ลานเวลา

ปีใหม่นี้ป่าวประกาศกับผู้คนว่าจะไม่ไปไหน..
ตั้งใจจะดื่มด่ำกับความสงบเงียบในบ้าน
จะไม่คิดถึงการทำงาน..ใช้เวลาอย่างเกียจคร้านเต็มที่..ก็มีวันเงียบๆ เช่นนี้แค่สี่วัน
ทำตามความฝันได้แค่วันครึ่ง..ในที่สุดความฝันก็สะดุดลง..

ด้านหลังของโรงเรียนมีร่องน้ำ ที่เดิมเป็นทางส่งน้ำเข้าสู่ผืนนา
แต่เมื่อมีโรงฆ่าสัตว์มาตั้งอยู่ใกล้ๆ จึงกลายเป็นทางระบายน้ำเสีย
วันดีคืนดีก็ส่งกลิ่นโชยชาย ให้ต้องร้องบอกไปทางเทศบาลให้มาจัดการแก้ไข
ช่วงจะปีใหม่นี้ ก็เริ่มมีกลิ่นโชยชายมา ออกแนวแอมโมเนียผสมแก๊สไข่เน่า
เข้าใจว่า ช่วงวันหยุดยาว คงไม่มีใครมาดูแลจริงจัง

แต่พอถึงกลางคืน กลิ่นกลับทวีความรุนแรงฉุนเฉียวจนแทบนอนไม่ได้
ต้องใช้ยาหม่องตราเสือป้ายจมูกกลบกลิ่น พร้อมกับบ่นออกอากาศไปในสื่อ
ยามเช้าจึงได้รู้..เมื่อบ่นกับกูรูสารพัดนึกในบ้าน..
เธอเห็นเป็นการพลิกวิกฤติเป็นโอกาส สูบน้ำเข้ามาราดรดสนามให้เป็นปุ๋ยแก่หญ้า
ช่างไม่นึกเลยว่า ห้องนอนบ้านเธออยู่ไกล ย่อมไม่ได้กลิ่น
แต่ทางบ้านดิฉันกลั้นหายใจกันแทบจะสิ้นสติสมประดี

เดิมคิดจะแก้ไขเรื่องกลิ่นกันให้ได้ผลไม่ต้องรอคนจากเทศบาลอยู่แล้ว
คิดถึงการทำอีเอ็มบอล และอีกหลายวิธี แต่ยังไม่มีเวลาจะจัดการ
พี่หมอเจ๊ กรุณามาโพสต์ข้อมูลเกี่ยวกับการบำบัดน้ำเสียโดยใช้ซีโอไลต์ให้
แต่ยังหาอุปกรณ์ไม่ได้ ใครบางคนจึงเกิดไอเดียกระฉูด
เธอว่าเคยคุยกับพี่หมอเจ๊ ว่าจะลองเอาฟองน้ำเก่าที่มีอยู่มาใช้
ในเมื่อซีโอไลต์มีรูพรุนๆ ก็น่าจะลองเอาฟองน้ำเก่ามาลองบ้าง
แล้วค่อยหาอุปกรณ์มาเติมอากาศในน้ำอีกที

ว่าแล้วก็หาฝาชีเก่าที่เก็บไว้ ใช้ฟองน้ำจากเก้าอี้เก่าใส่ลงไป
ทำเสร็จเป็นลูกบอลกลมๆ เอาไปหย่อนไว้ก่อน
พื้นที่ก็ออกจะกว้าง ทำไปแค่แปดลูก..
แล้วมันจะได้ผลมั้ยเนี่ย..!!!!

เถอะนะ บันทึกไว้..จะได้รู้ว่า..วันสิ้นปีนี้..หาวิธีแก้ไขกลิ่น..กันอย่างแข็งขัน
ได้ผลก็ดีไป..
ถ้าไม่ได้..ก็คิดเสียว่า หาเศษวัสดุมาทำอุปกรณ์ประดับร่องน้ำก็แล้วกัน..

ห้า..ห้า..ห้า..

« « Prev : ริมสายน้ำ..มีความสุข..^^

Next : คนนี้..คุณครู..สมศ..ใช่มั๊ย..(1) » »