หมอเจ๊เล่าเรื่อง

แควนประจำตามอ่านแล้วมาบอก ” เนี่ยอ่านบันทึกพี่หมอเจ๊แล้วไม่กล้ากินอะไรเลย อิอิ ตอนนี้พยายามงดมื้อเย็นอยู่ เมื่อเย็นวานก็นมผสมงาดำ 1 กล่อง ส้ม 1 ลูก เพราะรู้สึกแก้มอูมๆ อิอิ “  เลยได้คิดว่าลืมบอกข้อมูลของบางเรื่อง  

บันทึกที่เขียนเป็นความรู้ที่ย่อยมาใช้หลังจากไปค้นคว้าและเรียนรู้เรื่องอาหารเพื่อมาสอนคนไข้ค่ะ  ใช้แล้วจึงพบว่า ใช้ธงโภชนาการก็ได้ง่ายดี คุ้นหน่วย คุ้นคำ คุ้นภาษา และจำง่าย  จึงลุ้นให้นำไปใช้กัน อีกทั้งกระทรวงดูแลสุขภาพแห่งประเทศไทยแนะนำให้ใช้ค่ะ ไม่ใช้แล้วใครจะใช้ ในเมื่อหน่วยงานหลักเผยแพร่เองทั้งที  แต่ว่าเมื่อฉันรู้เพิ่มเกี่ยวกับอาหาร ฉันก็พบว่า มีความนัยแฝงอยู่ในธงอีกเยอะ  ถ้าจะเชียร์ให้ใช้ตรงๆ  สำหรับยุคที่คนเราเริ่มมีปัญหากินเกินมากกว่ากินขาด ก็อยากให้ใช้มันอย่างเข้าใจ พลิกแพลงได้ตามสถานการณ์ในวิถีชีวิตของการกินเกินกินขาดค่ะ

ท่านก็เห็นแล้วในธงโภชนาการมีตัวเลขอยู่ อยากจะให้ท่านจำตัวเลขเหล่านั้นด้วยความเข้าใจ  ถ้าจำแบบไม่เข้าใจ นำไปใช้แล้วจะเพี้ยนได้  ฉันจึงพยายามย่อยเรื่องราวมาบอกทีละตอนๆเพื่อให้เข้าใจ หลังจากเข้าใจท่านค่อยตัดสินใจจะจำเลขไหนเอาไว้เพื่อใช้ต่อตามสไตล์ท่านเอง 

มีคุณแควนประจำเขาเข้ามาเม้นท์  ท่านงดมื้อเย็นแต่งดแบบเลือกกินอาหารที่คิดว่าเบามาแทนมื้อหนัก  อาหารที่ใช้คือ  นมผสมงาดำ และส้ม 1 ลูก   อยากรู้บ้างมั๊ย “งด” แล้ว “กินแทน” อย่างนี้เบาจริงหรือไม่  ลองมาเรียนรู้กันต่อเป็นไร

ถ้าใช้สูตร ผักครึ่งหนึ่ง อย่างอื่นครึ่งหนึ่ง  มื้อนี้ของท่านอะไรมากกว่า  ชักจะบอกไม่ได้ใช่ไหมละค่ะท่านขา  ใช้ตามธงท่านก็เริ่มงงแล้วเพราะชักเทียบไม่ได้  มันก็แปลว่ามีอะไรอีกที่ท่านควรรู้   ตามมาเรียนมารู้กันต่อหน่อยน่า 

จำได้ว่า อ.กมลวัลย์เคยเม้นท้ อะไรกันที่ธงพูดเอ่ย หน่วยอะไรไม่รู้จักเลย หน่วยนั้นคือ หน่วย “ส่วน” ไงค่ะ  เลยจะขอบอกความเป็นมาว่าไอ้เจ้าหน่วยนี้นั้นมาจากนักโภชนาการ เขาใช้พูดกันในตำราของเขา พอเขามาเป็นคนสอนคนอื่นเขาก็เลยนำออกมาเผยแพร่ให้ใช้ คนที่เรียนตามเขาแล้วจะใช้ต่อไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ  

ฉันมีเรื่องสารภาพ ครั้งแรกที่เจอ “ส่วน” ฉันงงค่ะท่าน  ที่งงเพราะไม่รู้จัก พวกหมออย่างฉันไม่เคยเรียนหรอกค่ะ  เพิ่งมาเรียนเพื่อใช้ในงานที่ต้องทำเมื่อไม่นานมานี้แหละค่ะ  ดังนั้นถ้าไปถามคุณหมอคนไหนแล้วเขาตอบไม่ได้ ไม่ต้องแปลกใจนะค่ะท่านขา มีไม่กี่คนค่ะที่เขาตอบได้ ส่วนใหญ่คนที่ตอบได้จะเป็นพยาบาลที่ไปเรียนกันมาแล้วกับนักโภชนาการค่ะ 

ไอ้เจ้า “ส่วน” ที่ว่า เป็นมาตรชั่งตวงวัดทางด้านอาหาร ที่แปลงมาต่อจากน้ำหนักอาหารสุก-ดิบค่ะ  ค่าของมาตร 1 ส่วน เทียบเป็นน้ำหนักจะอยู่ในราว 15 กรัมค่ะ  ตัวเลขอีกแล้ว ท่านอยากจำมันมั๊ยค่ะท่าน  ถ้าอยากจะจำ แล้วแต่ใจท่านเถอะนะค่ะ  สำหรับฉันนั้นไม่จำหรอกค่ะ  จดไว้ใช้เมื่อจำเป็นตามอาชีพของหมอเท่านั้นเอง  เพื่อว่าจะใช้ไปเปิดเอาออกมาใช้ได้

ในเรื่องของกิน ฉันไม่ชอบเป็นคุณละเอียด ละเอียดแล้วมันไม่สนุก กินไม่เป็นธรรมชาติซะเลย ฉันชอบกะๆค่ะ เพราะว่ามันใช้ได้ง่ายๆดี  จะกะยังไง “ส่วน” ก็ไม่รู้ ชั่งก็ไม่มี จะกินก็ต้องชั่ง ลำบากลำบนจนเกินไปมั๊ง เลยไปตะลอนหาจนเจอมาตรเทียบที่พอใช้ได้  เทียบแบบกะๆให้ทุกอย่างใช้หน่วยเดียวกันได้ด้วยซิ  เครื่องมือที่ใช้วัดก็ไม่ต้องหาที่อื่นๆใด มันอยู่กับตัวตลอดเวลาค่ะ  เครื่องมือนั้นคือ “กำหมัด กำมือ” ของท่านเองค่ะ

อ้าว! ไม่เชื่อเหรอค่ะ ใช้ได้นะค่ะ กำหมัดนี่อ่ะ  แปลงมาจาก “ส่วน”  ครึ่งกำมือหรือครึ่งกำหมัดโดยประมาณ มีค่า 1 ส่วนค่ะ  ส่วนของที่ให้กะให้นึกภาพที่ได้สับจนละเอียดจนกำแล้วไม่เหลือช่องว่างในมือนะค่ะ

เอาละค่ะทีนี้ได้มาตรเทียบส่วนมาใช้กันแล้ว ลองดูตัวอย่าง ที่แควนประจำเม้นท์บอกกันมั๊ย  มีส้ม 1 ลูก  กะๆดูได้สักหนึ่งส่วนน่าจะได้เนอะ  ส่วนของนม มีงาดำผสมอยู่  งาดำนั้นมีไขมันสูงนะค่ะท่าน ลองเดาๆดู นมใส่งาดำสัก 2 ช้อนชาได้มั๊ง  จำนวนขนาดนี้กลั่นน้ำมันได้สักเท่าไร นึกเอานะค่ะท่าน  แล้วยังมีไขมันที่อยู่ในนมอีก ต่อให้เป็นนมพร่องมันเนยก็เหอะ  สรุปว่ามื้อนี้ น้ำมันเกินแม่นแล้วค่ะท่าน 

ทีนี้มาดูที่วัตถุประสงค์ จะกินให้เบาในเรื่องอะไร เบาน้ำตาลหรือเบาพลังงาน ถ้าเบาพลังงาน ดูแล้วไม่เบาเลยค่ะท่านขา  เพราะว่าไขมันมันเข้าไปเยอะกว่าที่ต้องการใช้เมื่อเทียบกับธง  สรุปว่ากินนมในมื้อเย็นไม่เบาอย่างที่คิดค่ะท่าน 

ท่านบอกว่าท่านกิน เพราะแก้มเริ่มอูม ฉันขอเดาว่า ท่านเน้นเบาพลังงาน จึงขอแนะนำว่า มื้อนี้ให้ขอน้ำเต้าหู้จืดๆไม่ใส่น้ำตาล 1 แก้ว ส้ม 1 ลูก พร้อมสลัดผักสดที่ไม่ใช้พืชหัว 1 จานจากคุณแม่บ้านแทนดีกว่าค่ะ 

สำหรับเกลือ และน้ำตาล ดูยังไงสำหรับเมนูมื้อนี้ ขอยกไปเขียนต่อ หลังจากเขียนเรื่อง แป้ง ข้าวจบแล้วนะค่ะ

« « Prev : หวานลมปากกับอ้อยตาลหวานลิ้น และเค็มปากใช้อย่างไรจึงรู้กินพอดีหรือเปล่า

Next : ขอบใจน้องน้อยกันหน่อย ที่ช่วยเข้ามาเติมความรู้ให้ค่ะ » »