ฤดูหนาว..หนาวววว อีกครั้ง

โดย dd_l เมื่อ ธันวาคม 31, 2013 เวลา 6:51 (เย็น) ในหมวดหมู่ เรียนรู้ชีวิต, เรื่องทั่วไป #
อ่าน: 1807


รู้สึกว่า ปีนี้เป็นปีแห่งการเดินทางไกล มีธุระให้ต้องไปโน่นมานี่ไม่ว่างเว้น

ช่วงคริสต์มาสมีกำหนดเดินทางไปเมืองกรุง ซึ่งเตรียมใจพร้อมรับรถติดตอนขากลับไว้แล้ว

ก็เป็นช่วงวันหยุดยาว ใครๆ ก็อยากเที่ยว อยากมาสัมผัสความหนาว

แถมปีนี้อากาศก็เป็นใจ หนาวววววมาก มาตั้งแต่กลางเดือนธันวาคม

.

ก็เพราะอากาศหนาวมาก หนาววูบลงอย่างรวดเร็ว

เสื้อฤดูหนาวของคุณย่าทั้งสองที่เก็บไว้ ดูจะไม่เป็นที่ถูกใจและไม่อุ่นพอ

จึงเกิดรายการช็อปปิ้งฤดูหนาว ได้เสื้อหนานุ่มมาฝากทั้งคุณย่าและสมาชิกในบ้านครบคน

.
คุณย่าคนน้อง สวมเสื้อนั่งตัวกลมอยู่ไม่นานก็บอกหนาว จะเข้านอน

นอน..นอน..ไม่ยอมลุก ไม่ยอมกิน ดูง่วงซึมตลอดเวลา

จึงต้องพากันอพยพมานอนโรงพยาบาลในคืนคริสต์มาสอีฟ

ยกเลิกทริปไปเมืองใหญ่ ย้ายมาใช้ชีวิตบนตึกสูง

.

เฝ้าดูอาการ ที่อยู่ระหว่างความฝันและความตื่น

เฝ้ามองการสืบค้น รอคอยที่จะพบสาเหตุเพื่อรักษา

ด้วยความชราทำให้หลายเรื่องในร่างกายผิดเพี้ยน และซับซ้อนขึ้น

.
ใช้เวลากับการสนองตอบ การรับรู้กึ่งฝันกึ่งตื่นของผู้ป่วยไข้

ทั้งให้ยกย้ายสิ่งของที่ไม่มีจริง ทั้งเรียกหาผู้คนที่คนเฝ้ามองไม่เห็น

บรรยากาศในยามดึก ที่ถูกใช้ให้ไปไล่ใครที่ไหนที่มายืนจ้องหน้า

ให้ไปรับเด็กที่นั่งอยู่บนระเบียงด้านนอก

หรือพูดกับบรรดาญาติผู้ใหญ่ที่จากไปนานแล้วหลายปี

เรื่องราวอีกมากมาย ที่หากมีจริตในทางคุณไสย์ คงได้ผวาตาตื่นขนลุกขนชัน

.

ให้อัศจรรย์กับเรื่องราวที่เก็บไว้ในความทรงจำ

เรื่องราวที่ราวกับผู้สูงวัยย้อนไปอยู่ในวันเวลาที่ล่วงมากว่าห้าหกสิบปีแล้ว

.

ความป่วยไข้ และวัยของผู้ใหญ่ในบ้านที่มากขึ้นทำให้ต้องเตรียมการ

ในวันที่สับเปลี่ยนเวรเฝ้าไข้ได้เรียบร้อย ก็ถึงเวลาเดินทางอีกครั้งหนึ่ง

เมื่อได้รับความเอื้อเฟื้อจากเครือญาติ ติดต่อหาผู้ช่วยมาเพิ่ม แต่ต้องเดินทางไปรับ

.
เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ที่ได้นั่งรถพร้อมเด็กสาวผู้นำทางสองคน

ที่สนทนาทางโทรศัพท์กับเพื่อนด้วยภาษาที่ฟังไม่ออกสลับกับนอนหลับไปตลอดทาง

ระยะเวลาสองชั่วโมงครึ่งกว่าจะไปถึงจุดหมาย

เท่ากับเวลาที่ว่าที่ผู้ช่วยคนใหม่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ลงเขามาจากบ้านมาพบกันเช่นกัน

.
รออยู่ครู่ใหญ่จึงได้เห็นเด็กสาวคราวลูกหลาน แบกเป้ใบน้อยยิ้มใสซื่อเข้ามาสวัสดี

บอกว่ามีเหตุขัดข้องที่ทำให้ต้องรอ รถยางแบน คนมาส่งต้องยืมรถเพื่อนมาใช้

พร้อมกับจะแลกตัวหนึ่งสาวที่เดินทางมาด้วยกลับไปเยี่ยมบ้าน

“คนนี้เขาเป็นญาติคนนี้ แล้วคนที่มาส่งคนนี้เขาเป็นพ่อของคนนี้ค่ะ คนนี้เขาจะกลับบ้าน..”

อีหนูผู้นำกลุ่มช่วยอธิบายให้หายสงสัย แบบที่คนฟังยังงงๆ

.

เห็นเธอผู้จะกลับไปเยี่ยมบ้านขอแวะซื้อของ

เห็นเธอผู้มาส่งฝากเงินทองจำนวนน้อยนิดไปให้แม่แล้ว สะท้อนใจ บอกไม่ถูก

ด้วยอายุเพียงสิบเจ็ดปี พวกเธอล้วนมีภาระที่ต้องดูแล..

ระหว่างนั้น มีเพื่อนเข้ามาทักทายว่าที่ผู้ช่วยคนใหม่ ได้ความว่าเพื่อนย้ายมาอยู่ในอำเภอแล้ว

“เขาแต่งงานแล้ว เลยย้ายมาอยู่กับผัวเขาค่ะ..”

เอิ่มมม!! บอกแล้วว่าใสซื่อ ภาษาก็ซื่อๆ น่ะนะ

.

เดินทางกลับ ส่งผู้นำทางกลับบ้าน มอบหมายให้แม่บ้านตัวจริงสอนผู้ช่วยคนใหม่เตรียมไว้

ได้เวลาก็มารับเวรต่อ อยู่รอหมอเฉพาะทางที่เดินเข้าออกนับถึงวันนี้ก็สี่สาขาแล้ว

นี่ถ้าไม่นับว่าเป็นวันหยุดยาว คุณน้องพยาบาลคงได้เจาะโน่นนี่ส่งตรวจต่ออีกหลายรายการ

คนทำหน้าที่เฝ้าไข้ก็ทำงานไป ทั้งเช็ดหน้า ตัดเล็บ พูดคุย แก้ไขความหลงลืม สับสนซ้ำๆ

สังเกตอาการไว้คอยรายงานความก้าวหน้า

.
วันนี้คุณย่าคนรอง ตื่นมากขึ้นบ้างแล้ว พูดคุยด้วยแววตาที่รับรู้มากขึ้น

แม้จะบอกเวลากลางวัน เป็นกลางคืน และยังพูดถึงคนอื่นที่ไม่มีตัวตนให้เห็นอยู่บ้าง

อย่างน้อย ก็ยืนหยัดมาถึงวันสิ้นปี ปีหน้าจะก้าวสู่ขวบปีที่แปดสิบห้าของชีวิต

สี่ปีที่แล้วเธอก็ฉลองปีใหม่ในโรงพยาบาล แล้วอยู่มาจนผ่านฤดูหนาวมาถึงแปดสิบสี่หนาวได้

แค่หนาวต่อไปมันจะแค่ไหนนักเชียว เชอะ!!

.

.

ปีนี้ขอส่งความรัก ความปราถนาดี มาจากตึกสูง ในวันที่มีหมอกมุงเมืองนะคะ

ขอให้มีความสุขกาย สบายใจ ปราศจากโรคภัยทุกท่าน

สวัสดีปีใหม่ 2557 ค่ะ

« « Prev : วุ่นวาย..ไม่วุ่นใจ..

Next : เฮฮาศาสตร์ห้วยขาแข้ง..(1) » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "ฤดูหนาว..หนาวววว อีกครั้ง"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.49009895324707 sec
Sidebar: 0.16867399215698 sec