ลานสันติสุข

ตื่นเช้าขึ้นมาประมาณตีห้า ผมกับครูบาตื่นแต่งตัวจะออกไปเดินชมตลาด ได้ยินเสียงเคาะห้อง ปรากฎว่าเป็นพี่ติ๋ม ทีวีพูล พอออกมาปรากฎว่าอาจารย์มนฤตพล ก็ตื่นแล้วก็เลยชวนกันออกมาเดินตลาดปรากฎว่าโกติ่งกับพี่วันชัยก็ตามมา เราเดินชมสินค้าซึ่งส่วนใหญ่เป็นสินค้าเกษตร พริกแต่ละดอก ผักแต่ละกอล้วนสมบูรณ์แถมราคาไม่แพง กล้วยหอมหวีใหญ่หวีละ ๕ หยวน อ่านต่อ »

วันที่ ๒๐ ธ.ค. ผมกับครูบาตื่นตั้งแต่ตีสี่ เพื่อไปเดินดูตลาดด้วยกัน ออกไปเดินไม่เจอคนเลย หมายังไม่เจอ..อิอิ เดินกลับแล้วเลยโรงแรมไปดูอีกด้านหนึ่งก็ไม่มีอะไร ในที่สุดก็เดินกลับมาพอให้เหงื่อซึมๆ เราออกเดินทางไปทานอาหารเช้าที่ร้านเฮือนลาว ผมเห็นราคาข้าวต้มชุดที่ทำเป็นอาหารเช้าหัวละ ๒๖,๐๐๐ กีบ ข้าวต้มที่เสิร์ฟเป็นข้าวใหม่ใส่เผือกผสมลงไปด้วยหอมอร่อย เลยฟาดซะ ๒ ชาม อ่านต่อ »

พวกเรา สสสส.๑ ออกเดินทางไปศึกษาดูงานทางภาคเหนือ ที่เชียงราย แล้วข้ามไปฝั่งลาวที่หลวงน้ำทา แล้วไปหาญาติที่สิบสองปันนา ระหว่างวันที่ ๑๘ – ๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๑ เราบินจากดอนเมืองถึงเชียงราย ผมพบน้องน้ำฟ้าและปรายดาวชาวแซ่เฮมารับที่โรงแรมริมกก มาถึงน้องน้ำฟ้าและปรายดาวเข้ามากอดแบบเต็มๆ พูดคุยกันยกใหญ่ พวกเพื่อนๆตื่นเต้นกันใหญ่อยู่มีสาวสวยน่ารักเข้ามากอด..อิอิ อิจฉาละสิ…อ้อ มื้อเที่ยงมื้อนี้ ส.ว.จุ๊ จิรวรรณ เป็นเจ้าภาพเลี้ยงที่โรงแรมริมกก อ่านต่อ »

คราวที่แล้วผมเขียนมาถึงเงื่อนไขแวดล้อมความไว้วางใจที่ความสัมพันธ์ทางสังคมบางอย่างที่เป็นพื้นฐานที่จะทำให้เกิดความไว้วางใจและหลีกเลี่ยงการใช้ความรุนแรงได้ อ่านต่อ »

เรามาต่อกันที่ความไว้วางใจที่ว่าเป็นความสัมพันธ์ระหว่างของสองฝ่ายทั้งระดับบุคคลและทางสังคม ที่ฝ่ายหนึ่งมีความคาดหวังในทางบวกจากพฤติกรรมของอีกฝ่ายหนึ่งและมันยังขึ้นอยู่กับการตอบสนองของอีกฝ่ายหนึ่งด้วย นอกจากนี้มันยังเกี่ยวกับผลลัพธ์ ผลประโยชน์ที่คาดหวังจากอีกฝ่ายหนึ่งด้วยว่ามันคุ้มหรือไม่ ถ้าคุ้มความไว้วางใจก็อาจจะมีมาก และมันยังขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของคนที่เราจะให้ความไว้วางใจด้วย อาจารย์ยกตัวอย่าง ของการให้กู้ยืม ถ้าเราไม่ไว้ใจคนกู้เราจะให้เขายืมไหม..อืมม์ ผมว่าเข้าใจง่ายดี อิอิ เพราะฉะนั้นจึงพิสูจน์ว่า ความไม่ไว้วางใจก็คือการคาดหวังต่อการแสดงออกของฝ่ายอื่นในทางลบ ใช่บ่…. อ่านต่อ »

ผมมีภารกิจในการว่าความบ่อยทุกอาทิตย์ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาถอดบทเรียนมาเล่าสู่กันฟัง ความจริงได้ฟัง อ.ฉันทนา บรรพศิริโชติ หวันแก้ว บรรยายมาเกือบเดือนแล้ว อิอิ แต่ไม่ได้ฤกษ์เอามาโพสต์ขึ้นบันทึก วันนี้ฤกษ์งามยามดีแล้วจึงขอเอามาเล่าให้ผู้สาธุชนผู้สนใจได้สดับตรับฟัง อิอิ และเป็นการถอดความรู้มาจากคำบรรยายประกอบสไลด์ของผู้บรรยายด้วยครับ อ่านต่อ »

วันนี้ ผมมาเล่าต่อถึงสิ่งที่ปราชญ์อีสานเขากำลังทำกันอยู่ก็คือการนำ “ของดีในอดีต มาเชิดชูสู่ปัจจุบัน เพื่อสืบสานสู่อนาคต” แล้วท่านก็ยังเล่าตำนานสะพานเสรีประชาธิปไตย ว่าคนอีสานเขาร่วมมือกันคนละบาทสร้างสะพานข้ามแม่น้ำมูลโดยไม่ต้องใช้งบประมาณของทางราชการ ทำไมเขาทำได้ ถ้าไม่เป็นปราชญ์เขาทำกันได้หรือ อ่านต่อ »

เป็นหวัดเสียสองสามวัน เพลีย ระคายคอ ก็เลยพาลไม่อยากเปิดคอม อิอิ ลูกสาวชวนไปพักที่โรงแรมที่เขาทำงานอยู่ เลยไปนอนกันทั้งครอบครัวได้หลับพักผ่อน พูดคุยกันประสาพ่อแม่ลูก แต่ก็ต้องวิ่งไปงานกฐินสองสามงาน วันนี้มาทำงานก็นึกได้ว่ายังติดค้างตอนไปอีสานและลาวใต้ เปิดดูบันทึกของพ่อครูบา โอ้โฮ เขียนไว้เยอะ ก็ดี อิอิ เราจะได้ทุ่นแรงไป แต่จะเล่าให้ฟังว่าไปฟังปราชญ์อีสานพูดแล้วได้อะไรมาบ้าง อ่านต่อ »

ผมจะเดินทางไปศึกษาความขัดแย้งในพื้นที่อีสานใต้ แต่คิดว่าจะไม่เอาโน้ตบุ๊คไปให้พะรุงพะรัง แต่จะเอากล้องถ่ายรูปตัวใหญ่ผมไปขอถ่ายรูปให้ฉ่ำ น้ำหนักมันก็พอกับโน้ตบุ๊ค ยิ่งตอนนี้หลังไม่ค่อยดีอยู่ด้วยก็เลยต้องตัดใจ เลยรีบเอาบันทึกมาลงต่อเนื่องเพื่อเตรียมให้ท่านได้อ่านเรื่องราวเบื้องต้นไว้ก่อน แล้วผมจะมาเล่าต่อว่าไปอีสานใต้ได้อะไรมาบ้างครับ

อ่านต่อ »

วันนี้ก็เลยขอต่อของ อ.พิชัย ให้จบตอนเลยนะครับ รู้สึก Rating ตก เพราะการสลายม๊อบทำให้มีคนเจ็บคนตายหรือเปล่า แต่งานนี้บอกได้เลยว่าผมอยู่คนละข้างกับตำรวจผู้สลายม๊อบแน่นอนครับพี่น้อง…. อ่านต่อ »