ลานบนเกาะ

พอเอารูปมาดู เอ๊ะ..ตอนเช้าเราไปตลาดน้ำกันก่อนนี่ แล้วตลาดน้ำมันชื่ออะไรล่ะ จะว่าเป็นบ้านโบราณชีเบ่าเจิ้น หรือตลาดกลางน้ำโจวจวง ก็ไม่รู้แหละ เพราะรายการทัวร์มันเปลี่ยนโปรแกรมจากที่แจกไว้ แถมมันต้องหายไป ๑ โปรแกรมแน่ๆ แต่มันเป็นตลาดน้ำด้วยกันก็โอเคนะ…เสียดายว่ามีเวลาไม่มาก ไกด์ให้เวลา ๔๐ นาที ผมจะถ่ายรูปก็ได้ไม่เต็มที่ แต่ก็พอมีเวลาไปซื้อขวดยานัดถุ์ที่เขาเขียนภาพข้างใน ก็เลยให้เขาเขียนชื่อผมกับคุณแอ๊ดเป็นที่ระลึกว่าเรามาเที่ยวด้วยกัน เดินดูของขายส่วนใหญ่เป็นของกิน แต่เนื่องจากเราเพิ่งทานอาหารเช้ากันมาก็เลยไม่ได้ชิมอาหารซึ่งมีทั้งขาหมู ข้าวเหนียวกับหมู ข้าวเหนียวกับเหง้าบัวผักดองเป็นโถๆ แถมมีร้านชาพยายามเขียนเป็นภาษาอังกฤษแต่คนเขียนกลับเขียนตัวยูกลับหัวเสียนี่..อิอิ ได้เวลาก็กลับมาขึ้นรถ จากนั้นรถก็เคลื่อนไปวัดฉงหยวนอย่างที่เล่าเมื่อตอนที่แล้ว

ออกจากวัดฉงหยวนเขาก็พาไปฟันค่าหัวที่โรงงานผ้าไหม ไปดูวิธีการทำผ้าไหม แตกต่างจากบ้านเราก็ตรงที่บ้านเราใช้เครื่องมือแบบโบราณ แต่ของเมืองจีนเขาใช้เครื่องจักรซึ่งทำเส้นไหมได้เล็กมาก และเขาใช้ผ้าไหมมาปักเป็นรูปต่างๆ ฝีมือสวยงามมากแต่ราคาก็แพงมากเหมือนกัน เขายังใช้รังไหมมาทำผ้าห่มว่ากันว่าเวลาห่มหน้าหนาวมันจะอุ่น ห่มหน้าร้อนมันจะเย็น ผมก็หลงเชื่อซื้อมาผืนหนึ่ง ๔๗๐ หยวน อิอิ จริงๆที่ซื้อเพราะมีคนที่เคยซื้อไปใช้เขาการันตีว่าใช้ดีจริงๆ ได้ของติดไม้ติดมือแล้วก็ไปเที่ยวต่อ คราวนี้เขาพาไปถ่ายรูปตึกรังนก(ตามโปรแกรมว่า “ถ่ายรูปตึกรังนก”) ไปถ่ายรูปจริงๆ เพราะไกด์ไม่ได้อธิบายอะไรมากมาย ลงจากรถก็เดินๆวิ่งๆเพราะเขาให้เวลาครึ่งชั่วโมง ไม่รู้ว่าข้างในมีอะไรให้ถ่าย แล้วตูจะได้เห็นอะไรบ้างไหมนี่…เดินไปถ่ายรูปไปเข้าไปในอาคารเขามีการจัดแสดงงานฝีมือของศิลปินทั้งสูงวัยและวัยรุ่น เช่น วัยรุ่นเอารองเท้าผ้าใบมาเขียน ทำโปสการ์ด ผู้สูงวัยก็ขายใบไม้จักสานเป็นรูปสัตว์ต่างๆ น้ำตาลปั้นเป็นรูปต่างๆ รีบเดินรีบดู ฝนตก อิอิ เอาละสิ เสื้อฝนที่ไกด์ให้ไว้ก็อยู่ที่รถ รอจนฝนซาก็กิ่งเดินกึ่งวิ่งกลับ ยังสงสัยว่าพาตูมาทำไม..ฮา….จากนั้นไปทานอาหารเที่ยง

เดินทางกันต่อโปรแกรมเขียนว่าทะเลสาบไก่ทอง แต่เขาไม่ได้พาไปแวะทะเลสาบหรอกนะ นั่งรถผ่าน อืมม์ ไปมาแล้ว เห็นว่าน้ำลึกเฉลี่ยประมาณ ๓ เมตร เขาเอาไว้เลี้ยงปูขน ข้างทางมีภัตตาคารเยอะ รถจอดกันเต็ม หน้านี้เหมาะที่จะกินปูขน ไกด์ว่านะ..แต่ไม่เห็นจอดให้กินเลย แฮ่ะๆ…เอาเหอะถือว่าทัวร์พามาแล้ว อิอิ แล้วก็นั่งรถถึงไปจนถึงเย็น ระหว่างทางก็มีร้องเพลงคาราโอเกะมั่ง เล่านิทานกันมั่ง แต่ส่วนใหญ่หลับ…

มาถึงซูโจวไกด์พาไปจอดดูจอแอลซีดีขนาดใหญ่ยาว ๕๐๐ เมตร ใหญ่กว่าลาสเวกัส ให้เวลาเราครึ่งชั่วโมง ฝนตกเล็กน้อยผมกับคุณแอ๊ดเอาเสื้อฝนไปด้วย มาแล้วก็ต้องลงไปเที่ยวให้ได้ ไปถึงจอมันอยู่เฉยๆเพราะมันเป็นเวลาประมาณหกโมงเย็น ไกด์จีนพยายามอธิบายว่าสงสัยว่าวันนี้คนน้อยเขาเลยไม่เปิด บ่ะ…มั่วป่าวว้า…ผมว่าที่เขาไม่เปิดเพราะมันยังไม่ถึงเวลา เพราะที่ลาสเวกัสก็เป็นแบบนี้ ไม่ถึงเวลาเขาก็ยังไม่เปิด ผมไปเดินถ่ายรูปบริเวณแถวนั้นจนได้เวลาขึ้นรถก็ไปทานข้าวเย็น ตกลงกับไกด์ว่าทานข้าวเสร็จขอให้แวะมาดูอีกรอบ

ทานข้าวเสร็จแล้ว รถแล่นผ่านมาที่เดิมเห็นที่จอแอลซีดีมีภาพขึ้นแต่เป็นภาพแบบข่าวทีวี สองข้าง ภาพไม่ต่อกันไม่เหมือนที่ลาสเวกัสที่ผมไปเห็นมา เสียงส่วนใหญ่ว่ากลับโรงแรมไม่ต้องจอด ก็เลยเข้าพักที่โรงแรมจินเจียง พักผ่อนเอาแรงกันก่อน(ยังมีต่อ)

« « Prev : ไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้

Next : ไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้3(ซูโจว อู๋ซี นานกิง หังโจว) » »