วันหยุดยาว..
เป็นโอกาสให้ได้พักผ่อน..
ยามเช้า..นั่งริมน้ำ
ฟังเสียงน้ำสาดซ่า..เคล้าเสียงนกเขาขันคู..ท่ามกลางสายลมพลิ้วแผ่ว..
กาแฟหอม..ร้อนกรุ่นสักแก้ว..
เพลิดเพลินกับฝูงปลาในน้ำ..
อืมมม..ความสุข..
ที่มาของเรื่องราว…โปรดอ่านต่อไป..อิอิอิ
ภาพไฟไหม้ไฟลุกโชน เปลวเพลิงลูกใหญ่ และควันไฟโหมกระจาย เป็นภาพน่ากลัวและชวนตระหนก
สถานที่สำคัญ ธนาคาร ห้างร้าน แห่งแล้วแห่งเล่าถูกความชั่วร้ายและโหดเหี้ยมลงมือทำลายและเผาอย่างเมามัน โดยมุ่งให้เกิดความพินาศหายนะขึ้นในวงกว้างด้วยความสะใจ
ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน..
หลานสาวเปรยๆ ให้ได้ยิน..เออเนาะ..เร็วจัง อีกไม่กี่วันก็ขึ้นปีหกแล้ว
ไม่ทันรู้ตัวเลย..จะต้องรักษาคนไข้เองแล้วนะ..นี่ว่าจะตั้งใจอ่านหนังสือให้มากขึ้น..
ต้องอยู่แผนกอุบัติเหตุก่อนเสียด้วย
ทำงานอยู่ในตำแหน่งที่คนคงคิดว่ามีป้าย..”เป็นคำตอบสุดท้าย” แปะไว้ที่หน้าผาก
จึงมีหลากเรื่อง หลากรส มุ่งตรงเข้ามาหา ต่างเวลา ต่างโอกาส
จนคาดเดาไม่ได้ว่าจะเจออะไรในวันนี้บ้าง
บางทีก็สร้างรอยยิ้ม บางทีก็.. “เป็นเรื่อง”
อ่านต่อ »
เมื่อวานนี้พบภาพชวนประทับใจในหน้าหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ
จนต้องถ่ายภาพเก็บไว้ ตั้งใจจะเอาไปให้เด็กๆ ดู
ท่าทางการเดินอันมั่นคง องอาจ และแววตาอันมุ่งมั่น
ประกาศถึงความภาคภูมิใจในศักดิ์ศรีของตนจนสัมผัสได้ผ่านภาพที่เห็น
