คนถางทาง

การสอนให้ท่องจำอักษรสูง-กลาง-ต่ำของไทยเรา ผมว่ามันค่อนข้างไม่สร้างสรรค์ เช่น อักษรกลาง สอนให้ท่องจำกันแต่เพียงว่า…

ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง

ซึ่งไร้ความหมาย ว่าไปแล้วก็มีความหมายอยู่ แต่กลายเป็นความหมายที่ไม่ดีนัก .. ที่ออกไปทางรุนแรงเสียอีก ไม่ได้ช่วยเสริมสร้างจินตนาการเชิงสร้างสรรค์อะไรให้แก่เด็กๆของเราเลย (ไก่บ้าอะไรจะจิกเด็กตายได้ แถมตายบนปากโอ่งเสียอีก อะไรมันจะคิดและยอมรับอย่างกว้างขวางกันได้ถึงปานนั้น …เฮ้อ สังคมไทยของเรา)

ผมลองคิดดูเมื่อประมาณ 10 กว่าปีมาแล้ว ได้วลีเพื่อการจดจำใหม่ดังนี้ครับ

กรรมจะดีต้องไปเอาบุญ

(หมายเหตุ…คนอีสานโบราณ ใช้คำว่า เอาบุญ แทนคำว่า ทำบุญ)

ซึ่งครบทุกตัวอักษร และยังได้คติสอนใจอีกด้วย การสอนเด็กของเรา ต้องเอาทุกทาง รวมทั้งการสอดแทรก “บุญ” หรือ การทำดี โดยอ้อมเช่นนี้

ส่วนอักษรต่ำนั้น ของเก่าคือ…งูใหญ่นอนอยู่ริมวัดโมฬีโลกย์ (หรืออะไรทำนองนี้ ตอนผมเด็กๆ ไม่เคยได้ยิน แสดงว่าคงเป็นวลีที่เกิดขึ้นใหม่) ซึ่งอักษรก็ไม่ครบอีกต่างหาก ผมจึงมาเสริมให้ครบถ้วนสมบูรณ์มากขึ้นดังนี้….

….คนไทยวันนี้ ชอบฮัมร้องเล่นเพลงธรรมะ..ซึ่งแม้พระยังงง

สำหรับอักษรสูง ยังไม่เคยได้ยินวลีจำที่สอนกัน นอกจาก “สาวสวยใส่เสื้อสีแสด” ซึ่งมันเป็นตัว ส ทั้งนั้น จึงขอเสนอดังนี้ครับ….

…ฉันเฝ้าถนอมสังขารผุๆ สุดแสนเหม็น ให้หอมเสมอ

ความจริง รมว. กท.ศึกษาน่าจะจัดประกวดคำกลอนสอนจำเรื่องพยัญชนะทั้งสามระดับ …ดีกว่าจ้างประกวดชื่อหมีแพน”บ้า”

สำหรับอักษร ก ถึง ฮ นั้นท่องกันยากมาก เพราะมีสร้อยยาวเกินไปหลังแต่ละอักษร แล้วยังมีหลายรูปแบบอีกด้วย ผมเลยตัดให้สั้น แล้วแต่งให้จำง่าย เป็นกลอน และใส่ทำนองเป็นเพลงด้วย ลองเอาไปสอนลูกตัวเองดูเมื่อ 10 ปีก่อน ร้องให้ลูกฟังสองสามครั้งเท่านั้น เขาจำได้หมดเลย ดังนี้

ไก่ไข่ขวดควายฅนฆัง งูจานฉิ่งช้างโซ่
ฌอกระเชอ หญิงชฎา ปฏักฐอฐานมณโฑผู้เฒ่า

เณรเด็กเต่าถุงทหาร ธงหนูใบไม้ปลา
ผึ้งฝอฝา พานฟอฟันสำเภา

ม้ายักษ์เรือลิงวอแหวน ศาลาฤาษีเสือ
หอหีบ จุฬาอออ่าง นกฮูกตาโต

ว้า…มันอ่านดูไม่ดีเลย แต่ถ้าได้ฟังทำนองที่อัดเข้าไป จะฟังได้ดีพอควร (สุดแล้วแต่รดสะนิยม)

ที่สำคัญคือเด็กจำได้หมด อย่างรวดเร็ว แม้แต่ผมเองทุกวันนี้ ก็ใช้ประโยชน์บ่อยมาก เช่น ในการเปิดพจนานุกรม จำไม่ได้ว่าอักษรอะไรมาก่อนหลังอะไร ดังนั้น ผมก็จะร้องเพลงนี้ ใช้เวลาเพียงประมาณ 20 วิ ก็ได้ลำดับที่ต้องการแล้ว แต่ถ้าไปท่อง กอเอ๋ยกอไก่ …..ฮอนกฮูกตาโต๊ ก็จำได้ไม่หวาดไม่ไหว

« « Prev : Changing Obama

Next : เขื่อนกักความคิด » »