นับว่าละครเรื่องดอกส้มสีทองทำให้ผมเขียนบันทึกยาวเป็นประวัติการณ์ เพราะนี่เป็นตอนที่ ๗ เข้าไปแล้ว จากเรื่องละตอน เป็นสองตอน เป็นสี่ตอน คราวนี้รวดเดียว ๗ ตอน หรือว่าผมจะขี้บ่นขึ้นไปทุกวันละเนี่ย..ฮ่าๆๆ อ่านต่อ »
ดอกส้มสีทองจะจบลงแล้ว ละครเรื่องนี้ได้รับการวิพากย์วิจารณ์กันมากในฐานะที่เป็นละครที่นางเอกแรงมาก ภาษาวัยรุ่นต้องบอกว่า “แร้งส์” แรกๆดูก็รำคาญมากกับความซื่อบื้อของตัวละคร เบื่อกับการชิงรักหักสวาท เบื่อกับบทเมียหลวงเมียน้อย แต่ทำไปทำมาละครเรื่องนี้กลับได้รับการโหมกระแสกันจนป่วนไปหมด อ่านต่อ »
เมื่อคืนดูดอกส้มสีทองต่อ ได้ตัวอย่างที่จะมาอธิบายเรื่องที่เขียนคาไว้คราวที่แล้ว นั่นคือเรื่องที่ว่า “ถ้าหย่ากันแล้วจนลงกว่าเดิมจะเรียกร้องอะไรได้อีก”
ตัวอย่างที่ว่านั้นก็คือ เด่นจันทร์จับได้ว่าสินธรไปมีเมียน้อยอีกก็เลยขอหย่าดีๆโดยขอให้สินธรเซ็นใบหย่าแล้วไปแต่ตัว ให้ออกจากงานของบริษัทฯของพ่อเด่นจันทร์ แต่สินธรไม่ยอมอ้างเรื่องลูก จึงถูกบังคับโดยทุบมือและหากยังไม่เซ็นอีกก็จะถูกยิง ในที่สุดก็ต้องยอมเซ็นชื่อในทะเบียนหย่า อ่านต่อ »
เอ๊ามาเร็ว…มาโม้กันเรื่องฟ้องหย่ากันต่อ นอกจากฟ้องหย่าและเรียกค่าทดแทนจากเมียน้อยอย่างเรยาแล้ว รู้ไหมครับว่าในการฟ้องหย่านั้นจะต้องจัดการเรื่องอะไรกันอีก ไหนๆก็ไหนๆแล้วว่ากันให้หมดเปลือกเลยดีกว่า อ่านต่อ »
คราวที่แล้วได้เล่าให้ฟังเรื่องเหตุฟ้องหย่าที่แก้ไขใหม่ แต่ยังไม่ได้เล่าว่าของเก่ากับของใหม่แตกต่างกันยังไง เฉพาะในส่วนข้อ(๑) กฎหมายใหม่เนี่ย…ถ้าภรรยาไปอุปการะเลี้ยงดูหรือยกย่องชายอื่นฉันสามี โดนครับโดนด้วย…ของเก่าจัดการแต่สามีที่ไปยกย่องหญิงอื่นฉันภริยา งานนี้เท่าเทียมกันครับ แฮ่…แต่อย่าเพิ่งดีใจเดิมกฎหมายเล่นงานเฉพาะภรรยาที่มีชู้ แต่คราวนี้ใช้คำว่า เป็นชู้หรือมีชู้ แสดงว่าโดนทั้งชายทั้งหญิง อิอิ นอกจากนี้ยังเพิ่มคำว่า “ร่วมประเวณีกับผู้อื่นเป็นอาจิณ” มันยังรวมไปถึงสามีไปมีชายอื่น และภรรยาไปมีหญิงอื่นด้วยแหละ…อิอิ เห็นไหมผมถึงว่ามันเป็นไปตามสภาพสังคม อ่านต่อ »
