ลานดีดี

นิติบุคคลหมูบ้านจัดสรร  เป็นองค์ที่ตั้งขึ้นด้วยการรวมตัวกันของสมาชิกในหมู่บ้าน  มีปัจจัยหลายประการที่ทำให้องค์กรยืนต่อไปได้  เอาแค่ยืนก่อนค่ะ อย่าว่าแต่ยั่งยืนอย่างที่หมอเบิร์ดให้ข้อคิดเห็นมาค่ะ

ปัจจัยแรกที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็นความร่วมมือร่วมใจของสมาชิกในหมู่บ้าน ตั้งแต่การร่วมประชุม เสนอความคิดเห็น  ชำระเงินค่าบำรุงสาธารณูปโภค  เคารพกฎกติกามารยาท  ร่วมรักษาประโยชน์ส่วนรวม  เมื่อเห็นคณะกรรมการทำงานใดที่อาจทำให้ประโยชน์ส่วนรวมลดลง  ก็ต้องออกมาบอกกล่าว  ทักท้วงคณะกรรมการ  เป็นต้น อ่านต่อ »

การทำงานเพื่อสังคม…. เป็นจะเป็นสังคมเล็ก ๆ หรือสังคมใหญ่ๆ ล้วนแล้วแต่ต้องใช้พลังใจ  แต่งานหมู่บ้านนี้ต้องใช้พลังใจมากมาย   เพราะต้องบริหารจัดการ   เกือบเท่ากับองค์กรองค์กรหนึ่ง ที่ต้องบริหาร 4 M เป็นพื้น  แต่เนื่องจากการเป็นกรรมการหมู่บ้านไม่ได้มีรายได้หรือผลประโยชน์อื่นใด  ความยากจึงอยู่ที่ใจ  และความรู้สึกที่คอยรบกวนว่าเราจะทำอะไรนักหนาในเมื่อคนอื่นเขาก็อยู่กันแบบสบายๆ  แต่นั่นต้องไม่ใช่ความรู้่สึกของคนที่อาสาเข้ามา   และหนึ่งในนั้นที่ขาดไม่ได้คือความหนักแน่น  มุ่งมั่น  ไม่ใช่หวือหวาหรือตามกระแส … เนื่องจากหากต้องทำงานที่ต้องเป็นการจัดระบบ  จัดการสิ่งใดและหลายๆ สิ่ง  แค่หวือหวาก็ทำให้เลิกล้ม  หรือเลิกความสนใจได้ในที่สุด  หรือพอสัมผัสไประยะหนึ่งก็เบื่อและเลิกลาไป  บางคนอาจมีเวลาตรงนี้ หนึ่งเดือน สองเดือน หกเดือน หรือหนึ่งปี…  หลายอย่างทำได้ง่ายๆ เช่น  ทำความสะอาดเมืองหลังน้ำลด  ตัดหญ้าข้างถนน  เก็บขยะชายทะเล  อย่างนี้อาสาสมัครก็ใช้เวลาวัน สองวัน อาทิตย์หนึ่งได้  แต่งานหมู่บ้าน เป็นงานระบบ  จำเป็นต้องมีการบริหารจัดการที่เป็นการวางระบบด้วย  นอกจากนั้น งานหมู่บ้านมีกฎหมายและข้อบังคับเป็นตัวกำกับ ยิ่งยากมากขึ้น อ่านต่อ »

      วันที่ 24 พฤศจิกายน 2553  วันนั้น เป็นวันปิดการอบรม  การพัฒนาทีมงาน   ขณะนั้นนักการหนิงกำลังทานอาหารกลางวันกับผู้เข้าอบรม  วันนี้เป็นวันปิดการอบรม   ห้าโมงเย็นจะเป็นพิธีปิด  นักการหนิงวางแผนว่าจะไปส่งวิทยากรและจะ้เลยไปสำรวจเขาใหญ่  ประทับโทรศัพท์เข้ามา หนิงข่าวไม่ค่อยดีนะ  หมอสั่งให้ทับฟอกไตบ่ายสามโมงนี้ค่าครีเอตินินสูงเกินไปและกระทันหันด้วย  ต้องฟอกแล้ว    บ่ายสองโมงนี้ต้องไปให้หมอทำเส้นที่คอก่อน  หนิงคงไปส่งวิทยากรไม่ได้แล้วนะ    และพยาบาลบอกว่าฟอกไตครั้งแรกคงต้องมีคนขับรถรับส่งจ๊ะ    

        ”ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ตอนนี้อยู่ที่ไหน  อ๋อ งั้นเดี๋ยวหนิงจ่ายงานแล้วจะไปบ้านนะ”    นักการหนิง งงไปพักหนึ่ง  แล้วก็เดินไปรายงานรองนายกเทศมนตรี  ต่อจากนั้นก็รายงานผู้อำนวยการ   แล้วจึงจ่ายงานมอบหมายภารหน้าที่ทันที อ่านต่อ »

     การจัดตั้งนิติบุคคลที่ผ่านมา  ค่อนข้างราบรื่นกว่าที่คิด  ทุกครั้งที่มีการประชุมกลุ่มย่อยเพื่อยกร่างระเบียบข้อบังคับนั้น  เจ้าของบ้านก็ต้องรับผิดชอบน้ำเย็น น้ำหวาน ไปตามระเบียบนอกจากที่ต้องเตรียมโต๊ะ เก้าอี้ กวาด เก็บ ถู บ้านให้งามตา  ทั้งบ้านคุณอรัญ สระเลิศ คุณจักรกฤษณ์ มีแม่นวิทย์  และ ดร.ศิริเกษม ศิริลักษณ์ ต้องขอบคุณจริงๆ ในความเอื้อเฟื้อเรื่องสถานที่ และน้ำใจ …

     จะพูดคุยกันที่บ้านนักการหนิงก็ไม่ได้เพราะกำลังเป็นเสาปูน  ในทุกครั้งที่มีการนัดหมาย  คุณประทับจะไปปิดป้าย เขียนจากไวนิลติดไว้ทางเข้าและทางออกหมู่บ้าน  ซึ่งมีทางเดียว  ก็เรียกว่า  เปิดฟรี  สำหรับสมาชิกในหมู่บ้านที่สนใจ  นักการหนิงและคุณประทับ ไม่เคยขาดแม้แต่หนึ่งครั้ง  …  ในเวลานั้น ความตั้งใจเต็มร้อย ..  แต่ไม่รู้ว่าผ่านเนิ่นไปแล้ว  ร้อยจะลดลงไปเท่าใด  นี่แหล่ะบททดสอบจิตใจคนกระมัง อ่านต่อ »

  ไตกับเก๊าท์ไม่รู้ว่าสัมพันธ์กันตรงไหน  ผู้ชายหลายคนพอเข้าวัยกลางคนก็เริ่มเป็นเก๊าท์   แรกๆ อาการก็เหมือนบวมอักเสบ จากการสะดุดโน่น  สะดุดนี่  ก็เลยนึกว่าเท้าบวมเพราะเท้าพลิก  ว่าแล้วก็จัดการนวดยานวด ยาเย็น ยาร้อน ประคบร้อน ประคบเย็น ว่ากันไป แต่อาการไม่ทุเลา  ยิ่งกลางคืนยิ่งปวดมากๆ ๆ ๆ  ส่วนแม่บ้านอย่างนักการหนิงก็ไม่รู้เรื่อง  จัดอาหารเช่น ปลาร้าทรงเครื่อง  ผัดผักรวมมิตร  แกงอ่อมไก่ บ้างละ ยิ่งทานก็ยิ่งอาการกำเริบ  สุดท้ายต้องใช้ไม้เท้าค้ำยัน  ความที่เป็นโรคไต คุณประทับเลยไม่ยอมไปหาหมอ กลัวว่าจะได้ทานยาและทำให้ไตเสื่อมลงเร็วมากขึ้น  แต่นั่นแหล่ะ  อาการของเก๊าท์ก็ไม่ลดลง   อ่านต่อ »

หลังจากที่ได้รายงานช่วยงานหมู่บ้าน 2 ไปแล้วเมื่อ   เรื่องก็ดำเนินไปด้วยการประชุมพิจารณายกร่างข้อบังคับนิติบุคคล  เริ่มจากไปประชุมที่บ้านคุณอรัญ สระเลิศ  ไปประชุมบ้านคุณโต้ง กันทุกอาทิตย์ ๆ ละ 1 วัน กว่าจะประชุมเสร็จก็เรียกว่าหิวอาหารมื้อเย็นเป็นอย่างยิ่ง  การที่ประชุมหลายครั้งก็เร่งรัดประชุม เพื่อจะได้ไม่ต้องรบกวนเวลากันมาก การทานอาหารไปด้วยประชุมไปด้วยก็เป็นภาระอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้น จงหิวเข้าไป  :lol: :roll:   สองเดือนผ่านไป ร่างข้อบังคับสำเร็จเรียบร้อยโรงเรียนประทับ จึงต้องจัดการประชุมอีกครั้งหนึ่งเพื่อขอมติจากสมาชิก ผลปรากฎว่าผ่านฉลุยพร้อมทั้งมีมติเลือกคณะกรรมการนิติบุคคลขึ้นมาหนึ่งคณะไปพลางก่อนที่จะเลือกตั้งจริง

ในวันนั้น นักการหนิงเป็นพิธีกรค่ะ ก็ทำรายการย่อๆ ไว้ เริ่มจากการทักทายสวัสดี  และก็พูดถึงแนวคิดการจัดตั้งนิติบุคคลซะเล็กน้อยให้พอดูว่าเป็นนางเอกง่ะ  หลังจากนั้นแนะนำตัวผู้ดำเนินรายการประชุมทั้ง 5 คน และแนะนำตัวเอง ต่อจากนั้นก็เริ่มโยนไมค์ลงในกลุ่มสมาชิกที่มาร่วมประชุม โดยการให้แนะนำตัว ชื่อ ชื่อเล่น บ้านเลขที่ อาชีพ ความถนัดความสนใจ  นักการหนิงก็แซวแบบเล็กๆ น่ารักๆ พอขำขำ แต่ไม่ทำให้ผู้ที่ถูกแซวหน้าแตก  อันนี้ต้องยกความดีให้กับการเข้าวง Dailogue บ่อยๆ ที่ทำให้สามารถพูดได้แบบไม่เกร็ง  ทั้งๆ ที่ในวงนะเขาฝึกฟัง ไม่ได้ฝึกพูด อ่านต่อ »

ห่างหายจากการเขียนเรื่องนี้ไปนานเชียวค่ะ  พอดีว่ามีข้อมูลบางอย่างที่เป็นวิชาการที่ต้องนำมาสนับสนุนสิ่งที่นักการหนิงเล่าจึงทำให้การเขียนชะงักไป   วันก่อนเข้ามาอ่านในลานดีดีของตนเอง พบว่าหัวข้อเรียนรู้คนเป็นโรคไตเสื่อม เป็นเรื่องติดดาวของลานดีดี ฉะนั้นจึงต้องกลับมาเล่าอะไรๆ ให้ฟังอีกค่ะ

เหตุผลอีกประการหนึ่ง คือ ช่วงหลังๆ นี้เกิดสภาวะต่างๆ ในร่างกายของสามี  เช่น  มีเรื่องเกาท์เข้ามาเกี่ยวข้อง  เรื่องหัวเข่าอักเสบ  และเป็นตะคริวในช่วงเช้าๆ ก่อนตื่นนอน …  อย่างเช่นเรื่องเป็นตะคริว  ไปปรึกษาหมอก็ยังไม่หาย  ด้วยว่าหมอไม่รู้บริบทของคนไข้   พูดอีกนัยหนึ่งคนไข้ปฏิบัติตัวอย่างไรก็บอกหมอไม่หมด  ..หมอจึงวินิจฉัยบนพื้นฐานวิชาการ  ขาดบริบทคนไข้ไป   งานนี้ไม่มีใครผิด หรือบกพร่อง  แต่เป็นงานที่ได้เรียนรู้  แล้ววันหลังจะเล่าให้ฟังค่ะ   ที่สำคัญคุณประทับก็กระทุ้งว่าเขียนเรื่องนี้ในลานปัญญาหรือยัง   เอาไว้ให้คนอื่นๆ ได้เรียนรู้นะ เดี๋ยวลืมหมด

ลองดูเรื่องราวที่ผ่านมา อ่านต่อ »

เรื่องราวต่อจากคราวที่แล้ว นักการหนิงและคนข้างกายได้ไปช่วยหมู่บ้านจัดสรรวนาเลคโฮมจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร  คราวที่แล้วเล่าถึงภารกิจการเคาะประตูบ้าน  และเมื่อครบกำหนดแล้ว ก็มาประชุมร่วมกันเพื่อสรุปผลการเคาะประตูหา ความน่าจะเป็น พบว่าทุกสายทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ  ประมวลเสียงน่าจะเกินกึ่งหนึ่ง  ดังนั้นคณะทำงานชุดนี้จึงเตรียมความพร้อมในการประชุมใหญ่ในวันที่ 23 พฤษภาคม 2553  ซึ่งในความเป็นจริงผู้จัดสรรต้องเป็นผู้เตรียมการไม่ว่าจะเป็นเต็ณฑ์ เก้าอี้ เครื่องขยายเสียง อาหารว่าง บัญชีรายชื่อผู้ร่วมปรนะชุม   แต่เนื่องจากความไม่ไว้วางใจต่อผู้จัดสรร และการพร้อมด้านจิตใจของคณะทำงานทำให้เราไม่ใส่ใจที่จะเกี่ยงว่าผู้จัดสรรต้องเตรียมอะไรให้กับการประชุมครั้งนี้ อ่านต่อ »

สามปีแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต

ปี 2552  เทศบาลนครพิษณุโลก  โดย นางเปรมฤดี ชามพูนท นายกเทศมนตรี  พาไปดูงานที่โรงแรมชุมพรคาบาน่า ซึ่งทำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงด้วย  แต่ไปดูแบบไม่้ได้เจาะลึก  คือแบบฉาบฉวย เห็นบ้านคนมีน้ำยา  และบ่อบำบัดน้ำเสียแบบใช้พืชน้ำ  บังเอิญฝนตกค่ะ  ไปดูงานแล้วต้องนำกลับมาใช้จึงจะเกิดประโยชน์ค่ะ  ว่าแล้วก็เข้า Web บ้านสวนพอเีพียงค่ะ www.bansuanporpeang.com  ได้สูตรน้ำยาเอนกประสงค์มา

เทำน้ำหมักชีวภาพมะกรูด  ต้องหมักตั้ง 3 เดือนจึงจะใช้ได้…

เข้าไปใน Web   http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=cookie-nim&month=10-2007&date=07&group=5&gblog=1    ไ้ด้สูตรนำ้ยาล้างจานสมุนไพร แบบไม่ต้องรอน้ำหมักชีวภาพ

ว่าแล้วก็บรรเลง บรรลัยไม่ไล่ไม่เลิก

ตานี้ก็เหลือทำปุ๋ยชีวภาพ  เพราะคุณสามีสุดที่รัก ต้องทานผักเยอะมาก  ที่บ้านจึงมีเศษผักเหลือเยอะมากๆ  ทิ้งในถังขยะเทศบาลก็สงสารคุณหมอจอมป่วนต้องมาเก็บขยะเหม็นๆ ให้ คือเศษอาหาร เศษผักนี่อยู่ในถังขยะ ไม่ถึงวันค่ะ  เน่า น้ำชะขยะไหลเยิ้มออกมา  เหม็นมากๆ  (เห็นภาพหรือยัง พยายามอยู่นะ จินตนาการกันหน่อย)

อ่านต่อ »

วันหนึ่งในเดือนพฤษภาคม …น้องที่อยู่ต่างประเทศไทรศัพท์มาชวนไปปฏิบัติธรรมที่วัดบุญญาวาสที่ชลบุรี  ตอนนั้นยังไม่ตกลงใจเพราะหลายเรื่องยังไม่เข้าที่เข้าทาง ทั้งเรื่องทำบ้าน และเรื่องการจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร  จนกระทั่งใกล้ๆ วันจริงก็สามารถจัดการอะไรๆ ได้ลงตัว

จึงเกิดปฏิบัติการ หินทับหญ้า ขึ้นเมื่อต้นเดือนทีผ่านมา  …สถานที่วัดบุญญาวาส

หินทับหญ้าที่ว่านะ  จอมป่วนเขาเขียนไว้ ลองอ่านดูค่ะ

ว่าแล้วก็จัดแจงเสื้อผ้าอะไรเสร็จเรียบร้อย  ระเบียบของที่วัด บอกว่าให้นุ่งผ้านุ่งสีดำ  5 5 5 5 เข้าล็อคค่ะ เพราะชอบนุ่งผ้าถุง  หาโอกาสอยู่เชียว  พอถึงกำหนดวันที่หนึ่งก็ไปรับน้องสาวที่สุวรรณภูมิ  ขับรถยนต์คู่ชีพไปชลบุรี  วันที่หนึ่ง กค.ค่ะ ตุเลงๆๆๆ  ไปถึงบ้านอำเภอไปหาอาหารทะเลทานก่อนไปวัด 5 5 5  ครือว่า  คนตีนดอยจะไม่ค่อยได้อาหารทะเลสดๆ ค่ะ  ว่าแล้วก็ลัดเลาะไปนอนค้างที่ หิ่งห้อยชาเลต์ก่อน  เพื่อตอนเช้าจะไปกราบพระอาจารย์ปราโมทย์  ที่สวนสันติธรรมก่อนค่ะ

วันแรก ตื่นแต่ตีสี่  อาบน้ำอาบท่า แล้วก็ไปส่งการบ้านกับพระอาจารย์ปราโมทย์ค่ะ

จากนั้นก็ขับรถหลงไปเรื่อยๆ จนถึง วัดบุญญาวาส เวลา 12.00น .   ไปถึงก็เจอแต่แม่ครัว   ยังรับกุญแจที่พักไม่ได้เพราะเลยกำหนดเวลา ก็ต้องรอรอบบ่ายสามโมงค่ะ  นักการหนิงกับน้องสาวก็นั่งอ่านหนังสือธรรมมะ สลับกับการคุยกัน และการทายากันยุง

ยุงตัวเท่าแมลงวันค่ะ

นั่งๆ อยู่ งูตัวเล็กตกลงมาจากต้นไม้แล้วก็เลื้อยเข้าไปในพงหญ้า อ่านต่อ »