ลานบนเกาะ

ผมเคยเขียนบทความเกี่ยวกับการต่อต้านความรุนแรงในครอบครัวมาแล้วเพราะอยากให้ครอบครัวของคนในสังคมลดความขัดแย้ง ลดความรุนแรงที่มีต่อกัน เพื่อให้ลูกหลานอยู่ในครอบครัวอย่างมีความสุข เพราะยิ่งครอบครัวที่ใช้ความรุนแรงยิ่งจะทำให้เด็กสะสมความรุนแรงไปทำกับผู้อื่น เมื่อเขาโตมีครอบครัวเขาก็จะมีวงจรแห่งความรุนแรงต่อเนื่องไปไม่มีสิ้นสุด

เราสามารถสื่อความสุขของครอบครัวได้หลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นภาพการทำกิจกรรมร่วมกัน ภาพครอบครัวที่แสดงถึงความรักระหว่างสามีภรรยา ปู่ย่ากับหลาน แม่กับลูก พ่อกับลูก หรือพ่อแม่กับลูก ไม่ว่าจะเป็นภาพวาด ภาพถ่าย ภาพเหล่านี้ได้ดูได้เห็นเมื่อไรก็สบายใจสบายตา

เมื่อตอนผมเป็นอัยการจังหวัดคดีเยาวชนและครอบครัวจังหวัดภูเก็ต ผมไปเรียนวาดสีน้ำและสีน้ำมัน และได้เคยนำมาอวดในบันทึก ที่นี่ และ ที่นี่ วันนี้ค้นหาภาพในเครื่องคอมพิวเตอร์ก็เจอมาอีกสองภาพ แต่สองภาพนี้เป็นภาพนกที่ผมวาดด้วยสีน้ำ ภาพหนึ่งผมมอบให้เพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารครัวเอ็นซีที่ภูเก็ต เขาเอาไปติดไว้ในห้องแอร์ ส่วนอีกภาพหนึ่งยังอยู่กับผม แต่ยังไม่ได้รื้อมาประดับบ้านเพราะหลังจากไปอยู่บ้านพักอัยการจังหวัดจนครบเวลาตามตำแหน่งก็ย้ายกลับมาอยู่บ้านของผมเอง ของยังรื้อออกมาไม่หมด แต่เคยถ่ายภาพเอาไว้ก็เลยเอามาฝากกัน

ภาพนี้อยู่ที่ห้องแอร์ร้านครัวเอ็นซีภูเก็ต พวกเราหลายคนได้เห็นแล้ว

ภาพนี้ยังอยู่ที่บ้าน

ภาพนกทั้งสองภาพนี้ แสดงให้เห็นความรักความเอื้ออาทรของสัตว์ปีกที่มีต่อคู่รัก มนุษย์เราได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ แต่เราก็เห็นมนุษย์ใช้ความรุนแรงเข้าหากันอยู่บ่อยครั้ง ทั้งทางวาจาและการกระทำ เราเห็นมนุษย์ฆ่าคนในครอบครัว ทำร้ายคนในครอบครัวอยู่บ่อยๆ ทำไมเขาไม่มองความงามของธรรมชาติ สัตว์ที่คิดไม่ได้เหมือนมนุษย์มันยังรักกันเลย ทำไมต้องหาทางออกด้วยการฆ่า…..

ไม่มีอะไรหรอกครับ วันนี้เกิดมีอารมณ์สุนทรีกับงานศิลปะเลยเอามาอวด ความจริงก็รู้ว่าภาพสีน้ำของผมยังมีข้อบกพร่องอยู่เรื่องน้ำหนัก แต่ก็ไม่แก้ไขแล้วเพราะถือว่าช่วงจังหวะหนึ่งของชีวิตเขียนได้ภาพอย่างนี้ เราค่อยไปพัฒนาฝีมือในภาพต่อๆไป แต่ที่เป็นปัญหาคือยังหาอุปกรณ์วาดสีน้ำยังไม่เจอ ฮา….

« « Prev : อัยการกับยุติธรรมทางเลือก๓

Next : เมื่อผมไปเป็นกรรมการยกร่างรายงานแก้ไขสถานการณ์ภาคใต้ » »