โอ้ยดีใจ โจ๊ะ พรึม พรึม..

อ่าน: 1178

บ่อเกิดแห่งความยินดีปรีดาของคนเราไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขและปัจจัยที่แฝงอยู่ในสัดส่วนชีวิตของเรา.. ค น บ า ง ก อ ก  เจอฝนตกรถติดก็จะบ่นเป็นหมีกินผึ้ง แต่ชาวไร่ชาวนาถ้าฝนเทลงมา..เธอเอ๋ย..สุดๆเลยเชียวแหละ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม ระหว่างฝนโปรยเม็ด ผมรีบเอาถังพลาสติกไปตั้งกลางแจ้งรองน้ำฝน เพื่อจะดูว่าฝนคืนนี้ตกหนักเบาแค่ไหน

ไฟฟ้าดับตั้งแต่ฝนเริ่มปรอยๆ ขณะที่นั่งอยู่ในความมืดแต่ใจลุกโพลง ทำยังไงก็อดใจรอจนถึงรุ่งสางไม่ไหว..หลังจากฝนสะเด็ดผมคว้าไฟฉายเดินเทิ่งๆ สาดแสงส่องดูโน้นนี่ แวะไปทักทายวัว แวะไปดูปลา สำรวจดูร่องรอยน้ำไหล ตื่นตาตื่นใจท่ามกลางกลิ่นไอดินกรุ่น เสียงกบเขียดอึ่งอ่างร้องระงมต้อนรับฝนแรกอย่างคึกคัก..เสียงสวรรค์จริงๆเป็นเช่นนี้เองหนอ

ดีใจด้วยนะอึ่งอ่างและเขียดน้อย ดีใจจริงๆ

ผมไม่รู้ว่ากบเขียดและแมลงเริงใจจะหลับนอนกันไหมนี่

จะเหมือนผมดีใจจนนอนไม่หลับหรือเปล่า

ฝนขาดเม็ดไปแล้วแต่เสียงอึ่งยังคราญคราง

โอ้ ผมมีเพื่อนร่วมโลกร่วมทุกข์สุขมากมายหลายล้านชีวิต

คิดอย่างนี้ชีวีจะเหงาหงอยได้อย่างไร

ฝนส่งมอบความสุขแผ่ส่านครอบคลุมผืนป่าแห่งนี้

ความปลื้มปิติสุขแบบง่ายๆแต่ตื้นตันเต็มใจ

ขอบคุณสวรรค์ที่ประทานหยาดน้ำทิพย์มาชโลมผืนโลกที่แห้งผากมานาน

พรุ่งนี้ผมจะรีบออกเดินท่องตั้งแต่ฟ้าสาง ไปทักทายต้นไม้ใบหญ้าที่เหี่ยวเฉามานาน คนหัวอกเดียวกันย่อมเทใจให้กันได้ไม่รีรอ หลายวันก่อนผมเดินไปเยี่ยมไผ่หมาจู ได้เห็นความทรหดอดทนสู้กับความแห้งแล้งอย่างสาหัสสากรรจ์ ลำไผ่ปล้องตรงชะลูด พิจารณาดูใกล้ๆจะเห็นลำที่เคยอวบมีร่องเหี่ยวจากโคนต้นไปถึงปลาย ถ้าเดือนนี้ฝนไม่มาไผ่แปลงนี้ก็อาจจะทรุดโทรมแห้งตายก็ได้

ถามว่า..ไ ม่ มี น้ำ ร ด ห รื อ

น้ำมีครับ..แต่เราต้องไปเฉลี่ยให้กับพืชที่อ่อนแอและต้องการน้ำมากกว่า

นี่คือไฟล์บังคับให้ต้องเสี่ยงต้องเลือกเอาอย่างหนึ่งอย่างใด

ขอโทษนะเจ้าไผ่น้อย ..ไม่ลืม ไม่ละเลย ไม่ได้ไม่ห่วงใย แต่..

วิกฤติน้ำ เ ป็ น โ จ ท ย์ ท้ า ท า ย ต่อการปรับตัวของสิ่งมีชีวิตทั้งมวล

พืชแมลงชนิดไหนที่ยกระดับตัวเองไปอยู่ในกลุ่มหัวแข็งตายยาก..ก็จะรอด

ชนิดไหนที่อ่อนแอ..ก็จะแย่ยุ่งยากมากขึ้นตามลำดับ

ชีวิตนี้หนอ..ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะต้องเผชิญอะไรอีก

มนุษย์มี2ขา2แขนมีรถยนต์วิ่งไปหาตัวช่วยได้

แต่เพื่อนร่วมโลกของผมกำลังรับชะตากรรมโดยที่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ

ใครหนอ..ใจร้าย ใจดำ หรือทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

ถ้าคิดได้ ตระหนักรู้บาปบุญคุณโทษ

เรามาสารภาพบาปในช่วงที่ยังพอปรับตัวปรับใจกันดีไหมครับ

มาร่วมตั้งปาณิธาร..

เราจะใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนร่วมโลกอย่างปกติสุข

เราจะ -ลด -ละ -เลิก เบียดเบียนซึ่งกันและกัน

เพื่อนร่วมชะตากรรมไม่รู้จักลานินย่า หรอกนะครับ

ทุกชีวิตประสบเคราะห์กรรมโดยไม่ทราบสาเหตุ

ต่างตกอยู่ในภาวะจำยอม จำใจ จำทน ทน ทน

จนกว่า..

มนุษย์จะ มี คุ ณ ภ า พ –คุ ณ ธ ร ร ม มากกว่านี้..

« « Prev : ซ้อมใหญ่..

Next : พูดเองเออเอง » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 สุวรรณา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 19 เมษายน 2011 เวลา 11:14

    สวัสดีค่ะพ่อครูบาสุขใจกับธรรมชาติจัดสรรให้ค่ะ เช้านี้
    เป็นวันหนึ่งที่หนูไม่ต้องลงไปรดน้ำผักค่ะ มันคงชื่นใจ เริ่งร่ากว่าน้ำก็อกของหนูค่ะ พ่อครูรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อิอิ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 19 เมษายน 2011 เวลา 12:16

    ขอบใจๆๆ สบายดีทั่วฟ้าเมืองสองแควเน้อ อิอิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.91657614707947 sec
Sidebar: 0.26044178009033 sec