ลานเวลา

เมื่อต้นปีการศึกษา 2555 ได้รับแจ้งข่าวว่าจะมีผู้มาเยือนโรงเรียนเพื่อประเมินคุณภาพการศึกษา
ไม่ได้กังวลมากมายกับการตรวจสอบ
แม้รอบที่ผ่านมาเมื่อสี่ปีก่อนโน้นได้รับรายงานและข้อเสนอแนะแบบแปลกๆ
แถมคราวนี้ยังมีหลักเกณฑ์กำหนดให้ต้องพิสูจน์ให้เห็น ว่านำข้อเสนอแนะมาพัฒนาจนเกิดผล
ได้ช่วยกันเรียนรู้และพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง
ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ จนเป็นเรื่องปกติในชีวิตการทำงาน บนพื้นฐานของการทำจริง
ดีแล้วก็ชื่นชม ยังไม่สำเร็จก็แก้ไข ปรับเปลี่ยนใหม่ให้ดีขึ้น

แม้ปีที่ผ่านมาจะมีสมาชิกในทีมที่เข้ามาใหม่แทนครูเก่าที่ย้ายออกไปหลายคน
งานการก็ยังเป็นระบบระเบียบพอสมควรไม่ได้ติดขัดกระไร
ด้วยบรรดาพี่ๆ ทุ่มเทเวลาฝึกฝน แนะนำ ประคับประคองให้น้องใหม่กล้าแกร่งขึ้นโดยเร็ว

จะมีก็แต่คอยดูว่า ผู้ที่จะมาตรวจสอบมีคุณภาพเพียงไหน  ยังหวั่นใจกับรอบที่แล้วไม่หาย
ไม่รู้จะได้คนที่เข้าใจการประเมินอย่างรอบด้าน หรือเห็นเพียงงานเติมข้อมูลลงให้ตรงช่อง
ก็โรงเรียนเรายิ่งทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านออกอย่างนี้
ถ้ามาพร้อมกรอบ ครอบ วัด ดู แล้วก็ไป
คงไม่ได้เห็นเบื้องลึก เบื้องหลัง ที่เพียรพยายามสร้างสรรค์ให้เกิดกับเด็ก

บรรดาครูใหญ่ครูเล็กก็ไม่เก่งเรื่องการนำเสนอเท่าใดนัก มักค่อนข้างถ่อมตัวกันเสียเป็นส่วนใหญ่
แถมเรื่องที่ใครๆ เห็นเป็นเรื่องพิเศษก็ทำกันบ่อยจนเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ค่อยหยิบมาบอกเล่า
นึกว่าใครๆ เขาก็ทำได้เหมือนตัว
เรื่องที่เห็นว่าเป็นเรื่องพิเศษของตัว โดยเฉพาะการเห็นความก้าวหน้า
เห็นการพัฒนาของเด็กในเรื่องเล็กๆ ที่ไม่อาจวัดเป็นตัวเลข
แต่ส่งผลให้เด็กเปลี่ยนไปในทางที่ดีอย่างเด่นชัด
เรื่องแบบนี้คนที่ไม่เข้าใจก็มองไม่เห็น  กลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยในสายตาคนอื่นไปเสีย
หลายเรื่องก็ทำแบบนอกกรอบไม่เหมือนวิธีการของโรงเรียนรัฐ
เพราะหากมัวแต่จัดทำหลักฐาน ตั้งคณะกรรมการโน่นนี่นั่น
เรียกประชุมอย่างเป็นทางการเพื่อรออนุมัติ คงไม่ได้ทำอะไรกันอีกหลายเรื่อง

ด้วยเคารพในกติกา จึงศึกษาและเตรียมงานตามมาตรฐานที่จะต้องถูกตรวจสอบ
ผู้รับผิดชอบแต่ละงาน ขนเอกสารมาจัดเรียงไว้ให้สะดวกแก่การค้นหา
ได้รับแจ้งมาว่าต้องใช้หลักฐานย้อนหลังสามปี
เรื่องที่ปกติมีเก็บไว้ในไฟล์คอมพิวเตอร์ ก็ทยอยกันพิมพ์ออกมาให้เห็นเป็นเอกสาร
สิ้นเปลืองกระดาษกันบานเบอะพอดู
เห็นครูกับเด็กช่วยกันเรียงแถวหอบเอกสารมากันเป็นตั้งๆ แล้วก็พากันขำ
ขนของไปหัวเราะไป สงสารผู้ประเมินจะอ่านกันไหวไหมเนี่ย

ฝ่ายที่รับผิดชอบเรื่องการประกันคุณภาพในโรงเรียนถึงกับทำลายแทงเอกสารไว้
ว่าโต๊ะไหนมีเอกสารอะไรบ้าง ทั้งยังอำนวยความสะดวกอย่างเต็มที่
อุตส่าห์ทำตารางเชื่อมโยงสิ่งที่โรงเรียนมีไม่เหมือนชาวบ้าน ให้เห็นความสอดรับกับเกณฑ์ที่จะมาตรวจสอบ
ไม่อยากทำงานกันจนดึกดื่นตามคำร่ำลือของเพื่อนโรงเรียนอื่น
ที่เล่าขานถึงการต้องจัดทำเอกสารเพิ่มเติมกันมากมาย
มีกระทั่งถูกแนะนำให้ปรับเปลี่ยนวิสัยทัศน์ และอัตลักษณ์ของโรงเรียนเพื่อจะได้คะแนนเพิ่ม !!!

ตารางเวลาที่จะมาเยือนในวันสุดท้าย ตรงกับวันที่ 21/12/12 ซึ่งผู้คนตื่นเต้นกับวันสิ้นโลกได้เหมาะเจาะ
แถมจำเพาะเป็นช่วงเวลาที่มีนักเรียนบางระดับชั้นไปเข้าค่ายนอกโรงเรียน
ชั้นเล็กๆ มีกิจกรรมพิเศษกับผู้ปกครองตามปฏิทินงานที่กำหนด
ครูบางคนพานักเรียนไปแข่งขันกีฬาต่างจังหวัด  บางคนหมอนัดตรวจวินิจฉัยโรคที่สำคัญ
ก็ยังยืนยันไม่ยกเลิกหรือปรับเปลี่ยนงานใดๆ ของโรงเรียน

อย่างน้อยมีคนตั้งใจมาอยู่ด้วยตั้งสามวัน  อยากให้เห็นสภาพที่เป็นจริง
เมื่อเป้าหมายของการประเมินก็เพื่ออยากให้เกิดการพัฒนา
ทั้งฝ่ายที่กุมหลักเกณฑ์มาตรวจสอบและฝ่ายที่ปฏิบัติงานอยู่ในสนาม
น่าจะได้ประโยชน์จากการไม่บิดเบือน ปรับเปลี่ยน สภาพที่เป็นอยู่
จะได้รู้ว่าทางเดินด้วยกันต่อไปในภายหน้าควรจะปรับทิศทางกันอย่างไร
หากได้แต่ข้อเท็จ สร้างภาพความสำเร็จที่ไม่จริงคงชวนกันเดินวนเวียนติดกับเก่าๆ อยู่นั่นแล้ว

เชิญผู้ปกครองและผู้เกี่ยวข้องมาให้สัมภาษณ์ จึงมีโอกาสได้รับรู้วิธีการที่แตกต่าง
เมื่อถูกถามว่าจะให้พูดว่าอย่างไรบ้าง และบอกไปว่าช่วยตอบตามที่ได้เห็น ได้รับรู้
อดีตผู้บริหารผู้ยืนยันจะให้หลานเรียนอยู่ในโรงเรียนนี้แม้มีผู้ชักชวนให้ย้ายไปเรียนในเมืองใหญ่
บอกให้ที่ประชุมทราบในภายหลัง..ชอบใจในความตรงไปตรงมาของที่นี่ ซึ่งแปลกดีกว่าที่เคยเห็นมา
อุตส่าห์เปิดโอกาสให้ซักซ้อมคำตอบ  ยังมอบหมายให้พูดได้ตามใจคิด

ได้ฟังภาพของโรงเรียนจากมุมมองของผู้เกี่ยวข้อง..
ลูกมีความสุข..อยากมาโรงเรียนทุกวัน..
ครูเค้าพยายามค้นหาความสามารถของเด็กและส่งเสริม..ลูกก็ทำอะไรได้เพิ่มขึ้นเยอะนะ
เห็นความก้าวหน้าของหลานอย่างชัดเจน  เมื่อรอคอยจนถึงเวลาที่เหมาะสม..
ลูกไม่ค่อยได้เรื่องหรอก ผู้ชาย..มันดื้อ..ได้แค่นี้ก็พอละ..ฯลฯ

บรรดาศิษย์เก่าเล่าถึงทิศทางและจุดยืนของโรงเรียนที่ได้รับการสืบสาน
สิ่งที่ได้รับจากการเรียนที่นี่มิใช่เพียงแค่การศึกษาวิชาการ แต่ผสานเรื่องราวแห่งชีวิต
ทั้งมีความผูกพันของครู ศิษย์ มิตรสหายไปพร้อมๆ กัน

และประโยคที่ทำให้แอบอมยิ้ม เมื่อผู้ประเมินพยายามซักถามผู้ปกครอง
ถึงการมีส่วนร่วมในการจัดการภายในโรงเรียนอย่างละเอียด
เวลาประชุมเค้าก็นำเสนอข้อมูลนะ แต่มันเยอะ ภาษาก็เป็นทางการ
ไม่อ่านละเอียดหรอก เชื่อว่าเค้าทำจริง..เรื่องของโรงเรียน ก็ให้เค้าจัดการ..
จะแปลประมาณว่า..จะไปยุ่งกับเค้าทำไม..ได้ไหมล่ะเนี่ย..
คิดอย่างไรก็ตอบอย่างนั้นจริงๆ ทีเดียวเชียว

เป็นข้อมูลได้ฟังไปพร้อมๆ กับผู้ประเมิน  และทำให้ได้รู้ว่า
ทิศทางที่เดินกันมา..ก็ชัดเจนในการรับรู้ของผู้เกี่ยวข้องเช่นเดียวกัน

มีเรื่องเล่ายาว.. ขอยกไปเล่าต่อบันทึกหน้านะคะ..^^

« « Prev : วงกลมกลบกลิ่น..???

Next : คนนี้..คุณครู..สมศ..ใช่มั๊ย..(2) » »