ลานบนเกาะ

เมื่อวันที่ ๓๑ ม.ค.-๒ ก.พ. นี้ ที่จังหวัดภูเก็ตมีงานย้อนอดีต ผมตั้งใจจะไปงานตั้งแต่คืนแรก ยังบอกน้องพอลล่าเลยว่าน่าจะอยู่ต่ออีกวันหนึ่งเพราะจะได้ดูของดีๆเมืองภูเก็ต แต่พอลล่ามีงานก็เลยต้องกลับน่าเสียดาย พอถึงวันผมชวนคุณแอ๊ดไปเดินเที่ยวในงาน ปรากฏว่าหาที่จอดรถไม่ได้คนเยอะมาก ชวนคุณแอ๊ดเดินก็ไม่เอาเพราะต้องเดินไกลมาก เลยต้องขับรถผ่านรอบนอก แล้วกลับบ้าน หมดไปหนึ่งคืน
คืนที่สอง ผมไม่ว่างก็เลยไม่ได้ไป ไม่เป็นไรยังมีอีก ๑ คืน ตั้งใจอยากจะไปถ่ายรูปกลางคืน ยังไงก็ต้องไปถ่ายให้ได้ คอยลูกสาวกลับจากทำงานแต่บังเอิญว่าน้องนิวติดงานอยู่กับเจ้านายโทร.มาบอกไม่ได้ ผมก็รออยู่ที่บ้าน จนทุ่มเศษผิดสังเกตก็โทร.ไป ติดต่อได้ น้องนิวบอกว่ากำลังจะกลับแต่รถมีอีกเที่ยวคือ สองทุ่มครึ่ง ผมคำนวณดูแล้วเราไปเดินเที่ยวและถ่ายรูปก่อนยังทัน ชวนคุณแอ๊ดขับรถไป ปรากฏว่าหาที่จอดไม่ได้อีก คนเยอะมากขับไปจนถึงโรงแรมเพิร์ล มั่วนิ่มเปิดไฟเลี้ยวจะเข้าจอด พนักงานนึกว่าเราจะไปค๊อฟฟี่ชอปจึงจัดที่ให้จอด อิอิ ทำไม่รู้ไม่ชี้จอดเสร็จเดินอ้อมไปหน้าโรงแรม ฮา… แล้วเดินไปเที่ยวกันสองคน ถ่ายรูปได้ไม่กี่รูป แบตหมด เวรกรรม…ลืมชาร์ทแบต เอ..จำได้ว่าเราชาร์ทเต็มแล้วนี่นา…

ได้เดินเพียงแค่ถนนถลางแค่ครึ่งเดียว เห็นข้าวหมกไก่ดูท่าทางแห้งดีไม่แฉะก็เลยซื้อไปทาน จุดที่มีการแสดงที่ลานมังกรก็ไม่ได้ไป แต่ก็เดินดูขนมพบขนมกีจ่าง(คล้ายๆข้าวต้มน้ำวุ้น แต่ไม่เหมือนเสียทีเดียว คือ ไม่ใช่แต่ใกล้เคียง อิอิ) ไม่ได้ทานมานานแล้ว ก็เลยซื้อมาสองพวง ยังไม่ทันอะไรเลย น้องนิวก็โทร.มาว่าขึ้นรถมาใกล้จะถึงแล้ว ก็ต้องกลับมาขึ้นรถ ทิปพนักงานเสียยี่จั๊บค่าเสียรู้ผม อิอิ

ดูๆไปจะว่ามันย้อนอดีตก็ใช่ มีขนมโบราณเยอะ ของกินพื้นเมืองเยอะ เช่น หมี่ไทย โอต๊าว(หอยทอดแบบภูเก็ต) แต่ของกินแบบใหม่ เช่น ผลไม้ปั่นก็เยอะ เห็นเด็กๆมาแสดงดนตรีข้างถนน ร้านค้าผ้าก็เปิดร้านขาย ร้านขายโรตีก็ขายดิบขายดี ความจริงถ้าจัดเป็นถนนคนเดินเดือนละครั้งหรืออาทิตย์ละครั้งในช่วงเศรษฐกิจไม่ดี ผมว่าน่าจะดีนะ เพราะเท่าที่สังเกตการจัดงานย้อนอดีต ขนมนมเนยอาหารการกินแบบโบราณจะขายดี แถมนักเรียนตามโรงเรียนต่างๆก็มีกิจกรรมทำกันเยอะแยะไปหมด บางโรงเรียนก็ยกวงลูกทุ่งมาสนุกกัน บ้างก็มีงานฝีมือมาทำโชว์กัน นักเรียนบางคนที่มีความสามารถก็จะโชว์การแสดงแถมยังมีกล่องวางไว้ข้างหน้าเพื่อเป็นทุนการศึกษา เสียดายที่แบตหมดทั้งๆที่ผมไม่ค่อยพลาดในเรื่องการเตรียมตัวถ่ายภาพ แต่คราวนี้รู้ตัวว่าแก่ไปถนัด ขี้หลงขี้ลืมชมัด..อิอิ กลับมาถึงบ้านจึงนึกออกว่าเตรียมแบตกล้องถ่ายรูปแคนนอน 300 D แต่เวลาออกไปหยิบกล้องฟูจิ S 1000 fd ซึ่งยังไม่ได้ชาร์ทแบต แฮ่ะๆ

ภาพที่เอามาฝากชุดนี้ ได้เท่าที่ถ่ายได้เท่านั้นนะครับ ไม่ค่อยได้คุณภาพเท่าที่ควร ต้องออกตัวไว้ก่อน อิอิ

« « Prev : บทความที่ลูกๆเขียนถึงพ่อและแม่(๔) แน่จริง…อ่านแล้วอย่าร้องไห้

Next : ขัดหิน ขัดใจ » »