ลานเวลา

เห็นโพสต์ของผู้ปกครองท่านหนึ่งที่โพสต์ขำๆ
โรงเรียนเลิก ตามหาลูกเจอที่สนามฟุตบอลด้านหลังโรงเรียน
ดูจากรูป เธอถอดรองเท้าทิ้งไว้ข้างสนามใส่แต่ถุงเท้า
และกำลังทำหน้าที่โกล์ป้องกันประตูอย่างแข็งขัน
เป็นหญิงเดียวท่ามกลางผู้เล่นชายล้วน

เด็กชายใส่รองเท้าผ้าใบ แต่เธอใส่รองเท้าหนัง
ก็แก้ปัญหาได้ง่ายๆ ถอดรองเท้าของตัวไว้ซะ ใส่แต่ถุงเท้า ก็แค่นั้น
แต่วันต่อมา เห็นรูปเธอช่วยคุณแม่ทำขนมเค้กดูเป็นแม่บ้านแม่เรือนทีเดียว

อ่านต่อ »

เดินเลาะเลียบดูต้นไม้ใบหญ้า ไปเจอมะเขือเทศสุกแดงเต็มต้น
นึกเสียดาย  หากทิ้งไว้คงเน่าเสียเปล่า
จึงคว้ากาละมังกับกรรไกรมาเก็บ

ช่วงเวลาที่ก้มๆ เงยๆ เลือกลูกมะเขือเทศที่สุกได้ที่
ใจกลับแวบนึกถึงยาย

ยามเป็นเด็ก  ปิดเทอมทีไร มักถูกส่งไปอยู่บ้านสวนต่างจังหวัด
วันเดินทาง..จะถูกยายปลูกให้ตื่นตั้งแต่ยังไม่สว่างดี
จัดแจงแต่งตัวให้พร้อม และที่ขาดไม่ได้คือผ้าโพกผม
ด้วยต้องเดินทางด้วยรถคอกหมูของน้า
ซึ่งมีอาชีพขับรถบรรทุกรับส่งของไปมาระหว่างเมืองใหญ่กับบ้านเกิด

ยังจำรถบรรทุกคันใหญ่ ที่เปิดโล่ง
ที่นั่งด้านหน้าเป็นไม้ยาวต่อมาจากที่นั่งคนขับ
ด้านหลังเป็นตัวถังไม้ สูง ชนิดที่ต้องมีบันไดก้าวขึ้นจากข้างหลังสองสามขั้น
ระหว่างที่นั่งแถวยาวด้านหลังสองแถว มักบรรจุข้าวของต่างๆ
บางทีก็เป็นกระสอบ บางทีก็เป็นแข่งไม้ไผ่สานบรรจุเมี่ยง

อ่านต่อ »

รู้สึกว่า ปีนี้เป็นปีแห่งการเดินทางไกล มีธุระให้ต้องไปโน่นมานี่ไม่ว่างเว้น

ช่วงคริสต์มาสมีกำหนดเดินทางไปเมืองกรุง ซึ่งเตรียมใจพร้อมรับรถติดตอนขากลับไว้แล้ว

ก็เป็นช่วงวันหยุดยาว ใครๆ ก็อยากเที่ยว อยากมาสัมผัสความหนาว

แถมปีนี้อากาศก็เป็นใจ หนาวววววมาก มาตั้งแต่กลางเดือนธันวาคม

.

ก็เพราะอากาศหนาวมาก หนาววูบลงอย่างรวดเร็ว

เสื้อฤดูหนาวของคุณย่าทั้งสองที่เก็บไว้ ดูจะไม่เป็นที่ถูกใจและไม่อุ่นพอ

จึงเกิดรายการช็อปปิ้งฤดูหนาว ได้เสื้อหนานุ่มมาฝากทั้งคุณย่าและสมาชิกในบ้านครบคน

.
คุณย่าคนน้อง สวมเสื้อนั่งตัวกลมอยู่ไม่นานก็บอกหนาว จะเข้านอน

นอน..นอน..ไม่ยอมลุก ไม่ยอมกิน ดูง่วงซึมตลอดเวลา

จึงต้องพากันอพยพมานอนโรงพยาบาลในคืนคริสต์มาสอีฟ

ยกเลิกทริปไปเมืองใหญ่ ย้ายมาใช้ชีวิตบนตึกสูง

.

อ่านต่อ »

ค่ายคนเจ้าปัญญา ในฤดูร้อนปีนี้..จัดธีมไว้ดิบดี ว่าเป็นตอนขุมทรัพย์พลังงาน
ครูเตรียมการจะให้ชาวค่ายเรียนรู้ด้วยกิจกรรมสนุกๆ หลายอย่าง
จัดแผนงาน อุปกรณ์ ข้าวของ สถานที่ไว้สารพัด

วันแรกที่มาถึง..เด็กทำให้ทึ่ง ด้วยตั้งอกตั้งใจร่วมกิจกรรมอย่างสนุกสนาน
เรียบร้อยกว่าที่คิด  รู้จักสร้างสรรค์ จัดบ้าน จัดของ พี่ดูแลน้องอย่างน่าประทับใจ
พอถึงเวลาครูประชุมร่วมกันยามเย็น..จึงมีเสียงชื่นชมแกมหวาดหวั่นว่า..
เอ๊ะ! นี่ของจริงหรือภาพลวงตา..
ได้แต่บอกกันและกันว่า..อยู่กับปัจจุบันกันเถอะ  เรียบร้อยคือเรียบร้อย

อ่านต่อ »

ต้นมะปรางออกลูกแล้ว!!!  ปีนี้ออกหลายลูกเสียด้วย..
มะปรางออกลูกแค่นี้จะตื่นเต้นอะไรกันนักหนา..
แต่การได้เห็นมะปรางลูกเท่าหัวแม่มือไม่กี่สิบลูก แทรกอยู่ตามใบของต้นมะปรางต้นเล็กต้นนี้
เป็นความยินดี และชุ่มชื่นใจยิ่งนัก..

เห็นแล้วคิดถึงคนปลูก ที่จากไปเกือบยี่สิบปีแล้ว
ก่อนหน้านั้น..เวลาพ่อปลูกต้นไม้ ที่ใช้เวลาเติบโตกว่าจะเห็นผล
พ่อมักจะพูดเสมอว่า..เอ้า..ปลูกไว้หื้อแก้วมาลูน..
ปลูกแล้วก็เฝ้ารดน้ำ..ทะนุถนอม..รอคอยให้เติบโต

อ่านต่อ »

จำได้ว่า เมื่อเป็นเด็ก  นานๆ ทีจะได้ยินเสียงประทัดดังรัวมาจากท้องฟ้า ในยามกลางวัน
และแล้ว จะมีคนตาดี ชี้บอก โน่นๆๆๆ โคมลอยๆๆ  ให้พากันแหงนเงยมองโคมลอยลูกกลมใหญ่
ลอยช้าๆ  มีหางแกว่งไกวไปมา และจะมีเสียงประทัดตามมาอีกสักชุด

เป็นโคมลอยที่แถวบ้านเรียกว่า โคมลอยควัน ทำจากกระดาษเนื้อเบาและแป้งเปียก ไม่มีวัสดุอื่นใดอีก
ลอยตัวได้ด้วยควันร้อนจากคบไฟที่จุดจนลุกโชน สอดเข้าไปในช่องด้านล่าง
อัดควันร้อนจนเต็มแล้ว จึงปล่อยให้ลอยขึ้นไป โดยไม่มีส่วนใดที่ติดไฟห้อยตามไปด้วย

อ่านต่อ »

เล่าต่อจากบันทึกที่แล้วนะคะ

เมื่อผ่านช่วงเวลาของการสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวข้องทั้งหลาย
ก็ได้เวลาที่ผู้ประเมินจะสังเกตและตรวจสอบ ค้นหาคุณภาพจากฝ่ายต่างๆ ในโรงเรียน
เป็นเวลาที่ตนเองเดินลอยชายไปมาได้เต็มที่  ไม่ค่อยมีใครสนใจจะซักถาม
ยกเว้นยามที่ต้องตัดสินใจในบางประเด็น

สังเกตเห็นท่าทีของทั้งสองฝ่าย เมื่อได้แรกพบ
ฝ่ายที่มาก็คงระแวดระวังกันเต็มที่ เผื่อจะมีรายการสร้างภาพให้เห็น
ฝ่ายที่อยู่ก็ตื่นเต้น กลัวจะอธิบายได้ไม่ชัดเจน โดยเฉพาะครูใหม่ที่มาทำงานได้ไม่ถึงปี

ยังดีที่ได้พูดคุยกันไว้ก่อนล่วงหน้า ให้มองผู้ที่มาเยือนในแง่ดี เป็นโอกาสที่จะให้คนอื่นเห็นสิ่งที่เราทำ
สิ่งใดไม่ได้ทำก็ชี้แจงแสดงเหตุผลตามบริบทของตนที่อาจแตกต่าง
ไม่ต้องปกปิด หรือปกป้องตนเอง
ให้เรียนรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อนำมาใช้ปรับปรุงการทำงานต่อไปให้ต่อเนื่อง
โชคดีที่ทีมผู้ประเมินไม่ได้มาด้วยท่าทีที่กร้าวกร่าง แต่กลับสร้างความเป็นกันเองด้วยอารมณ์ขัน
บรรยากาศการพบปะกันกับคุณครูและเด็กจึงค่อยผ่อนคลายลง

อ่านต่อ »

เมื่อต้นปีการศึกษา 2555 ได้รับแจ้งข่าวว่าจะมีผู้มาเยือนโรงเรียนเพื่อประเมินคุณภาพการศึกษา
ไม่ได้กังวลมากมายกับการตรวจสอบ
แม้รอบที่ผ่านมาเมื่อสี่ปีก่อนโน้นได้รับรายงานและข้อเสนอแนะแบบแปลกๆ
แถมคราวนี้ยังมีหลักเกณฑ์กำหนดให้ต้องพิสูจน์ให้เห็น ว่านำข้อเสนอแนะมาพัฒนาจนเกิดผล
ได้ช่วยกันเรียนรู้และพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง
ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ จนเป็นเรื่องปกติในชีวิตการทำงาน บนพื้นฐานของการทำจริง
ดีแล้วก็ชื่นชม ยังไม่สำเร็จก็แก้ไข ปรับเปลี่ยนใหม่ให้ดีขึ้น

แม้ปีที่ผ่านมาจะมีสมาชิกในทีมที่เข้ามาใหม่แทนครูเก่าที่ย้ายออกไปหลายคน
งานการก็ยังเป็นระบบระเบียบพอสมควรไม่ได้ติดขัดกระไร
ด้วยบรรดาพี่ๆ ทุ่มเทเวลาฝึกฝน แนะนำ ประคับประคองให้น้องใหม่กล้าแกร่งขึ้นโดยเร็ว

จะมีก็แต่คอยดูว่า ผู้ที่จะมาตรวจสอบมีคุณภาพเพียงไหน  ยังหวั่นใจกับรอบที่แล้วไม่หาย
ไม่รู้จะได้คนที่เข้าใจการประเมินอย่างรอบด้าน หรือเห็นเพียงงานเติมข้อมูลลงให้ตรงช่อง
ก็โรงเรียนเรายิ่งทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านออกอย่างนี้
ถ้ามาพร้อมกรอบ ครอบ วัด ดู แล้วก็ไป
คงไม่ได้เห็นเบื้องลึก เบื้องหลัง ที่เพียรพยายามสร้างสรรค์ให้เกิดกับเด็ก

อ่านต่อ »

วันหยุดยาว..
เป็นโอกาสให้ได้พักผ่อน..
ยามเช้า..นั่งริมน้ำ
ฟังเสียงน้ำสาดซ่า..เคล้าเสียงนกเขาขันคู..ท่ามกลางสายลมพลิ้วแผ่ว..

กาแฟหอม..ร้อนกรุ่นสักแก้ว..
เพลิดเพลินกับฝูงปลาในน้ำ..
อืมมม..ความสุข..

ที่มาของเรื่องราว…โปรดอ่านต่อไป..อิอิอิ

อ่านต่อ »

นับแต่กลับจากสวนป่าครั้งล่าสุดมา ยังไม่หยุดวุ่นกับการงาน
เดือนพฤษภาคมเป็นช่วงที่ต้องรีบและลุ้นหลายเรื่อง กว่าจะมาเขียนบันทึกก็ผ่านไปนานนับเดือน
แม้มีคุณหมอจอมป่วน อุ๊ย และ น้องฝน เล่าสู่กันฟังตั้งนานแล้ว
ยังอยากมาต่อท้ายแถวบอกเล่าถึงมุมมองของตัวเองกันสักหน่อย
อ่านต่อ »