ซ้อมใหญ่..

อ่าน: 1217

การเกิดภัยพิบัติทั่วโลก ถือว่าเป็นการซ้อมใหญ่ดีไหมครับ ซ้อมไปเรื่อยๆจะได้มีประสบการณ์เกิดทักษะในการอยู่รอดในหลายๆกรณี แผ่นดินไหว ภูเขาถล่ม โรงไฟฟ้านิวเคลียระเบิด น้ำท่วม น้ำแห้ง ร้อนแล้ง อดอยากหัวโต โรคแปลกๆโผล่มาให้กุมขมับ

แนวทางแก้ไขระยะยาว

ควรจะลดประชากรโลก

ใ ค ร ที่ ยั ง ไ ม่ แ ต่ ง ง า น ก็ หั ก ห้ า ม ใ จ เ ถิ ด

ถื อ เ สี ย ว่ า เ ข้ า โ ค ร ง ก า ร ช่  ว  ย ล ด ปั ญ ห า โ ล ก

แ ก้ วิ ก ฤ ติ อ ย่ า ง เ ป็ น รู ป ธ ร ร ม

หรือที่แต่งไปแล้วก็บันยะบันยังในการผลิตลูกไว้ที่ 1 หรือ 2 คน

รายที่ปัมไม่ติดก็อย่าไปดิ้นรนบนบานขอลูกจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลยนะ

ส่วนรายที่อกหัก..แหมเข้าทาง..ที่จะได้เช็คบิลคนหลายใจ

ส่วนใครที่อาลัยอาวรณ์กิ๊ก ก็ไขก๊อก เสียเถิดคนสวย

ถ้าลดจำนวนประชากรโลกลงได้ การแก้ไขปัญหาถึงจะเป็นไปในทางที่หวังผล ถ้าตราบใดที่คนแห่กันมาเกิดอัตราทวีคูณ จะแก้ไขวิธีไหนมันก็เหมือนลูบหน้าปะจมูก คนเพิ่มมาหนึ่งคน ทรัพยากรก็ต้องหารเฉลี่ยไปเรื่อยๆ ทรัพยากรธรรมชาติมีจำกัด แต่อัตราเกิดของคนไม่จำกัด สุดท้ายก็หงายมะก้องด่อง

บางท่านอาจจะคิดว่า..ใช้เทคโนโลยีต่างๆเข้าช่วย

มีเทคโนโลยีกี่ชนิดละครับที่ไม่มีผลข้างเคียงหรือปลอดมลภาวะ

ที่ เ ห็ น ๆ เ ป็ น ป ร ะ เ ภ ท งู กิ น ห า ง ทั้ ง นั้ น

ช่วงนี้อยู่ว่างๆก็ซ้อมใหญ่ไปพลางๆ บ่ายวันนี้ลมแรงมาหักกิ่งไม้ในสวนลงไม่น้อย ผลสะเดาร่วงมาเกลื่อนชานบ้าน กวาดรวมๆกันไว้ได้กองโต ยังมีกิ่งโมโหร้ายขนาดเท่าแขนหักโพล๊ะตกลงเฉียดไหล่ไปสักคืบได้ เรื่องพวกนี้ได้อย่างเสียอย่าง ใกล้ๆบ้านปลูกต้นแก้วต้นโมกซ้อนไว้ปลอดภัยที่สุด แถมยังปรับบรรยากาศให้รวยรื่นชื่นใจอีกต่างหาก

บ่ายเมื่อวานแดดเปรี้ยงๆ

มีเสียงกบร้องกลางวันแสก

แสดงว่า ก บ ก็ ซ้ อ ม ใ ห ญ่ เ ห มื อ น กั น

หลังจาก ล ม ซ้ อ ม ใ ห ญ่

ตอนนี้ ฝ น ก็ ซ้ อ ม ต ก แ ล้ ว ล ะ ค รั บ

ถามว่าตกหนักไหม

ก็ขนาด..อึ่ ง อ่ า ง ค า ง ค ก ซ้ อ ม ร้ อ ง นั่ น แ ห ล ะ เ ธ อ

เฮ้อ ! ค่อยยังชั่วหน่อย

โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกพะเรอ

ยังเสียวแต่..ฟ้ า ผ่ า จ ะ ซ้ อ ม ใ ห ญ่ เ ท่ า นั้ แ ห ล ะ

ผมถือโอกาศ ซ้ อ ม ใ ห ญ่ อ า บ น้ำ ฝ น แ ร ก เย็นสดชื่นจริงๆ

ตอนนี้ไฟฟ้าดับ..ต้ อ ง เ ปิ ด ไ ฟ ฉ า ย เ ขี ย น บ ล็ อ ก

ซึ่งก็อยู่ใน แ ผ น ซ้ อ ม ใ ห ญ่ เ ห มื อ น กั น

ส่วนท่านที่อ่านบล็อก ซ้ อ ม ใ ห ญ่ ค อ ม เ ม็ น ท์ ดี ไ ห ม ค รั บ

อิ อิ อิ ..

« « Prev : หวั่นใจที่จะถาม

Next : โอ้ยดีใจ โจ๊ะ พรึม พรึม.. » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 เมษายน 2011 เวลา 22:33

    ลองซ้อมโปรแกรมเฮโคราชปลายสัปดาห์นี้ก็ดีนะครับ จะได้รู้ว่ากี่ห้อง กี่คน กี่คัน — เกรงใจเจ้าบ้านและส้วมของเจ้าบ้าน ?เราจึงควรนอนสุมหัวกันที่ีสุรสัมนาคารกันหมด?

    ที่ไหนบ้างที่พลาดไม่ได้เด็ดขาด จะได้ใช้เวลาให้หนำใจ ส่วนที่ไหนได้ไปก็ดี ก็อาจแวะเผื่อมีเวลา แต่ชะโงกทัวร์ไม่เอานะครับ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 เมษายน 2011 เวลา 22:36

    ตกลงนอนสัมมาคารทั้งหมด
    พรุ่งนี้เช้าจะตามประเด็นและข้อมูลรวม
    จะไปรบกวนเฉพาะทำอาหาร/ฉลองไก่ย่าง 1 มื้อ
    อิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 1.1070930957794 sec
Sidebar: 0.061716079711914 sec