หมอเจ๊เล่าเรื่อง

วันนี้เวลานี้ บ้านเมืองปั่นป่วนเหมือนกาลเวลาย้อนไปสู่ยุคสงครามกลางเมืองที่ผ่านมาแล้วหลายครั้งตั้งแต่สงครามประวัติศาสตร์

สงครามยังไม่เกิด แต่มีการล่อเอาเถิดสงครามเกิดเมื่อไรก็ได้

วันนี้ไปทำงาน มีหนังสือราชการสั่งเตรียมความพร้อม หลายคนในฝ่ายต่างก็เข้าใจไปว่าเรื่องราวร้ายๆไม่สามารถเกิดใกล้ตัว

แต่จากประสบการณ์ตั้งแต่เกิดภัยสึนามิและหลายมุมที่ได้พบข่าวสารมาก่อนจากบรรดาชาวบ้านธรรมดา สัญชาตญาณกลับบอกว่าการคิดไปว่าเรื่องราวร้ายๆจะเกิดไม่ได้ใกล้ตัวเป็นเรื่องประมาทของใจ

แวบหนึ่งที่เห็นจุดที่บอกระบุในหนังสือแจ้งนั้น ตัดสินใจฉับพลันชวนลูกน้องประชุม

วิเคราะห์เรื่องราวหลายเรื่องหลายมุมร่วมกันย้อนอดีตสมมติเหตุการณ์เพื่อจัดระดับสถานการณ์เตรียมรับมือเหตุการณ์

วิเคราะห์กันไปหลากหลายสถาน ประมวลสถานการณ์และความเกี่ยวข้อง

บอกลูกน้องไปตรงๆ ปรึกษางานคราวนี้ขอให้เป็นตัวของตัวเอง

คิดออกนอกกรอบที่เคยมอบหมายไว้ให้ มีเหตุการณ์ลักษณะใดอย่างใดสามารถเกิดขึ้นใกล้ตัวได้บ้างให้ช่วยกันตรึกตรอง

ชวนมาคิดมาหาคำตอบเพราะมองเห็นแต่ภาพว่าการตามข่าวที่เห็นอยู่นั้นคนตามดูคิดว่าตัวเองไม่เกี่ยวและอยู่นอกวง

แล้วเมื่อต้องเกี่ยวจะขาดซึ่งความพร้อม เมื่อถึงวันจะพากันเข้าตาจน ทำงานไม่หมด รับงานไม่ไหว ลงมือช้าไป งานบานปลาย

กำลังคนที่เรามีเป็นน้ำน้อยเมื่อเทียบงานทั้งในพื้นที่รั้วร.พ.และนอกรั้ว  ชวนให้มองให้เห็น

ลงมือคุยแล้วก็กำหนดวัตถุประสงค์วันนี้ขอเพียงแ้ก้จุดอ่อนการประสานงานภายในฝ่ายได้แล้วเรื่องอื่นไว้ว่ากันอีกภายหลัง แค่นี้พอใจแล้ว

บรรยากาศดีๆของวันนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายคนเริ่มรู้สึกว่าเรื่องที่เห็นในข่าวถ้าเกิดขึ้นที่นี่มีเรื่องราวลงมือทำภายใต้งานมอบหมายและงานอาสา

ได้ข้อสรุปมาเป็นเรื่อง “เฝ้าระวัง”

ทำความเห็นให้ตรงกันว่า “เฝ้า” เฝ้าอะไร  “ระวัง” ระวังอะไร

บอกกล่าวให้เห็นประเด็นต่างเพื่อให้เห็นข้างว่าเลือกข้างให้อะไร

ในฐานะคนทำงานสร้างสุขให้กับสาธารณะ มีเรื่อง “พึงละ”  “ตั้งสติ” อะไร

เลือกข้างได้หรือไม่ เลือกแล้วจะเกิดอะไรขึ้นต่อองค์กร

หนึ่งเรื่องที่บอกคือเรื่องความเป็นสากลของเครื่องหมายกากบาทสีแดงหรือเขียวที่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเพราะการเลือกข้าง

กลางจางหายไป กลายเป็นสีต่างๆแทนแถมด้วยแบ่งพวก

คนเป็นกลางไม่ระบายสีใจตามใครก็ถูกเบียดเบียนทั้งๆที่ปรารถนาดีพาตัวเข้าไปช่วย

ขอพรรคพวกไปตรงๆว่าไม่ว่าใจใครสีอะไร เมื่อลงมือทำหน้าที่ขอให้ใช้ “สติ” ดูแลการงาน แล้วทำหน้าที่ “เป็นกลาง” ให้กับทุกๆสีด้วย

รับรู้ว่ามีหลายคนกระอักกระอ่วนกับการพูดตรงๆในวันนี้ แต่ถือว่าจำเป็นต้องพูดแล้วหละ

สถานการณ์ที่เคยผ่านมาก่อนของแต่ละคนได้ถูกนำมาถอดบทเรียนก่อนสรุปทำอะไรนับจากวันนี้ในหลายรูปแบบ

สถานการณ์หนึ่งๆมีเรื่องแตกต่างของการทำหน้าที่ ระดับความเข้มข้นของงาน และการจัดงานในทีม

ทบทวนด้วยกันเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนเกิด แล้วร่วมรับรู้ใครไปช่วยใคร ใครรับหน้าที่ทำอะไรก่อนเกิดเรื่องราวก็จะไม่ล่าช้าเมื่อเหตุเกิดขึ้นจริง

บอกกับพรรคพวกว่าอยากได้ผลของการคุยเป็นระดับเตือนภัยไว้ใช้เรียกหาสื่อสารกัน เมื่อสื่อสารถึงกันทีมงานจะได้เข้าใจแล้วลงมือทำงานแบบไม่ต้องสั่ง ทำได้อย่างนี้ในสถานการณ์รีบด่วนเมื่อมาช่วยกันเตรียมงานก็ลงมือทำงานกันได้เร็ว

ถือว่าวันนี้การคุยกันมีคุณภาพ ทุกคนรับรู้บทบาทและเข้าใจระดับเตือนภัย มีข้อตกลงมอบหมายงานสื่อสาร ใครแจ้งข่าวใคร ใครรับไม้แจ้งต่อ พื้นที่ทำงานใครลงไปทำงานตรงไหนกันบ้าง

สบายใจขึ้นระดับหนึ่งที่ได้เห็นการรับรู้ของทุกคน

สบายใจที่มุมมองต่อการติดตามสถานการณ์ของพรรคพวกเปลี่ยนไปจากการตามลุ้นแบบเชียร์มวยกลายเป็นตามเรียนรู้เพื่อนำมาใช้ลงมือทำหน้าที่ช่วยคนที่ตัวเองมีบทบาทเกี่ยวข้องให้เกิดความปลอดภัย  ทั้งต่อผู้ได้รับความช่วยเหลือและตัวเองด้วย

บันทึกนี้ขอสรุประดับเตือนภัยที่หน่วยเล็กๆของฉันตกลงกันทำขึ้นใช้ภายในหน่วย อีกทั้งใช้ประสานทีมภายนอกเพื่อทำงานร่วมกันเอาไว้ใช้งานต่อไป ใครเห็นประโยชน์และจะนำไปใช้บ้างก็ยินดีนักค่ะ

ระดับที่ ๑ วิเคราะห์สถานการณ์จากสภาพเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ มีค. ได้ข้อสรุปกันว่างานด่วนที่สุดที่มีโอกาสลงมือทำและต้องระดมทีมเป็นเรื่องการรับอุบัติเหตุหมู่จากการสัญจรหนาแน่นที่ทำให้เกิดบาดเจ็บหมู่มากได้   การเตรียมการรับ เป็นเรื่องงานเดิมๆที่ทำกันอยู่บ่อยแล้ว  ให้เพิ่มความไวไปที่การกลั่นกรองข่าวสารว่าระดับเปลี่ยนเร็วไปสู่ระดับสูงขึ้นหรือยัง

เพื่อจัดการกำลังคนให้ลงตัวและไวพอกับสถานการณ์ก็เปลี่ยนหน้าที่ของคนเสียใหม่ คนเก่งวิเคราะห์ข้อมูลที่เคยให้อยู่ออฟฟิศก็จัดให้ไปอยู่ร่วมกับทีมประชาสัมพันธ์ที่ทำหน้าที่แจ้งข่าวสารแก่ผู้มาติดต่อ จะได้ช่วยรวบรวมแยกแยะข้อมูลข่าวสารที่เข้ามาสู่มือและประเมินสถานการณ์ของระดับที่เปลี่ยนได้ไวที่สุด

คนที่สามารถเป็นลูกมือพยาบาลได้ ขอแบ่งให้ไปช่วยตรงจุดรับญาติของผู้เสียชีวิต และดูแลผู้เสียชีวิตให้ไม่อุจาดตา ใครติดของมีค่าติดตัวมาก็ให้ลงมือช่วยฝ่ายการเงินทำทะเบียนเก็บให้จนกว่าจะพบญาติ  บาดแผลตรงไหนมีอุจาดตาหรือดูไม่งามก็ลงมือช่วยปกปิดทำให้สะอาดตาเพื่อให้เกียรติผู้ตาย

ส่วนหนึ่งของคนก็แบ่งไปดูแลระบบขยะไม่ให้เกะกะตกหล่นทั่วไป เพื่อป้องกันการแพร่กระจายเชื้อคู่ขนานกันไป

ย้ำกันไว้ว่าเป้าประสงค์ของการแจ้งข่าวกันอยู่ที่ “แจ้งข่าวสารเพื่อให้ตื่นข่าว” จะได้ทันการกับการกลับตัวเพื่อรับสถานการณ์แต่ละระดับของทีม เพื่อให้ได้ทีมมาพร้อมหน้าทันกับระดับเหตุการณ์

กรองข่าวเป็นเรื่องรองลงมา ตกลงกันว่าเมื่อใครกรองได้ ให้ส่งข่าวเสริมยืนยัน ใครที่ได้รับรู้แจ้งข่าวสารเพื่อให้ตื่นข่าว ให้ทำหน้าที่ทวนสอบตามช่องทางสะดวกที่ตนถนัดทำเพื่อค้นหาและกรองข่าวด้วยตัว เองด้วย จะได้ตัดสินใจลงมือทำอะไรกับสถานการณ์ในครอบครัวและการทำงานของตัวได้ลงตัวตามกาล

ระดับที่ ๒ วิเคราะห์สถานการณ์มีเรื่องระดับ ๑ คู่ขนานไปกับมีคนเจ็บป่วยด้วยเหตุไปอยู่ผิดที่  ในสถานการณ์คนไม่เชื่อใจกันก็ให้ เลือกทำในส่วนที่สามารถลงมือได้อย่างปลอดภัยเมื่อเข้าไปในพื้นที่

คนที่สามารถประสานการสนับสนุนรองรับในส่วนที่สามารถลดโรคระบาดได้  ส้วมสะอาด น้ำใช้สะอาด มีสบู่ใช้พร้อม ให้รับไปเตรียมความพร้อมของหน่วยงานอื่นๆที่ควรประสานก่อนหน้า

รู้เขารู้เราใครช่วยเตรียมการล่วงหน้าให้เกิดระบบการดูแลกันและกันในท่ามกลางหมู่ชนได้ก็ให้เริ่มประสานการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้ความรู้ในตัวคนช่วยการอยู่ร่วมให้เกิดความหมาย

ใครที่สามารถจัดการความรู้การดูแลตนเองซึ่งจำเป็นในสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ก็ให้เตรียมการจัดทำเอกสารการกลั่นกรองเหตุของการป่วย การดูแลการป่วยที่ทำด้วยตัวเองได้  ดูแลไม่ได้จะนำส่งอย่างไร ส่งผ่านใบปลิวหรือเอกสารเสริมความรู้ ประสานการส่งผ่านความรู้โดยมอบใส่มือคนในแนวหน้าที่อยู่ท่ามกลางหมู่ชนช่วยดูแลคนคนละไม้คนละมือให้ด้วย

ใครทำงานตรงศูนย์ข้อมูลให้ตื่นตัวค้นหาการป่วยแบบกลุ่มก้อนซึ่งหมายถึงเริ่มมีการระบาดของโรค ตื่นตัวให้ทันเวลาว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง  เมื่อไรพบมีมากกว่าหนึ่งคนให้แจ้งข่าวพลัน เพื่อการปรับเปลี่ยนหน้าที่รองรับของผู้คนในทีมได้ทัน

ระดับที่ ๓ วิเคราะห์สถานการณ์มีเรื่องระดับ ๑+๒ ที่เพิ่มมาด้วยหน่วยเคลื่อนที่เร็วออกไปรองานในพื้นที่ในลักษณะหน่วยปฐมพยาบาลประจำพื้นที่ หรือมีเหตุการณ์ของการป่วยแบบระบาดจากโรคอะไรก็ได้ที่ติดต่อกันได้เร็วเมื่อมีคนหนาแน่นอย่างใดอย่างหนึ่ง

เมื่อถึงระดับนี้ให้มีการเปลี่ยนหน้าที่ ใครทำหน้าที่ออกไปในพื้นที่ ใครอยู่ประจำที่ ใครเป็นหน่วยเสริมกำลังนอกพื้นที่ ใครประสานงานเรื่องการเตรียมวัสดุอุปกรณ์สำหรับการทำงานทันทีในพื้นที่เพื่อคุมโรคระบาด  ใครรับข่าวสารและส่งต่อข่าวสารเพื่อรับลูกกันให้ทันกับสถานการณ์ของหน้างานให้ได้ข่าวสารที่เร็วที่สุด  ใครประสานงานกับพขร.เพื่อเสริมรถออกไปทำงานในพื้นที่ ใครรีบลูกต่อจากใคร ใครทำงานต่อเรื่องอะไร

ระดับที่ ๔ วิเคราะห์สถานการณ์เป็นเรื่องระดับ ๓ + มีการปะทะแล้วมีคนเสียชีวิตจำนวนน้อยๆที่สถานที่ภายในร.พ.รับได้ ชาวบ้านร้านช่องในพื้นที่ชุมนุมปิดบ้านหนีตายจากพื้นที่

เมื่อถึงระดับนี้ ขอให้ทุกคนที่ออกไปนอกร.พ.กลับมาสู่ที่ตั้งเพื่อระดมกำลังช่วยคนบาดเจ็บกันก่อน สถานการณ์ระดับนี้ยืดเยื้อยาวนานได้ ความเป็นไปได้ของการดูแลหน้างานก็คือเตรียมการจัดทีมหมุนทำงานแบบเวรเปลี่ยนผลัด คนทำงานจะไม่ล้าและทำงานได้ตลอดรอดฝั่งอย่างยังมีพลังเต็มร้อย

ระดับที่ ๕ วิเคราะห์สถานการณ์เป็นเรื่องระดับ ๔ + มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากที่จำเป็นต้องมีทีมจัดการสถานที่รองรับภายนอกและดูแลผู้เสียชีวิตอย่างให้เกียรติเหมือนเหตุการณ์สึนามิ

วันนี้เมื่อคุยถึงสถานการณ์ ๒ ระดับหลังนี้คิดไม่ออกเลยท่าน ด้วยกำลังคนมีอยู่แค่หยิบมือเท่านั้น

การรองรับชาวบ้านที่ต้องการพึ่งพาอาศัยในชุมชนยังเป็นเรื่องปวดหัว ควรทำอะไร????????????????????? และทำอะไรได้บ้าง ยังมองไม่ออกเลย

อืม….ไม่ว่าสีไหนก็ทำให้เดือดร้อนอำมาตย์(ข้าราชการ)อย่างเราได้โหม๊ดเลย……อย่างนี้ยังจะมาบอกว่า…ไม่เอาอำมาตย์อีกแนะ….มันน่า…..นักเชียว

นัดกันว่าติดตามสถานการณ์กันแล้ว วันพุธเช้าจะประชุมกันต่อไป

ใครที่เข้ามาอ่านจะช่วยแจม ชี้่ช่อง ชี้แนะอะไรยินดีรับฟังความเห็นเน้อ  ใครคาดว่าจะอาสาสนับสนุนอะไรก็เตรียมการกันไว้เถิด มีโอกาสได้ช่วยแน่นอนไม่ว่าเรื่องเกิดพื้นที่ไหน

ใครไม่รู้ว่าจะทำอะไร ก็ตัดสินใจเรื่องเป็นกองกำลังสนับสนุนเสบียงให้พวกเราเหล่าอำมาตย์ก็ทำได้นะคะ  ตอนเกิดสึนามิ พรรคพวกในร.พ.ฉันทำงานกันได้ตลอดรอดฝั่งก็ด้วยมีกองหนุนอย่างนี้มาช่วยด้วยนั่นแหละค่ะ

ช่วยกันคนละไม้คนละมือ ช่วยกันดูแลคนภายใต้ความสามารถที่ทำเองได้เป็นกุศลที่ยิ่งใหญ่

ซึ่งจะเป็นกำลังใจให้พ่อของเราสบายใจขึ้นบ้างนะคะ

๑๕ มีนาคม ๒๕๕๓

« « Prev : น้ำตาลไม่หวาน

Next : ของเล่นจากพืช » »