ลานสวนป่า

“ขอมอบดอกรักแท้แด่ครูไทย

ขอส่งความเห็นใจถึงทุกท่าน

ขอครูอยู่ปลอดภัยไร้กดดัน

ขอครูฉันสบายใจในวันครู”

เช้านี้มีคณะอาจารย์จากสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์มาเยี่ยม คณะนี้ประกอบด้วยอาจารย์พิสมัย ประชานันท์ ผศ.ฉัตรประมนต์ ทองศรี ดร.ฉัตรประมนต์ ภูติจันทร์ เราได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหลายเรื่อง โดยเฉพาะแนวทางทำการวิจัยร่วมกับชุมชน และการนำนักศึกษาลงพื้นที่ ผมเห็นความตั้งใจดี ที่คณาจารย์จะเชื่อมโยงชุดความรู้ต่าง ๆ อย่างเป็นรูปธรรม เพื่อทำให้ปรัชญาของสถาบันที่จะเป็นเสาหลักด้านวิชาการให้แก่ท้องถิ่น อาจารย์สนใจวิธีเรียนของผม ก็ขออนุญาตฉายซ้ำที่นี่อีกครั้งหนึ่ง..

อ่านต่อ »

• ถึงป่วยไข้ยังไงก็เจ๊าะแจ๊ะ

ยังงี้แหละชาวฮามาเยี่ยมไข้

จะโทรหาก็เกรงว่าไปกวนใจ

จึงขอใช้ลาลีวิธีนี้

• เรื่องลูกเขยเว้นวรรคสักเล็กน้อย

หายแล้วค่อยบุกใหม่ให้เต็มที่

ใจเย็นๆเป็นไรทำไมมี

วาสนาดีแล้วไม่แคล้วกัน

• ให้เอาไข่ลูกเขยไปบนบาน

วานอาม่าจัดการทุกสิ่งสรร

ตระเตรียมไข่บนไว้สัก9,000

อีกหมูหัน99หัวตัวโตๆ

• ถ้าจะมีโรตีก็ดีนะ

ไอติมจะให้ดีรสโกโก้

อีกเหล้ายาพลูหมากหากมีโชว์

ผลไม้ส้มโอและแตงไทย

• รีบๆหายจะได้ไปโห่ฮิ้ว

รับบัตรคิวเจ้าพ่อไปขอไหว้

บอกมาเลยเจ้าที่มีอะไร

จะสักกี่เงื่อนไขป้าไม่กลัว

• หาย หาย หาย เร็ว เร็ว ไว ไว เถิด

อยากตะเพิดโรคบ้ามามั่วซั๊ว

ลุกจากเตียงเมื่อไหร่เอาให้ชัวร์

ไปชี้ตัวคนไหนให้บอกมา

• ถ้าพอฉุดก็จะฉุดมาให้ป้า

ทุกปัญหาฝ่าได้หายกังขา

ใช้เวทมนต์ขุนช้างถ่างอุรา

เป่าคาถามัดใจนะป้านะ.

โอม !! เพี๊ยง..แคว๊กๆ

บ่าย ๆ มีรถปิคอัพคันหนึ่งวิ่งเข้ามา พร้อมกับมีเสียงโล้งเล้งของเด็ก รถจอดหน้าอาคารใหญ่เด็ก ๆ ลงรถตุ๋บตั๊บ แล้วพากันเดินเข้าไปในอาคารที่ไม่มีใครอยู่ หายไปพักหนึ่งก็ออกมา..คุณครูพามาหาผมที่บ้านหลังเล็ก เล่าให้ฟังว่าเด็กกลุ่มนี้มาเป็นวิทยากรเรื่อง “ดินอิฐซีเมนต์” ให้โรงเรียนใกล้ ๆ นี้  ในฐานะกลุ่มที่ชนะโครงงานเรื่องอิฐดินซีเมนต์ ที่แปลกก็คือ.. เด็กที่ยังไม่แน่ใจว่าอิฐที่ตนเองศึกษามันสร้างบ้านได้จริง ๆ คุณครูก็เลยมามาดูให้เห็นด้วยตาตนเอง ยังดีนะครับที่ครูมีกะจิตกะใจจะเติมเต็มให้ลูกศิษย์ตัวจ้อยชั้น ป.6 แสดงว่าการปรับเปลี่ยนวิธีการสอนเชิงบูรณาการเริ่มจากจุดเล็ก ๆ นี่เอง

ระยะนี้พ่อแม่ตายายจะพาเด็ก ๆ มาดูนกกระจอกเทศ ลูกหมูเหมยซานตัวป้อม ๆ ที่ปล่อยให้ออกมาวิ่งเล่นอิสระ มาดูฝูงไก่ต๊อก และนกยูงแสนสวยที่กรีดกรายไปมาตามธรรมชาติ เด็กบางคนสนใจลอมฟางขนาดใหญ่ บางกลุ่มเดินไปเจอเตาหลุมดินที่ฤๅษีกับอารามขุดไว้หุ้งต้ม ซักถามกันใหญ่ว่ามันหุงข้าวยังไง ..โธ่..นี่เด็กชนบทนะครับ ยังห่างไกลกับเรื่องพื้นฐานท้องถิ่น เด็กบางคนสงสัยเรื่องตอตาลที่กลิ้งอยู่มากมาย  การศึกษาที่ขังเด็กไว้แต่ในห้องควรเขยี้อนได้แล้วนะครับ เด็กนะพร้อมเรียน แต่ระบบการศึกษาปิดกั้นโอกาส คิดแต่จะครอบเด็กจนเอ๋อกันทั้งประเทศ.. จริง ๆ แล้วเด็กในวัยแสวงหาอยากรู้อยากเห็น เพียงแต่ผู้ที่เกี่ยวข้องต้องรับลูกให้ทันและจัดกระบวนการเรียนนอกห้องให้เหมาะสม ถ้าคุณครูเข้าใจในนโยบายการศึกษา ที่รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาพยายามขยายความ..

อ่านต่อ »

(ลูกโหม่งปีนี้ติดฝักมากกว่าทุกปี)

“ลานเดี้ยงตอนต้นปีเหมือนผีหลอก”

เปิดไม่ออกอ่านบ่ได้ใจหายซ่าส์

ตอนบ่าย ๆ ท่านบางทรายส่งข่าวมา

บอกคุณป้าก็เดี้ยงขึ้นเตียงคราง

ช่วงหัวค่ำลองเข้าบล็อกเขียนต๊อก ๆ

อ้าวปลดล็อคใช้ได้เหมือนไข้สร่าง

ขอคุณป้ามีโชคโรคเลิกร้าง

ดีทุกอย่างเหมือนกับลานเบิกบานเอย”

อ่านต่อ »

.. เรื่องกินเรื่องใหญ่ เรื่องตายเรื่องเล็ก เป็นคำพูดเล่น ๆ ของปีศาจสุรา ยามที่ถูกใครค่อนขอดค่อนขวดว่าเอาแต่กิน ๆ และกิน ผมเองไม่ได้สังกัดกลุ่มเช้าฮาเย็นเฮดึกเซสว่างซ้ำกับเขาหรอกนะ แต่ก็กินไม่เลือกและไม่บันยะบันยังเสียด้วย เนื้อสัตว์ กิ้งก่า กบ เขียด อึ่งอ่าง แย้ จักจั่น แมงคาม แมงแคง ด้วง นก หนู งู เก้ง กวาง เสือ กระทิง แม้แต่เนื้อช้าง ฟาดมาเรียบ ด้วยเป็นคนอีสานที่อยู่ในยุคสมัยบุกเบิกป่า จะไปหาซาลาเปา หรือร้านเซเว่นที่ไหนเล่า อะไรวิ่งผ่านหน้าจับมาทำกับแกล้มได้ทั้งนั้น ผมจึงติดสันดาน ถ้าเป็นอาหารแปลกไม่เคยชิม จะไม่ละล้าละลังที่จะลองเปิบสักครั้ง อยู่ในกลุ่มเปิบพิสดารเรียกพี่นั่นแหละ เป็นพวกบ้าชิมมาจนเท่าทุกวันนี้ ไปต่างจังหวัดจะแอบกระซิบถามเจ้าถิ่นมีอะไรอร่อย ถ้าถามหมอจอมป่วน..พิษณุโลกจะมีต้มเลือดหมูเจ้าประจำ ไม่กินเหมือน ๆ ไปไม่ถึงทู้กครั้ง ฮ่าๆๆๆ..

อ่านต่อ »