หนอ..ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะต้องเผชิญอะไรอีก

มนุษย์มี2ขา2แขนมีรถยนต์วิ่งไปหาตัวช่วยได้

แต่เพื่อนร่วมโลกของผมกำลังรับชะตากรรมโดยที่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ

ใครหนอ..ใจร้าย ใจดำ หรือทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

ถ้าคิดได้ ตระหนักรู้บาปบุญคุณโทษ

เรามาสารภาพบาปในช่วงที่ยังพอปรับตัวปรับใจกันดีไหมครับ

มาร่วมตั้งปาณิธาร..

เราจะใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนร่วมโลกอย่างปกติสุข

เราจะ -ลด -ละ -เลิก เบียดเบียนซึ่งกันและกัน

เพื่อนร่วมชะตากรรมไม่รู้จักลานินย่า หรอกนะครับ

ทุกชีวิตประสบเคราะห์กรรมโดยไม่ทราบสาเหตุ

ต่างตกอยู่ในภาวะจำยอม จำใจ จำทน ทน ทน

จนกว่า..

มนุษย์จะ มี คุ ณ ภ า พ –คุ ณ ธ ร ร ม มากกว่านี้..