หมอเจ๊เล่าเรื่อง

ปกติของการกินอาหาร ร่างกายจะคัดรับเอาถ่าน 3 ตัวเพื่อนำไปใช้งาน ถ่านตัวแรกคือถ่านกลูโคส น้ำตาลใช้ยากใช้ง่ายจะถูกดูดซึมเข้าไปผ่านระบบโลจิสติกส์ของมันจนส่งถ่านกลูโคสเข้าไปได้ถึงเตาสันดาปที่อยู่ในตัวเซลล์  หลังจากดูดซึมเข้าไปแล้วถ่านทั้งหลายจะสูงขึ้นในเลือดภายใน 20 นาทีแรกเพื่อนำส่งไปทั่วร่างกายให้พอ  หลังจากเวลานี้แล้วถ้าอาหารนั้นยังมีถ่านใดเหลืออยู่การดูดซึมและการส่งต่อยังทำต่อ    เวลารวมๆแล้วละก็ กระบวนการนี้จะทำงานอยู่ราว 4 ชั่วโมงหลังจากอาหารเข้าปาก 

ธรรมชาติสร้างกลไกมาแล้ว เรื่องการบริหารอาหารประจำวันทั้งการกินเพื่อใช้ และการกินเพื่อเก็บสะสม  กลไกการกินเพื่อใช้นั้นธรรมชาติสร้างสวิทช์ไว้ให้สวิทช์เดียวเท่านั้น และใช้กับถ่านกลูโคสอย่างเดียว ถ้าถ่านกลูโคสไม่พอใช้เมื่อไร สวิทช์เตือนจะทำงานทันที เรารับรู้การเตือนผ่านความหิวค่ะ  ธรรมชาติไม่ได้สร้างสวิทช์เตือนการกินถ่านกลูโคสเกินใช้ไว้ให้ค่ะ

 ฉันจะลองเอาคุณสมบัติของข้าวหอมมะลิแดงข้างบนมาอธิบายกลไกธรรมชาตินี้เพื่อให้เข้าใจกันในเรื่องระดับน้ำตาลถ่านกลูโคสนะค่ะ  ข้าวหอมมะลิแดงที่หุงสุกแล้ว มีการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลกลูโคสในช่วงเวลา 20 นาทีแรก  คือ เวลาที่กินเข้าไปรวมดูดซึมเพื่อนำส่งจ่ายให้ใช้ทั้งร่างกาย 20 นาทีแรกนั้นมีระดับสูงขึ้นได้ทันที และหลังจากย่อยผ่านไป 120 นาทีค่อนข้างช้า คือ เวลาที่กินและดูดซึมเพื่อนำส่งต่อนั้นมีระดับสูงขึ้นอีกภายใน 2 ชั่วโมงต่อมา