เบิกโรง

โดย สาวตา เมื่อ 9 สิงหาคม 2008 เวลา 20:39 (เย็น) ในหมวดหมู่ ชีวิต สุขภาพ, ดูแลสุขภาพ, ตรวจสุขภาพ #
อ่าน: 2162

โหมโรงไปแล้วก็ต้องเบิกโรงกันซะที วันนี้มาเบิกโรงช้าไปหน่อยด้วยมัวไปตามหาประวัติของชายหนุ่มที่อุทิศประวัติตัวให้ทานสู่เวทีของการเรียนรู้อยู่ค่ะ แล้วฉันก็แป่วด้วยเลอะเลือนแบบสว.หาแฟ้มอีแมวไม่เจอซะแหล่ว

กว่าจะค้นลิ้นชักสมองควานหาเรื่องราวที่บันทึกเรื่องของเขาไว้มาได้ ก็ใช้เวลานานพอดู ไอ้ที่คว้าไม่ได้จากในอีแมวฉันก็ไปท่องคว้ามาจาก G2K แทนค่ะ พอไหว พอไหว (ขอยืมสำนวนอาจารย์ธวัชชัยมาใช้หน่อยนะค่ะ) ที่จะเบิกโรงกันต่อได้

เท้าความเดิมกันก่อนว่า หนุ่มน้อยอายุ 27 ปี มีอีแมวมาถึงฉัน ข้อความที่เขียนมาบ่งบอกว่ากังวลใจกับการรับรู้ครึ่งๆกลางๆของเขา เราไม่เคยรู้จักกันเป็นส่วนตัวมาก่อน จนได้อ่านไปพบคำแนะนำตัวว่าเขาเป็นใคร ฉันจึงอ๋อ!….เหรอค่ะว่าเหตุใดเขาจึงเลือกที่จะส่งอีแมวมาปรึกษาฉัน

ชายหนุ่มมีปัญหาที่สายตาเลือนลางค่ะ เขาต้องไปพบหมอเพื่อฉีดยาเข้าลูกตาเพื่อให้ตามองชัดขึ้น หมอประจำตัวของเขาไม่ได้บอกว่า ที่มาที่ไปของมันเป็นอย่างไร เพียงแต่นัดเขาไปรับการรักษาทุกเดือน เขาถามฉันมาว่า ผมต้องใช้ยาอีกนานมั๊ยครับ ตอนนี้ลำบากใจเพราะค่ายามันแพงๆๆๆ ชื่อโรคที่เขาบอกมา ชื่อ CRVO ค่ะแล้วเขาก็บอกชื่อยามาด้วยพร้อมกัน

ตอนอ่านชื่อโรคชื่อยาที่บอกมา ฉันเดาว่าน่าจะมีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังของการป่วยด้วยโรคตาของเขาซึ่งเขาไม่ได้บอกมาให้รู้ อาจจะเป็นเพราะคิดว่าไม่เกี่ยวกันกับประเด็นที่เขาข้องใจค่ะ

ได้ข้อมูลมาแค่นี้ ฉันไม่รู้จะตอบอย่างไรดี สำหรับคำปรึกษาค่ะ เพราะเรื่องโรคกับการรักษามันไม่ได้ตรงไปตรงมาเหมือน 1+1 = 2 ในวิชาคณิตศาสตร์ที่เรารู้จักกัน ความสัมพันธ์ระหว่างโรคกับการรักษาโรคมันมีความเป็นไปคล้ายกับการผสมสีเลยค่ะ ความไม่ตรงไปตรงมานี้เองที่ทำให้ฉันไม่สามารถตอบได้ทันทีว่า เขาจะต้องใช้ยาสำหรับโรคอีกนานเท่าไร

ฉันนั้นไม่ใช่หมอตาน่ะค่ะ เมื่อถูกถามเรื่องโรคตาและการรักษาก็ใบ้กินเลยค่ะ การให้ข้อมูลมาเพียงแค่นี้ฉันคงตอบคำปรึกษาให้กระจ่างไม่ได้ค่ะ แต่ไหนๆก็ไหนๆ เขาอุตส่าห์ไว้ใจและถามมาแล้ว จะไม่ตอบซะเลยก็ใจไม้ไส้ระกำเกินไป โชคดีที่เขาโพสต์ ภาพถ่ายของเขาไว้ใน G2K ค่ะ ฉันจึงได้ข้อมูลที่ช่วยชี้โพรงให้กระรอกอย่างฉันนึกถึงโรคตาที่เขาบอกมาจนไปค้นข้อมูลเพิ่มมาบอกเขาได้ ข้อมูลที่ชี้โพรงให้ฉันตามติดไปจนเดาออกว่าเขาเป็นโรคอะไรคือภาพของเขาใน G2K ค่ะ  แหะ…แหะ….ฉันดูจากโหงวเฮ้งของเขาค่ะ

อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่งคิดว่าฉันดูโหงวเฮ้งเป็น ดูไม่เป็นหรอกค่ะ เพียงแต่ในหลักวิชาที่ฉันถูกสอนมานั้นนอกจากขอทราบประวัติแล้วยังต้องดู general appearance ของคนไข้แล้วนำไปวิเคราะห์สรุปร่วมกับการตรวจร่างกาย ข้อมูลตรวจเลือดและตรวจอื่นๆ ก่อนสรุปรวบยอดว่าเป็นโรคอะไรค่ะ 

อ้าว! ก็ general appearance นะใช้คำแปลว่า โหงวเฮ้ง ก็ไม่น่าจะผิดนี่ใช่มั๊ย ใช่มั๊ย…อิอิ

เบิกโรงวันนี้จึงจะมาชวนท่านฝึกสมองลองวิชาดูโหงวเฮ้งกันค่ะ แล้วบันทึกต่อไปจะเอาเรื่องที่เกี่ยวกับชายหนุ่มคนนี้มาคุยกันต่อ ปิ๊งแล้วแควนๆเสนอความเห็นมาในเม้นท์กันเลยนะค่ะ ฉันอยากจะให้ลองฝึกเรียนรู้การดูโหวงเฮ้งกันก่อน ก่อนนำไปสู่การเรียนรู้ป้องกันโรคกันค่ะ ฉันขอใช้ภาพชายหนุ่มเจ้าของเรื่องเป็นโจทย์เรียนกันนะค่ะ

โจทย์สำหรับเรียนอยู่ที่นี่ค่ะ

« « Prev : โหมโรงซะหน่อย

Next : ผลการทายโหงวเฮ้ง » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 สิงหาคม 2008 เวลา 21:15 (เย็น)

    อย่าบอกนะว่าเป็นคนที่ทำงานเสาวภา รีดพิษงู แค่เห็นโหงวเฮ้ง ก็เกรงกลัวแล้วคเจ้าข้า
    ขนาอท่าเป็นหมอมีข้อมูล มากกว่าสว(ย) ยังมิอาจวินิฉัย นับประสาอาหลัยคนสว(ย) อย่าง
    Lin Hui จะใช้สมองส่วนไหนวิเคราะห์ได้ละท่าน หมอเจ้ขา

  • #2 หมอเจ๊ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 สิงหาคม 2008 เวลา 21:35 (เย็น)

    #1 ใจเย็นๆ พินิจพิเคราะห์ดูก่อนค่ะ อยากจะให้เรียนรู้การดูโหงวเฮ้งไว้วิเคราะห์เรื่องสุขภาพค่ะ ลองดูก่อนนะค่ะจะได้ติดตาติดใจค่ะ อย่าไปดูงูค่ะ ไม่เกี่ยวกันเลยค่ะ

    หมอเจ๊เอาภาพนี้มา เพราะภาพนี้แหละค่ะที่ทำให้หมอเจ๊เข้าไปคุยกับเขาในบล็อกอ่ะค่ะ

    แหม…แหม อ.หลินนี่เป็นคนสว(ย)ใจร้อนนะค่ะนี่ ถักแท็ตได้สวยๆ พินิจพิเคราะห์ได้อยู่แล้วละค่ะ

    ใบ้ให้หน่อยว่า ให้ดูโหงวเฮ้งทั้งตัว ไม่ได้ให้ดูที่ลูกกะตาค่ะ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.015926122665405 sec
Sidebar: 0.082242965698242 sec