คนถางทาง

คนที่จะไปรับผิดชอบการออกแบบตึกให้ปลอดภัย ต้องจบวิศวกรรมโยธา

คนที่จะไปรับผิดชอบการออกแบบรถยนต์ให้ปลอดภัย ต้องจบวิศวกรรมเครื่องกล

คนที่จะไปรับผิดชอบการออกแบบสายไฟให้ปลอดภัย ต้องจบวิศวกรรมไฟฟ้า

คนที่จะไปรับผิดชอบการออกแบบระบบการสื่อสารให้ดี ต้องจบนิเทศสาสตร์

คนที่จะไปรับผิดชอบการผ่าตัดมนุษย์แต่ละคน  ต้องจบแพทยศาสตร์

การออกแบบพวกนี้ หากผิดพลาด ก็เป็นอันตรายกับคนไม่กี่คน

แต่กลับต้องมีความรู้ดีเฉพาะทาง ต้องสอบผ่านข้อสอบวิชาชีพที่สมาคมวิชาชีพกำหนด

ที่สำคัญที่สุดคือการออกแบบ “ประเทศไทย” ให้ดีและปลอดภัย

เพราะถ้าออกแบบพลาด มันหมายถึงหายนะของคน 63 ล้านคน

แต่ น่าแปลกที่คนออกแบบ ประเทศไทย  ซึ่งคือ นักการเมืองทั้งหลาย

ไม่ต้องจบอะไรที่เกี่ยวข้องกับระบบประเทศไทยเลย..และไม่ต้องสอบผ่านจนได้ประกาศนียบัตรอะไรเลย

บรรดา ดารา นักร้อง อาเสี่ย นักเลงท้องถิ่น แม่บ้าน เมียและน้องเมียผู้มีอำนาจ ลูกสาวผู้มีวาสนา อดีตนักมวย นักเลียผู้มีอำนาจ นักจุดไฟแช็กให้นายสูบบุหรี  นักการพนัน  และนักหมูหมากาไก่ทั้งหลาย ที่มีอายุตั้งแต่ 25-150 ต่างก็มีสิทธิ์มาร่วมออกแบบประเทศไทยกันได้อย่างเสรี

ก็ในเมื่อประเทศเราถูกออกแบบมาด้วยคนพวกนี้มาแสนนาน ดังนั้น ถ้าประเทศไทยเราไม่ล้มถล่ม ไม่เบรกแตกชนตอหรือถูกโลกาภิวัฒน์ช็อตตาย หรือ ไม่ถูกผ่าตัดผิดๆจนเลือดประเทศไหลไม่หยุด  จนประเทศล่มสลายภายใน 20 ปีจากนี้ไป ก็ต้องถือเท่ากับว่า เราทุกคนโชคดีเทียบเท่ากับการถูกหวยบนดิน 111 ครั้งติดต่อกัน แล้วยังได้รับนิรโทษกรรมอีกด้วย

ไชโย..ประเทศไทย

ประเทศที่คนทำงานเป็นทีมไม่ได้ ยกเว้น โกงเป็นทีม

ที่พวกมันทำได้ดีทีสุด

แม้ปล้นประเทศเป็นทีมกว่า 111 คน ให้โจ๋งครึ่มอย่างไรมันก็ทำได้

และไม่มีใครจับมันได้ หรือ ลากคอเอาไปลงโทษได้

…คนถางทาง (๒๕๕๑)

« « Prev : หมอเลว

Next : ครูไทย ไม่ต่างอะไรกับตำรวจไทย…เลวพอกัน » »