ลานเวลา

ค่ายคนเจ้าปัญญา ในฤดูร้อนปีนี้..จัดธีมไว้ดิบดี ว่าเป็นตอนขุมทรัพย์พลังงาน
ครูเตรียมการจะให้ชาวค่ายเรียนรู้ด้วยกิจกรรมสนุกๆ หลายอย่าง
จัดแผนงาน อุปกรณ์ ข้าวของ สถานที่ไว้สารพัด

วันแรกที่มาถึง..เด็กทำให้ทึ่ง ด้วยตั้งอกตั้งใจร่วมกิจกรรมอย่างสนุกสนาน
เรียบร้อยกว่าที่คิด  รู้จักสร้างสรรค์ จัดบ้าน จัดของ พี่ดูแลน้องอย่างน่าประทับใจ
พอถึงเวลาครูประชุมร่วมกันยามเย็น..จึงมีเสียงชื่นชมแกมหวาดหวั่นว่า..
เอ๊ะ! นี่ของจริงหรือภาพลวงตา..
ได้แต่บอกกันและกันว่า..อยู่กับปัจจุบันกันเถอะ  เรียบร้อยคือเรียบร้อย

เวลาผ่านไป..สองสามวัน..
ความสามารถในการสร้างสรรค์ การช่วยเหลือดูแลกันยังปรากฏให้เห็น
เมื่อใดที่มีงานให้ทำ ทั้งงานขีดเขียน งานคิด ประดิษฐ์สิ่งของ ทดลองทำนี่นั่น
ไม่ว่าจะติด เจาะ ตอก มัด เห็นทำกันอย่างตั้งอกตั้งใจ
หนูทำเองได้ คุณครูไม่ต้องช่วย ทำไปคุยไป ยังได้งานดีๆ มาอวดกัน

แต่..เมื่อใด..ที่เริ่มว่าง..ความมันส์ในอารมณ์จะเริ่มปรากฏ
ก็ค่ายนี้มีทั้งหนุ่มน้อยที่ต้องคอยเตือนให้กินยารักษาความไม่นิ่งทุกกลางวัน
บางบ้านก็มีหนุ่มน้อยที่พร้อมจะร้องไห้เมื่อไม่ได้ดังใจวันละหลายหน
มีทั้งสาวน้อยที่ชอบวิ่งเร็วจี๋ไปมากันหลายคน

เธอวิ่งกันทั้งๆ สวมรองเท้าสุดสวย ที่ไม่ช่วยเกาะพื้นสักนิด
ตะครุบไม่ทัน ก็พรืดลงไปกองกับพื้น..เสียน้ำตากันเล็กน้อย
ครูจูงไปใส่ยา ปะแผลเสร็จ เธอก็กลับมาคุยแจ้วๆ ยิ้มร่า วิ่งต่อได้

ยิ่งได้ประดิษฐ์อุปกรณ์สำหรับรดน้ำต้นไม้แสนรักที่ให้ดูแลกันคนละต้น
เธอก็เวียนกันรดน้ำ รดบ้าง สะบัดใส่เพื่อนบ้าง ให้พอเปียกเล่น
บ้างก็ยกต้นไม้ไปอาบแดด โยกย้ายตามแสง จนเวียนหัวแทนต้นไม้
ได้เวลาไปล้างมือ ก็แวะเป่าฟองสบู่เป็นลูกโป่งเสียเป็นนาน
บ้างพลิกแพลงประดิษฐ์ขวดเป็นไม้กวาดด้ามยาว
อ้าว! กวาดๆ ไป..กลายเป็นไม้พลองประลองยุทธ์ไปเสียแล้ว

ก็อยากจัดธีมของค่ายเป็นเรื่องพลังงาน..
คุณครูเลยต้องหาวิธีจัดการกับเจ้าตัวเล็กที่พลังเหลือเฟือ
ทั้งคิดวิธีให้สะสมแต้มพลังไว้แลกของ..ก็ของที่เอามาประดิษฐ์กันนั่นแหละ
ทั้งให้นั่งรอต่อคิวสลับกันไปช่วยงานยากๆ ประเภทช่วยถือถ้วยกาวส่งให้ครูกับพี่ที่ประกอบขี้นรูปโคมลอย^^
เห็นนั่งคอยกันดิบดี คงมีความหวัง อยากจะเห็นกระดาษที่ช่วยกันปะไว้สำเร็จเป็นโคมลอยเร็วๆ

ได้โอกาส คุณครูก็พาไปลอยโคมควัน..
ก่อนปล่อยเห็นชวนกันอธิษฐานหลายอย่าง..ขอให้ได้เกรดสี่..ขอโน่นขอนี่..
แถมยังเอื้อเฟื้อขอเผื่อคุณครูที่ช่วยจุดไฟรมควันร้อน..ซะดังลั่น
ขอให้คุณครูมีลูกห้าล้านคน !!!!
ทำเอาคุณครูกลืนน้ำลายเอื๊อก..มีจริงจะทำไงเนี่ย..

เรื่องสำนวนภาษาที่เลือกมาใช้ยอกย้อนแต่ละอย่างก็ไม่เป็นสองรองใคร
หนุ่มหนึ่งอยากให้คุณครูช่วยทำงานให้สำเร็จเร็วๆ..
พอครูไม่ช่วยและบอกให้ลองคิดเอง เธอตอบว่า..
คิดไม่ได้หรอก..เธอไม่ใช่นักคิด..เธอเป็นนักเรียน!!!
เอิ้กกก!!!   สำนวนเด็ก ป.1 เนี่ยนะ ทำเอาครูเกือบหงายหลัง..

แถมยังไม่นับจินตนาการอันสูงส่งของคุณๆ รุ่นเล็ก
ที่พากันมาเตือนคุณครูว่า ครูขา..อย่าเข้าห้องน้ำห้องนั้นนะมันมีผี!!!
กลางวันแสกๆ เนี่ยนะ..มีผี..
เป็นไงเหรอลูก.. เวลาเปิดน้ำนะคะ ผีมันจะครางโหยหวนเลยค่ะ
ดัง..อี๊..อี๊..อี๊ดดดดดดดดดด…อุ๊ย!..น่ากลัวมากกก ค่ะ
เธอทำหน้าตาประกอบการเล่าซะสมจริงสมจัง
ร้อนถึงคุณครูฝ่ายอาคารสถานที่ ต้องไปจัดการซ่อมก๊อกน้ำซะ..
คุณผีก็เลยหายไปสมใจนึก..เฮ้อ..!!!

เขียนมาถึงตรงนี้ ดูราวกับว่าบรรยากาศวุ่นวายเหลือหลาย
แต่ทุกเรื่องราวที่ได้พบ กลับเป็นโอกาสให้คุณครูฝึกสมองประลองปัญญา
หาวิธีแก้ไข ทั้งชวนให้เด็กเรียนรู้อย่างสนุกสนาน ให้ได้ทั้งความรู้ และความสุข
หากลวิธีต่างๆ มาลองใช้ เพื่อจะได้พัฒนาฝีมือความเป็นครู
ทั้งมีโอกาสได้เรียนรู้ร่วมกัน แบ่งปันรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกับเรื่องเล่ายามเย็น

ทุกปีที่ทำค่าย มักมีเรื่องท้าทายใหม่ๆ ให้ฝึกฝน
แค่สัปดาห์แรกที่ได้ข้อสรุปร่วมกันว่า การทำงานแต่ละวันที่ผ่านมา
แม้บางเวลาเด็กๆ อาจวุ่นวาย แม้ว่าคุณครูรุ่นใหม่อาจยังไม่คุ้นเคยกับงาน
แต่การจัดการด้วยสไตล์..วุ่นวาย แต่ไม่วุ่นใจ..ที่ช่วยกันทำให้เกิดขึ้นในค่าย
ก็ถือว่า เดินทางกันมาได้ระดับหนึ่งแล้วนะ..จะบอกให้..

.

.

ดูภาพบรรยากาศค่ายได้ ที่นี่ และ ที่นี่ นะคะ

« « Prev : ปลูกไว้..หื้อ..แก้วมาลูน

Next : ฤดูหนาว..หนาวววว อีกครั้ง » »