ลานเวลา

จำได้ว่า เมื่อเป็นเด็ก  นานๆ ทีจะได้ยินเสียงประทัดดังรัวมาจากท้องฟ้า ในยามกลางวัน
และแล้ว จะมีคนตาดี ชี้บอก โน่นๆๆๆ โคมลอยๆๆ  ให้พากันแหงนเงยมองโคมลอยลูกกลมใหญ่
ลอยช้าๆ  มีหางแกว่งไกวไปมา และจะมีเสียงประทัดตามมาอีกสักชุด

เป็นโคมลอยที่แถวบ้านเรียกว่า โคมลอยควัน ทำจากกระดาษเนื้อเบาและแป้งเปียก ไม่มีวัสดุอื่นใดอีก
ลอยตัวได้ด้วยควันร้อนจากคบไฟที่จุดจนลุกโชน สอดเข้าไปในช่องด้านล่าง
อัดควันร้อนจนเต็มแล้ว จึงปล่อยให้ลอยขึ้นไป โดยไม่มีส่วนใดที่ติดไฟห้อยตามไปด้วย

อ่านต่อ »

เล่าต่อจากบันทึกที่แล้วนะคะ

เมื่อผ่านช่วงเวลาของการสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวข้องทั้งหลาย
ก็ได้เวลาที่ผู้ประเมินจะสังเกตและตรวจสอบ ค้นหาคุณภาพจากฝ่ายต่างๆ ในโรงเรียน
เป็นเวลาที่ตนเองเดินลอยชายไปมาได้เต็มที่  ไม่ค่อยมีใครสนใจจะซักถาม
ยกเว้นยามที่ต้องตัดสินใจในบางประเด็น

สังเกตเห็นท่าทีของทั้งสองฝ่าย เมื่อได้แรกพบ
ฝ่ายที่มาก็คงระแวดระวังกันเต็มที่ เผื่อจะมีรายการสร้างภาพให้เห็น
ฝ่ายที่อยู่ก็ตื่นเต้น กลัวจะอธิบายได้ไม่ชัดเจน โดยเฉพาะครูใหม่ที่มาทำงานได้ไม่ถึงปี

ยังดีที่ได้พูดคุยกันไว้ก่อนล่วงหน้า ให้มองผู้ที่มาเยือนในแง่ดี เป็นโอกาสที่จะให้คนอื่นเห็นสิ่งที่เราทำ
สิ่งใดไม่ได้ทำก็ชี้แจงแสดงเหตุผลตามบริบทของตนที่อาจแตกต่าง
ไม่ต้องปกปิด หรือปกป้องตนเอง
ให้เรียนรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อนำมาใช้ปรับปรุงการทำงานต่อไปให้ต่อเนื่อง
โชคดีที่ทีมผู้ประเมินไม่ได้มาด้วยท่าทีที่กร้าวกร่าง แต่กลับสร้างความเป็นกันเองด้วยอารมณ์ขัน
บรรยากาศการพบปะกันกับคุณครูและเด็กจึงค่อยผ่อนคลายลง

อ่านต่อ »

เมื่อต้นปีการศึกษา 2555 ได้รับแจ้งข่าวว่าจะมีผู้มาเยือนโรงเรียนเพื่อประเมินคุณภาพการศึกษา
ไม่ได้กังวลมากมายกับการตรวจสอบ
แม้รอบที่ผ่านมาเมื่อสี่ปีก่อนโน้นได้รับรายงานและข้อเสนอแนะแบบแปลกๆ
แถมคราวนี้ยังมีหลักเกณฑ์กำหนดให้ต้องพิสูจน์ให้เห็น ว่านำข้อเสนอแนะมาพัฒนาจนเกิดผล
ได้ช่วยกันเรียนรู้และพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง
ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ จนเป็นเรื่องปกติในชีวิตการทำงาน บนพื้นฐานของการทำจริง
ดีแล้วก็ชื่นชม ยังไม่สำเร็จก็แก้ไข ปรับเปลี่ยนใหม่ให้ดีขึ้น

แม้ปีที่ผ่านมาจะมีสมาชิกในทีมที่เข้ามาใหม่แทนครูเก่าที่ย้ายออกไปหลายคน
งานการก็ยังเป็นระบบระเบียบพอสมควรไม่ได้ติดขัดกระไร
ด้วยบรรดาพี่ๆ ทุ่มเทเวลาฝึกฝน แนะนำ ประคับประคองให้น้องใหม่กล้าแกร่งขึ้นโดยเร็ว

จะมีก็แต่คอยดูว่า ผู้ที่จะมาตรวจสอบมีคุณภาพเพียงไหน  ยังหวั่นใจกับรอบที่แล้วไม่หาย
ไม่รู้จะได้คนที่เข้าใจการประเมินอย่างรอบด้าน หรือเห็นเพียงงานเติมข้อมูลลงให้ตรงช่อง
ก็โรงเรียนเรายิ่งทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านออกอย่างนี้
ถ้ามาพร้อมกรอบ ครอบ วัด ดู แล้วก็ไป
คงไม่ได้เห็นเบื้องลึก เบื้องหลัง ที่เพียรพยายามสร้างสรรค์ให้เกิดกับเด็ก

อ่านต่อ »

ปีใหม่นี้ป่าวประกาศกับผู้คนว่าจะไม่ไปไหน..
ตั้งใจจะดื่มด่ำกับความสงบเงียบในบ้าน
จะไม่คิดถึงการทำงาน..ใช้เวลาอย่างเกียจคร้านเต็มที่..ก็มีวันเงียบๆ เช่นนี้แค่สี่วัน
ทำตามความฝันได้แค่วันครึ่ง..ในที่สุดความฝันก็สะดุดลง..

อ่านต่อ »

วันหยุดยาว..
เป็นโอกาสให้ได้พักผ่อน..
ยามเช้า..นั่งริมน้ำ
ฟังเสียงน้ำสาดซ่า..เคล้าเสียงนกเขาขันคู..ท่ามกลางสายลมพลิ้วแผ่ว..

กาแฟหอม..ร้อนกรุ่นสักแก้ว..
เพลิดเพลินกับฝูงปลาในน้ำ..
อืมมม..ความสุข..

ที่มาของเรื่องราว…โปรดอ่านต่อไป..อิอิอิ

อ่านต่อ »

เมื่อวาน..ระหว่างที่บรรดาคุณครูกำลังนั่งพักเหนื่อยหลังกลับจากไปเยียมบ้านนักเรียนกันมา
พลางก็จัดแบ่งพันธุ์ไม้และลำไย ที่ได้รับเป็นของฝากจากผู้ปกครอง
กูรูต้นไม้ประจำโรงเรียนก็มีพวงลูกไม้มาชวนกันชิมในวงสนทนา
ผลไม้หน้าตาคล้ายกับมะไฟ แต่ลูกเล็กกว่า เปลือกสีเขียวอมน้ำตาล
เมื่อแกะให้เห็นเนื้อใน สีส้มสวยสุกฉ่ำ น่าชิม..

อ่านต่อ »

ภาพเด็กกับครูที่มะรุมมะตุ้มทำอะไรด้วยกัน
หรือการดูแลใส่ใจให้แต่งตัวเรียบร้อยดูจะเป็นเรื่องชินตาในโรงเรียนนี้

แต่วันหนึ่งมีเหตุให้สงสัย..ทำอะไรกันน่ะ..
ท่ามกลางกลุ่มเด็กๆ ที่เดินบ้าง วิ่งบ้างมาเตรียมเข้าแถวก่อนเข้าห้องเรียนภาคบ่าย
เห็นพ่อเสือกับลูกเสือสองคนยงโย่ยงหยกอยู่ข้างทางเดิน

อ่านต่อ »

นับแต่กลับจากสวนป่าครั้งล่าสุดมา ยังไม่หยุดวุ่นกับการงาน
เดือนพฤษภาคมเป็นช่วงที่ต้องรีบและลุ้นหลายเรื่อง กว่าจะมาเขียนบันทึกก็ผ่านไปนานนับเดือน
แม้มีคุณหมอจอมป่วน อุ๊ย และ น้องฝน เล่าสู่กันฟังตั้งนานแล้ว
ยังอยากมาต่อท้ายแถวบอกเล่าถึงมุมมองของตัวเองกันสักหน่อย
อ่านต่อ »

วันนี้ช่วยกันปลูกต้นไม้ ตามที่ตั้งใจจะปลูกทุกวันหยุด
เล็งที่ปลูกต้นมะยงชิดที่น้องสะใภ้กินแล้วเอาเม็ดเพาะไว้ในกระถางจนพร้อมจะลงดินแล้ว
ระหว่างขุด กูรูต้นไม้ประจำบ้าน เห็นกองไม้ข้างๆ ตัวเกะกะ เลยยกแผ่นไม้หนี
อ้าว..เจอคุณท่านนี้ ขดตัวกอดไข่หลายฟองอยู่
พอเจอ เค้าก็แค่ขยับมุดส่วนหัวที่เห็นเรียวหลิมอยู่เข้าไปซุกใกล้ดินให้มากขึ้น
ข้างๆ หลุมเค้ามีปลวกเดินกันว่อน ถ่ายรูปมาแต่ไม่ชัด เลยลบทิ้ง
จะกลับไปถ่ายอีกทีก็…อย่าเลย  รบกวนเค้าเปล่าๆ..อิอิ
อ่านต่อ »

สองสามสัปดาห์มานี้ ดีใจที่ได้ยินเสียงนกกาเหว่าร้องทุกวัน
น่าจะมีสมาชิกใหม่มาอาศัยอยู่ในละแวกนี้เพิ่มขึ้น
พยายามย่องตามอยากเห็นตัวจริงที่ส่งเสียงร้อง เดินย่องแอบไปอย่างไรก็ไม่เคยได้เห็น
จนวันนี้ ที่นกคงคุ้นเคยขึ้นบ้างแล้ว ความพยายามจึงเป็นผล
แม้เมื่อนกเห็นคนก็บินหนีไป ให้ได้เห็นกันเพียงแว๊บๆ ก็ตามเถอะ

อ่านต่อ »