คนถางทาง

#1 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 7 May 2011 เวลา 6:08 am

บันทึกชุด กลับตาลปัตร เป็นบันทึกที่น่าอ่านและชวนติดตามประสบการณ์การเดินธุดงค์มากค่ะ

#3 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 7 May 2011 เวลา 8:54 am

“แต่ทำไมคนส่วนใหญ่มักตระหนี่ในเรื่องนี้..”

คงเป็นแค่คำรำพึงนะคะอาจารย์ เพราะถึงใครไม่เขียนหรือเขียน อาจารย์ก็คงไม่ได้สนใจให้มาเป็นปัจจัยกีดขวางการเขียนหรือไม่เขียนของอาจารย์..จริงไหมคะ

เล่าให้อาจารย์ฟังนิดหนึ่งค่ะว่า …ที่จริงอ่านเกือบทุกบันทึกในลาน..ไม่ทุกบันทึกหรอกค่ะ รู้ตัวว่าเป็นคนอ่านเร็ว คิดเร็ว เขียนเร็ว ก็จริงแต่บางบันทึกต้องใช้เวลาอ่านนานและโหลดช้า เพราะมีลิงค์สื่อต่างๆมาก อย่างนั้นจะทำได้ยากเมื่ออุปกรณ์ที่ตัวเองใช้มันไม่ค่อยจะเอื้อ..บันทึกเหล่านั้นก็จะขอเคาะข้ามไปก่อน รอจนกระทั่งมีจังหวะเหมาะจึงกลับไปอ่าน
(ซึ่งก็ทำได้ไม่ครบหรอกค่ะ)
บันทึกของอาจารย์โหลดเร็วดี..ฮี่ๆๆๆ

ที่อ่านเกือบทุกบันทึกเพราะส่วนมากบันทึกในลานปัญญามักจะเป็นเรื่องประสบการณ์ตรงต่างๆ จะเขียนมากหรือน้อยไม่สำคัญเท่ากับเป็นเรื่องที่คนเขียนอยากเล่า
แม้แต่ FW เมล ถ้าคนเอามาเล่าให้ประเด็นของตัวเองด้วย ก็ยังนิยมอ่านค่ะ

ที่รู้สึกว่าบันทึกชุดตาลปัตรของอาจารย์น่าอ่านนั้น ขยายความค่ะว่า เพราะเป็นเรื่องพิเศษเฉพาะตัว เข้าใจว่าพระธุดงค์แต่ละองค์ก็คงมีประสบการณ์ไม่เหมือนกัน…แม้จะทำเรื่องเดียวกัน ความพิเศษเฉพาะตัวและเขียนด้วยประเด็นที่มีความเป็นตัวของตัวเองเล่าบทเรียนแต่ละเรื่อง..รวมทั้งแทรกอารมณ์ขัน มีอารมณ์สงบที่รับรู้ได้ผ่านตัวหนังสือ…ตรงนี้คือเสน่ห์ของงานชุดนี้ค่ะ

อ้าว…เขียนเพลิน เดี๋ยวจะกลายเป็นเขียนคำนำให้กับหนังสือรวมเล่ม ชุด กลับตาลปัตรของอาจารย์ไปแล้วนะเนี่ย…ฮ่าๆๆๆ