ชูชกรำพึง
.. เรื่องกินเรื่องใหญ่ เรื่องตายเรื่องเล็ก เป็นคำพูดเล่น ๆ ของปีศาจสุรา ยามที่ถูกใครค่อนขอดค่อนขวดว่าเอาแต่กิน ๆ และกิน ผมเองไม่ได้สังกัดกลุ่มเช้าฮาเย็นเฮดึกเซสว่างซ้ำกับเขาหรอกนะ แต่ก็กินไม่เลือกและไม่บันยะบันยังเสียด้วย เนื้อสัตว์ กิ้งก่า กบ เขียด อึ่งอ่าง แย้ จักจั่น แมงคาม แมงแคง ด้วง นก หนู งู เก้ง กวาง เสือ กระทิง แม้แต่เนื้อช้าง ฟาดมาเรียบ ด้วยเป็นคนอีสานที่อยู่ในยุคสมัยบุกเบิกป่า จะไปหาซาลาเปา หรือร้านเซเว่นที่ไหนเล่า อะไรวิ่งผ่านหน้าจับมาทำกับแกล้มได้ทั้งนั้น ผมจึงติดสันดาน ถ้าเป็นอาหารแปลกไม่เคยชิม จะไม่ละล้าละลังที่จะลองเปิบสักครั้ง อยู่ในกลุ่มเปิบพิสดารเรียกพี่นั่นแหละ เป็นพวกบ้าชิมมาจนเท่าทุกวันนี้ ไปต่างจังหวัดจะแอบกระซิบถามเจ้าถิ่นมีอะไรอร่อย ถ้าถามหมอจอมป่วน..พิษณุโลกจะมีต้มเลือดหมูเจ้าประจำ ไม่กินเหมือน ๆ ไปไม่ถึงทู้กครั้ง ฮ่าๆๆๆ..
