ลานบนเกาะ

ทุกวันนี้ เราไปทำงานวันจันทร์ถึงวันศุกร์ หลายคนไม่อยากให้ถึงวันจันทร์ เพราะนั่นหมายถึงงานรออยู่อีกเพียบแต่พอไปทำงานหลายคนอยากให้ถึงวันศุกร์เร็วๆ เพราะพอวันเสาร์อาทิตย์เราได้พักผ่อน ฝรั่งเขาล้อเลียนภาพคนทำงานให้เราเห็นว่า พอถึงวันจันทร์ เราจะเห็นคนไปทำงานด้วยความเซ็ง พอวันอังคารค่อยดีขึ้นนิดหนึ่ง พอวันพุธเริ่มอยู่ตัวทำงานตามปกติ วันพฤหัสบดีเริ่มชุลมุนกับงาน วันศุกร์ยิ้มร่าเริง วันเสาร์กระดี้กระด้าเมากันหัวทิ่ม วันอาทิตย์ก็ยังสนุกสนาน พอเริ่มวันจันทร์ก็เซ็งเหมือนเดิม เป็นวัฏจักร

เราเริ่มต้นทำงานด้วยความรู้สึกว่าเรากำลังมีความทุกข์ เพราะเราเหนื่อย เหนื่อยกับการต้องใช้สมอง เหนื่อยกับคนที่พูดแล้วฟังไม่รู้เรื่อง เบื่อกับการที่ต้องมานั่งจำจี้จ้ำไช สมัยเราเป็นลูกน้องเจ้านายไม่ต้องมาจ้ำจี้จ้ำไขแบบนี้เพราะเราทำงานเป็น เด็กสมัยนี้ทำไมไม่ได้ดังใจ

สมัยผมเป็นอัยการจังหวัดประจำกรม ย้ายไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง อัยการจังหวัดภูเก็ตท่านก็บ่นให้ฟังว่า สมัยพี่เป็นรองอัยการจังหวัด มีการมีงานเจ้านายไม่ต้องสั่งพี่จัดการได้หมดทุกเรื่อง พอพี่เป็นอัยการจังหวัดไม่เห็นใครมาดูแลพี่เลย แถมพี่ต้องดูแลพวกน้องๆเขาอีก คุณมาอยู่กับพี่ไหม ผมบอกว่าเพิ่งย้ายไปไม่กี่เดือนเอง พี่ก็บอกว่าเดี๋ยวพี่จัดการให้เลยกลายเป็นว่าย้ายไปหกเดือนก็ได้มาช่วยราชการ เพราะเราเป็นคนทำงานเป็นใครก็อยากได้เป็นลูกน้อง ถามว่าเหนื่อยไหม คำตอบก็คือเหนื่อย มีความสุขไหม…ไม่แน่ใจ แฮะ…สุขที่ได้กลับมาอยู่บ้านใกล้ชิดครอบครัว เหนื่อยกับงานที่มีมาสารพัด งานคดียากๆก็ต้องเราทำ งานสังคมก็ต้องเราไป งานประชุมก็เราอีกนั่นแหละ งานมวลชนออกไปบรรยายก็ใครที่ไหนล่ะ..ในความเหนื่อยก็มีความสุขลึกๆที่ผู้ใหญ่เขารักเมตตาเรา ให้โอกาสเราได้แสดงฝีมือ จนผู้บริหารระดับสูงพอเอ่ยชื่อภูเก็ต ชื่อเราก็จะไปอยู่อันดับต้นๆ และในที่สุดก็ได้รับความไว้วางใจให้เป็นอัยการจังหวัดภูเก็ต

มาถึงวันนี้ เป็นอัยการผู้เชี่ยวชาญ เหนื่อยกับงานที่ต้องใช้สมอง บางทีกลับถึงบ้านสมองล้าไปหมด พอถึงบ้านวางกระเป๋าคอมพิวเตอร์ หยิบกล้องถ่ายรูปออกไปถ่ายนก ผีเสื้อ ดอกไม้ ตามเรื่องตามราว พอได้ภาพถูกใจเดี๋ยวก็หายเหนื่อยแล้ว แม่บ้านทำกับข้าวอร่อยไว้ให้แล้ว บางทีก็มีผลไม้อร่อยที่เป็นผลผลิตข้างบ้าน เช่น มะละกอหวานฉ่ำเนื้อแน่น น้ำดอกอัญชันบ้าง น้ำใบเตยบ้าง เหนื่อยจากงาน เป็นทุกข์ไหม มีบ้างนิดหน่อยแต่เราปลดปล่อยไปข้างบ้านรอบบ้านหมดแล้ว เมื่อเข้ามาในบ้านทุกข์เราไม่มีแล้ว
เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเราเอามะพร้าวน้ำหวาน ๕๐ หน่อ ไปปลูกแทรกกับมะพร้าวดั้งเดิมที่แม่ปลูกไว้ รองอธิบดีกับลูกน้องก็มาช่วย ผมจ้างคนงาน ๑ คน”ขุดหลุมปลูกมะพร้าว จ้างรถไถมาไถร่องมะพร้าว ฝนตกพรำๆปลูกจนเสร็จ ถามว่าวันนั้นเหนื่อยไหม เหนื่อยครับ..และเมื่อยหลังนิดหน่อย มีความสุขไหม มีความสุขมาก….มันไม่เหมือนเหนื่อยจากที่ทำงานที่เราใช้สมองมาทั้งวัน ทำให้เราเกิดทุกข์อ่อนเพลียไม่อยากทำอะไร แต่วันนั้นแม้จะเมื่อยหลังแต่มีความสุขที่มีรองอธิบดีมาช่วยปลูก มีพี่ซึ่งเป็นญาติๆกันมาช่วยดูแล กลับถึงบ้านมีความสุขมาก….

วันนี้ผมกับคุณแอ๊ดสองคนตายาย เอาหน่อกล้วยน้ำว้า ๓๒ หน่อไปปลูกที่สวนมะพร้าวอีก เห็นต้นมะพร้าวที่ปลูกไว้เมื่อสองอาทิตย์ก่อนชูยอดเขียว มีความสุขมาก วันนี้ไม่จ้างคนขุด ซื้อจอบด้ามจอบ ลิ่ม จัดการกับจอบเอง ใช้ได้ดี ซื้อรองเท้าบู้ต ถึงมือ แวะซื้อปุ๋ยขี้วัว ไปใส่หลุมกล้วย หน่อกล้วยพันธุ์ดีก็ไม่ต้องซื้อเพราะเพื่อนให้มาอีก เริ่มต้นขุดหลุมเอง ไม่ต้องจ้าง เพราะถ้าชีวิตเรามัวแต่พึ่งพิงคนอื่นหากไม่มีเขาเราจะทำอย่างไร วันนี้จะลองเป็นชาวสวนด้วยตัวเอง ขุดหลุมกล้วยไม่เหมือนหลุมปลูกมะพร้าว ฮ่าๆ เพราะหลุมมะพร้าวขุดตื้น ต้องไม่ปลูกให้มะพร้าวจมลงในหลุม มิฉะนั้นปลวกจะจัดการกับมะพร้าวจนเรียบร้อยหมด ต้องปลูกให้ลูกมะพร้าวที่มีหน่อมันโผล่พ้นดินเล็กน้อย สองอาทิตย์ที่แล้วเขาขุดกันพักเดียว ๕๐ หลุม ทั้งขุดทั้งปลูกไม่ถึงสองชั่วโมงก็เรียบร้อย แต่วันนี้ผมปลูกกล้วยน้ำว้าครับพี่น้อง ต้องขุดหลุมลึกกว่ามะพร้าว เขาบอกว่าให้ขุดสัก ๑ ศอก เริ่มลงมือขุดไปได้ ๕ หลุม หงิกจะกิน ฮ่าๆ…ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้

เอ้า..พักหน่อยหนึ่ง พอมีแรงก็ลงมือขุดต่อ ได้อีก ๓ หลุม ลงไปนอนพัก ฮ่าๆ… พอมีแรงก็ขุดต่อได้อีก ๕ หลุม จะหน้ามืดแล้ว ฮ่าๆ ก็ใครเขาขุดหลุมปลูกกล้วยกันตอน ๑๑ โมงเล่า…ฮ่าๆ เพราะมัวแต่เอ้อระเหยลอยชายกว่าจะถึงสวน แดดมันออกเต็มที่แล้วนะสิ… ฝ่ายคุณแอ๊ดก็ตามหลังเอาหน่อกล้วยลงหลุม ใส่ปุ๋ยขี้วัวรองพื้น จนเกือบครบหลุมที่ขุดไว้ บอกคุณแอ๊ดว่าเราไปกินข้าวกันเหอะ หิวแล้ว ฮ่าๆ

กินข้าวเสร็จก็มาขุดหลุมต่อ ขุดได้สองหลุมพักครั้งหนึ่ง ไม่ไหวจริงๆเหนื่อยมาก สรุปแล้ววันนี้ผมขุดได้ ๑๘ หลุม คุณแอ๊ดเอาเสียมไปขุดหลุมปลูกได้อีกประมาณ ๕ หลุม บอกคุณแอ๊ดว่ากลับเหอะ หมดแรงจริงๆแล้วนะเนี่ย….ฮา…แล้วเราก็ขับรถไปเที่ยวกันว่าจะไปเที่ยวสวนเกษตรแต่ไปถามคนไม่รู้ทะลึ่งบอกว่าเราขับเลยมาแล้ว ในที่สุดเราก็ย้อนกลับทั้งๆที่เหลืออีกนิดเดียวก็จะถึงแล้วโธ่….แต่เราก็ได้ซื้อกระถางต้นไม้รูแบบแปลกๆสวยดีมาประดับสวนข้างบ้าน มีโซ่ดินเผาเข้าท่าเลยซื้อมา ๕ เส้น แต่งสวนเสร็จจะเอามาอวด..อิอิ

วันนี้เหนื่อยมากกว่าวันทำงาน แต่ผมมีความสุขมากกว่า เหนื่อยกายแต่จิตใจเบิกบานได้ทำในสิ่งที่เรารักเราชอบที่ได้ปลูกต้นไม้ ปลูกพืชกินได้ ไม่ใช่อะไรหรอกเจ็บใจที่จะซื้อกล้วยน้ำว้ามาให้นก ที่ภูเก็ตขายกล้วยน้ำวาลูกก็ไม่โตหวีละ ๒๐ บาท เลยตัดสินใจปลูกกล้วยเผื่อได้แจกเพื่อนฝูง เหลือก็ให้นกให้กระรอกมันกิน มันก็มีความสุข เรามีความสุข แค่นั้นจริงๆ…

« « Prev : วันแม่

Next : ไปปลูกกล้วยต่อ » »