ปฏิวัติก๋วยเตี๋ยว
ประเทศไทยเรามีวัฒนธรรมอะไรแปลกๆที่ฝรั่งคงเข้าใจได้ยาก เช่น การขายก๋วยเตี๋ยวเรือ ด้วยการเอาเรือมาตั้งบนบก โดยที่คนขายก็อาจไม่เคยขายก๋วยเตี๋ยวเรือมาก่อน หรืออาจพายเรือไม่เป็นด้วยซ้ำไป อย่างนี้ไมทราบเข้าข่ายการโฆษณาหลอกลวงหรือไม่
ที่น่าถามต่อไปคือ แล้วทำไมก๋วยเตี๋ยวเรือ มันต้องชามเล็ก และใส่ซอสดำ และใช้พริกเผา น้ำส้มพริกตำ ด้วย???
เรื่องชามเล็กพอคาดเดาแบบเข้าข้างมั่วๆได้ว่าก็เรือมันโคลง ทำให้หยิบฉวย พลิกมือได้ง่าย ถ้าใช้ชามใหญ่เดี๋ยวมันหกใส่คนขายคนกิน แต่ ซอสดำ และ พริกน้ำส้มตำ (แทนพริกหั่นแบบบนบก) หาคำตอบไม่ได้ หรือ พริกตำมันข้นดี ทำให้ตักง่ายในขณะเรือโคลงก็ไม่รู้ แต่ก็ยังเหลือปริศนาเจ้าซอสดำว่ามีที่มาอย่างไร
อ้อ..กากหมูทอดกรอบ และ อะไรต่อมิอะไรอื่นๆ อีกล่ะ จะอธิบายอย่างไร (เช่น โหระพา)
นิสัยคนไทยเราไม่ค่อยขี้สงสัย ซึ่งผมว่าเป็นนิสัยหนึ่งที่ทำให้ชาติเราไม่พัฒนาเท่าที่ควร
คิดถึงก๋วยเตี๋ยวรถเข็น โดยมากจะขายบะหมี่ เกี๊ยว เดี๋ยวนี้หาไม่ได้แล้ว ผมเคยคิดเพื้ยนๆว่าจะประกอบธุรกิจขายก๋วยเตี๋ยวรถเข็นด้วยการเอารถเข็นบรรทุกไปบนเรือ พายขายมันไปเรื่อยๆ เพื่อให้มันถ่วงดุลกับพวกก๋วยเตี๋ยวเรือที่ยกเอาเรือไปตั้งบนบก ขนาดบนภูเขาสูงยังมีขายเลย
คิดต่อไปว่าทำไมไม่มีคนคิดก๋วยเตี๋ยวอีสาน ใส่ปล้าร้า ใส่ผักเยอะ หรือ ก๋วยเตี๋ยวปักษ์ใต้ใส่อะไรยำๆ ลงไปเหมือนข้าวยำ (หรือข้าวซอย ของไทยใหญ่ก็ได้)
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำก็อะไรไม่รุ มีใส่ถั่วด้วย น่าจะมีคนคิดขายก๋วยเตี๋ยวต้มยำขนานแท้ คือเอาต้มยำกุ้ง ต้มยำปลา มาใส่เส้นลงไป ให้มันเป็นอาหารจานใหม่ไปเลย
มีใครเคยกินข้าว “แรมฟืน” ของไทยใหญ่บ้างไหมครับ มันเป็นเต้าฮวย แต่เอามาปรุงแบบก๋วยเตี๋ยว ผสมกับผักกาดดอง (แบบข้าวซอย) หากินยากมาก แถวแม่ฮ่องสอนพอมี อ้อ..เชียงแสน เชียงของ ก็พอเจอ (แถวนี้คนไทยใหญ่เยอะ)
ก๋วยเตี๋ยวราดพะแนงก็ไม่มีใครคิดกัน ผมว่าสปาเกตตี่วิ่งหนีแน่ๆ เอาไปเสริฟทดลอง บนสายการบินไทย หรือใครจะเอาไปจดสิทธิบัตร ก็คงได้นะ
…คนถางทาง
« « Prev : เสียงหอนจากหมาเน่าริมถนน (๑)
Next : อิทธิพลไทใหญ่ต่อวัฒนธรรมอาหารล้านนา » »
2 ความคิดเห็น
ขึ้นเหนือคราวก่อน ขับรถไปหาป้าย “ข้าวซอย” ไปพลาง จนเกือบป่างหง่างกลางถนนหลายครั้ง ก็หาป้าย “ข้าวซอย” ไม่เจอ ไม่เหมือนสมัยก่อนๆ ที่มีเต็มไปหมด แสดงว่าอาหารถิ่นถูกอาหารถร่อย มันถอยชนจนหมดที่ยืนแล้วสินะ
แต่พอเป็นข้าวซอย ก็มีแต่ขาไก่ กับเนื้อวัวเท่านั้น ไอ้ที่เป็นปลา กุ้ง หรือเต้าหู้ เจ ไม่เคยคิดกันได้หลากหลายเลยหรือ
ทำไมไม่มีคนหัวใส ทำก๋วยเตี่ยวขายแบบไม่ต้องใช้หม้อต้ม แต่เอาแต่ละชามไปต้มบนเตาแทน (ก๋วยเตี๋ยวเส้นญวณแถวนครพนมเขายังทำแบบนี้เลย)
อาจเห็นกันว่ามันยุ่งยากและใช้เวลานานในการทำ ซึ่งผมว่าไม่ ..ถ้าให้ผมออกแบบระบบการผลิตให้รับรองว่าเร็วไม่แพ้กัน แต่มีข้อดีเพิ่มคือ ได้น้ำร้อนกว่า สะอาดกว่า (ไม่ใช่ตอนหลังๆ น้ำลวกก๋วยเตี๋ยวข้นคลั่ก เพราะลวกมาทั้งวัน) และที่สำคัญประหยัดพลังงานกว่า (ยามไม่มีลูกค้าก็ไม่ต้องรุมไฟทิ้งไว้)
ยิ่งสมัยนี้มีเตาแบบ induction ยิ่งเร็วเข้าไปใหญ่