คนถางทาง

อาหารเช้าที่อุบล ไม่ได้เตรียมการณ์ไว้ล่วงหน้า แต่นิสัยเราชอบลองอะไรแปลกๆไปเรื่อย พอดีมีร้านอาหารเวียตนามอยู่ตรงข้ามโรงแรม ก็เลยไปฉลองศรัทธาด้วยก๋วยเตี๋ยวญวนและไข่กระทะ ก๋วยเตี๋ยวญวนนี้บางคนก็เรียกว่าก๋วยจั้บญวนเพราะลักษณะของเส้นและน้ำจะออกข้นๆ ส่วนเส้นจะมีลักษณะผอมยาวเหนียว เหมือนเส้นขนมจีน บางที่ก็เรียกอาหารจานนี้กันว่า เส้นเปียก ของอย่างเดียวกันมีสามชื่อเข้าไปแล้วนะเนี่ย สุดแล้วแต่จังหวัด

ผมลองสังเกตดูน้ำซุปนั้นตอนแรกก็ไม่ข้นหรอก ที่มาข้นเป็นเพราะน้ำจากเส้นเปียกนี่เอง สำหรับเส้นถามคนขายว่าทำมาจากอะไร เขาก็ไม่รู้เพราะอ้างว่าไปรับซื้อเขามาอีกต่อ พร้อมเอาถุงใส่เส้นที่แช่แข็งไว้มาให้ดู (นี่แหละคนไทยและ เอ้อ ญวนด้วย ช่างไม่สนใจใฝ่รู้อะไรเอาเสียเลย ทั้งที่เป็นของที่ขายอยู่ทุกวันมานานเป็นสิบปี อย่างนี้แหละชาติถึงไม่เจริญกับเขาสักที) แต่เราคะเนว่าน่าจะทำมาจากแป้งข้าวจ้าวผสมกับแป้งมัน เพราะสี่กลิ่นรสและสัมผัสมันบอกอย่างนั้น

สำหรับมื้อนี้ ไม่ผิดหวัง อร่อยมาก รสชาติก๋วยเตี๋ยวญวนก็สุดแต่จะปรุงกัน ส่วนใหญ่เราก็จะปรุงแบบก๋วยเตี๋ยวไทยนั่นแหละ ส่วนผสมของก๋วยเตี๋ยวก็คล้ายไทยเพียงแต่มีหมูยอหั่นใส่ลอยหน้ามาพอให้ได้กลิ่นอายญวน สำหรับชามที่ผมสั่งเขาใส่ผักตั้งโอ๋ปนมาด้วย ก็ได้สรรพรสไปอีกแบบ  อ้อ..ก๋วยเตี๋ยวญวนที่เรียกว่า เฝอ นั้นเส้นที่ใช้เป็นเส้นก๋วยเตี๋ยว ไม่ใช่เส้นเปียกแบบนี้

ส่วนไข่กระทะนั้นเท่าที่เคยกินมามีทั้งไข่เจียวและไข่ดาว แต่พอสั่งไข่กระทะที่ไรไม่เห็นคนขายเขาถามเลยว่าเอาเจียวหรือดาว ก็สุดแต่เขาจะให้ คราวนี้เราได้ไข่ดาวสองฟอง เป็นดาวเหลวเสียด้วย ที่ขาดไม่ได้ก็คือหมูยอหั่นเส้นโรยหน้ามาตามฟอร์มอาหารเวียต กินไปก็หวั่นหวัดนกไป แต่ความเสียดายเงินผนวกความตะกระมันรุนแรงกว่าก็เลยฟาดเสียหมดกระทะ

คันปากอยากรู้ก็เลยถามแม่ค้าในระหว่างคิดเงินว่า เราสังเกตว่าประเทศเวียตนามปลูกข้าวมาก แสดงว่าข้าวเป็นอาหารหลักของคนเวียตนาม แต่ทำไมอาหารเวียตที่มาขายในไทย (และที่อื่นทั่วโลก) ไม่เห็นมีอาหารที่เป็นข้าวเลย แม่ค้าบอกว่าแม่นแล้วอาหารหลักเวียตนามส่วนใหญ่เป็นข้าวเจ้า แต่ที่เอามาขายนี้เป็นอาหารว่างเท่านั้น เอามาหลอกคนไทยเล่นๆไปงั้นเอง (ตามที่ผมคาดการณ์ไว้ไม่ผิดเพื้ยน) สืบความต่อไปได้ว่าอาหารเวียตนามที่กินกับข้าวนั้นไม่หลากหลายเลยมีต้มหมูสามชั้นเป็นหลัก (งั้นซิ่ถึงเอามาออกโรงขายไม่ได้) แม่ค้าบอกว่ากำลังคิดจะเพิ่มเมนูอาหารให้มีข้าวและกับแบบพื้นบ้านเวียตนามจริงๆด้วย

คิดมานานแล้วว่าคำว่า “ญวน” นี้มีที่มาอย่างไรก็คิดไม่ออกสักที ส่วนคำว่า “แกว” นั้นยิ่งไปกันใหญ่ เคยถามเพื่อนเวียตนามในเมกาว่าเขาเรียกเผ่าพันธุ์เขาว่าอย่างไรในสำเนียงเวียตนาม ได้เสียงว่า “หงึกเหง็ว” ประมาณนั้น ทำให้ผมคิดโยงไปมา ชะรอยว่า แกว  ก็เพี้ยนมาเป็น เหง็ว นั่นเอง

ส่วนญวนนั้นท่านใดรู้โปรดช่วยเฉลยด้วยครับ

« « Prev : ด้นไปในแผ่นดิน (๒)…ปลาน้ำมูนหลากหลายกว่าน้ำโขง

Next : ด้นไปในแผ่นดิน (๔)..ตัวแลนเต็มตึก » »