ลานจอมป่วน

บันทึกนี้เขียนสืบเนื่องจากบันทึก ไปเรียนวันที่สี่: โครงการนิสิตแพทย์ฯ จากลานอุ๊ยสร้อย  รอจนอุ๊ยสร้อยเขียนครบ 4 วันก่อน  อิอิ

คำนี้ขอยืม อ.วิศิษฐ์ วังวิญญู มาใช้หน่อย  เป็นศัพท์ที่สอนให้ทีมวิทยากรทำงานร่วมกันดุจลมหายใจเดียวกัน

ภาพนี้เป็นกิจกรรมปิดตาพาเดินที่ อ. สร้อยใช้ในครั้งนี้  กิจกรรมนี้คิดว่าเป็นการฝึกให้วางใจในผู้อื่น  แถมให้เดินอย่างมีสติด้วย ทีมวิทยากรก็ควรจะวางใจซึ่งกันและกันดุจลมหายใจเดียวกัน

โครงการนี้เป็นการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ การสร้างจิตสำนึกต่อชุมชน และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชุมชน” จัดโดยศูนย์แพทยศาสตรชั้นคลินิก โรงพยาบาลชลบุรี สำหรับนิสิตแพทย์ชั้นปีที่ 4 ปีการศึกษา 2555  ที่สวนป่า อ.สตึก จ.บุรีรัมย์  ครูบาสุทธินันท์ส่งข่าวบอกชาวเฮให้มาช่วยกันหน่อย  ทีมที่มาช่วยเป็นประจำก็จะมี Conductor ครูออต หมอเจ๊ ทีมลำพูน (ครูอึ่งกับครูอาราม)  อุ๊ยสร้อย น้าอึ่งอ๊อบ และทีมจากโรงพยาบาลชลบุรี  ปีนี้ Conductor  ติดประชุมที่ กทม.  หมอเจ๊ติดรับนักศึกษาแพทย์จากออสเตรเลียมาฝึกงานที่โรงพยาบาลกระบี่  แต่ก็มีพี่ฝน  และพี่จู  มาเสริมทัพ

ไม่ทราบชัดเจนว่าทางทีมงานโรงพยาบาลชลบุรีมีวัตถุประสงค์อะไร  แต่ก็เดาๆเอา  กำหนดการก็ไม่ทราบล่วงหน้า  ทราบแต่ว่าเป็นนิสิตแพทย์ชั้นปีที่ 4   30 คน  มาถึงคืนวันที่ 4 กลับสายๆวันที่ 7 พค.  2555

วันที่ 4 พค.

เดินทางจากหาดใหญ่ตั้งแต่เช้า  มาที่ กทม.  แล้วนั่งรถทัวร์คันแรกที่จะมาบุรีรัมย์  ครูอึ่งเป็นคนขับรถมารับ  มีอุ๊ยสร้อยเป็นเนวิเกเตอร์  ถึงสวนป่าก็มืดค่ำแล้ว  ครูบาฯก็ให้พี่จูเอาหนังสือจากโรงพยาบาลมาให้ดู  ไม่มีกำหนดการที่ชัดเจนมากนัก  แต่ระบุกิจกรรมไว้คร่าวๆ  กิจกรรมจะคล้ายๆปีที่แล้ว  คือมีกิจกรรมปั้นพระโดยไม่ให้พูดคุยกันของ Conductor  และเรื่องราวของศิลปะที่ดมได้  กินได้ของครูออต  แต่ปีนี้ไม่ว่างทั้งคู่  เลยคุยกับอุ๊ยสร้อย  ครูอึ่งว่าจะประสานงานกับอาจารย์อุ๊จากโรงพยาบาลชลบุรีดู  ทีมลำพูนเชียงใหม่อาจต้องนำกิจกรรมทั้งสองนี้แต่สามารถประยุกต์ได้ตามใจชอบ  อุ๊ยสร้อยเสนอว่าน่าจะเปลี่ยนเป็นปั้นขนมกุยช่ายแทนปั้นพระ  สงสัยคืนก่อนกินกุยช่ายจนกุยช่ายขึ้นสมอง  อิอิ

นิสิตแพทย์และอาจารย์มาถึงดึกหน่อยเลยยังไม่ได้พูดคุยอะไรกัน

วันที่ 5 พค.

เช้า  พบอาจารย์อุ๊  อาจารย์จุ๊  พี่หมอเบิร์ด  จากโรงพยาบาลชลบุรี  เลยถามวัตถุประสงค์ของการนำนิสิตมาในครั้งนี้  ได้ความว่า  อยากให้นิสิตมีกิจกรรมร่วมกันเพื่อความสนิทสนม  ให้นิสิตรู้จักตัวเองและเรียนรู้เป็น  แล้วปรึกษากันต่อว่าจะทำงานกันอย่างไร?

เริ่มกิจกรรมด้วยการสอบถามความคาดหวังของนิสิตที่มาในครั้งนี้  ส่วนมากก็คาดหว้งมาสัมผ้สธรรมชาติ  ได้เล่นเกมสนุกๆ  เลยให้พี่ฝน (เดินทางจากเชียงใหม่ตั้งแต่เย็นวาน  มาถึงตอนเช้าก็โดนถีบให้นำเกมเลย)  แสดงฝีมือจับนิสิตเล่นเกม เป่า ยิ้ง ฉุบ  แต่เปลี่ยนเป็น เสือ  นายพราน  ตำรวจแทน  สนุกหรือเปล่าไม่รู้แต่เด็กๆขอเล่นต่อไม่ยอมเลิก  อิอิ

ตามด้วยฝึกการพูดคุยและผู้นำสี่ทิศโดยอาจารย์อุ๊ พี่หมอเบิร์ด

บ่าย

หลังจากกิจกรรมผ่อนพักตระหนักรู้  อุ๊ยสร้อยก็ให้ปั้นกุยช่ายแต่กุยช่ายต้องแสดงถึงความเป็นสวนป่า  และตามด้วยกิจกรรมปิดตาพาเดิน

ช่วงเย็นๆมีฝนตกลมแรงมาก  ไฟดับ น้ำก็ไม่ไหล  เป็นการทดสอบที่สำคัญมากๆ

ติดตามรายละเอียดที่นี่

วันที่ 6 พค.

เช้าครูบาพาเดินชมสวนป่า  แล้วกลับมานั่งคุยเรื่องความรู้และการเรียนรู้แล้วก็โยนไมค์มาให้  ฝนก็มาในบัดดล  ไฟฟ้าก็ไม่มี  ต้องเข้าไปในบ้านที่มืดมิด  เลยชวนเด็กๆเล่นกิจกรรมทิ้งไพ่ (กิจกรรมนี้เรียกเองว่ากริยา 4 ช่อง)

หลังอาหารกลางวัน (ไก่ย่างจากเตาดาโกต้า ส้มตำ) ก็เป็นกิจกรรมผ่อนพักตระหนักรู้อีก  ตามด้วยกิจกรรมให้เด็กๆแบ่งทีมทำกับข้าวกัน  สนุกกันตั้งแต่วางแผนทำกับข้าว  ขณะทำและการนำเสนอก่อนอาหารเย็น

หลังอาหารก็เป็นการนำเสนอเรื่องความรู้และการเรียนรู้อีกเล็กน้อย  ตามด้วยกิจกรรมของพี่จู  ให้เด็กๆสะท้อนสิ่งที่ได้เรียนรู้จากสวนป่า  ให้หลับตาฟังเพลง อิฐก้อนเดียว  แล้วร้องเพลงทะเลใจ  ร่วมกัน  พี่จูอาสาขอนำกิจกรรมนี้เองนะครับ  สาบานได้

วันที่ 7 พค.

เช้า  ครูบาสรุปบทเรียน  หมอเบิร์ดนำกิจกรรมให้เด็กๆสรุปสิ่งที่ได้จากสวนป่า  และสิ่งที่จะนำไปปฏิบัติหลังจากกลับจากสวนป่า  แล้วก็ร่ำลากัน  พี่ฝนกับพี่จูมอบของที่ระลึกให้อาจารย์และเด็กๆ    พี่ฝน  พี่จูและพี่หมอเบิร์ดอุตส่าห์นั่งทำกันด้วยความรัก

แต่ที่ประทับใจที่สุดคงเป็นภาพนี้ครับ  ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ

สรุป

จากเด็กๆที่ไม่ค่อยอยากจะมาสวนป่า  สงสัยว่าทำไมอาจารย์อุ๊ไม่ไปจัดปฐมนิเทศน์ที่พัทยาหรือตามชายหาดที่ีแสนสวย  แถมเจอทั้งความยากลำบากในเรื่องของอาคารสถานที่  เจอแจ็กพอตไฟดับ  น้ำไม่ไหลอีก

ทีมวิทยากรที่พกกันมาแต่หัวใจ   มีคนใหม่ๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อนมาร่วมงานกัน   กำหนดการ กิจกรรมก็ไม่รู้มาก่อน  มาคิดกันสดๆ  มอบหมายกันสดๆ  ทีมอาจารย์จากโรงพยาบาลชลบุรีต้องไว้ใจทีมเฮฮาศาสตร์อย่างมาก  เพราะถ้ามีปัญหาคงโดนด่ายับแน่ๆ

เด็กๆคงเห็นว่าในสถานะการณ์ที่ยากลำบากแบบนี้  ทีมวิทยากรก็ยังยิ้มแย้ม  มีพลัง  มีความไว้วางใจ  ให้เกียรติซึ่งกันและกัน  มีความสุขในการทำงาน  เลยทำให้บรรยากาศและกิจกรรมเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ  ราบรื่น  เลื่อนไหลไปตามสถานะดุจมีลมหายใจเดียวกัน

ขอขอบคุณ  ทีมงานสวนป่า  นิสิตทุกท่าน  วิทยากรทุกๆท่านที่ได้มอบโอกาสเรียนรู้ร่วมกันอย่างมีความสุขในครั้งนี้

Facebook

« « Prev : การประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 13 ประจำปี 2554 (3 )

Next : Pecha-Kucha - มาลองกันหน่อย » »