ลานสวนป่า

เรียนตามอัธยาสัย แบบออกจากที่ตั้ง ไม่ได้นั่งๆนอนๆเรียนเหมือนบางวันเป็นวิธีเรียนที่สนุก เอาความพอใจและความตั้งใจผสมผเสกัน ขอแต่รู้เป้าประสงค์ว่าจะมีการดำเนินหาวิชาความรู้อยู่ที่ไหน ยากลำบากอย่างไรผู้เรียนต่างดั้นด้นกันไป ไม่มีพิธีรีตรองมาก ใครอยากจะได้ความรู้ก็มา “มาพบกันครึ่งทาง” ระหว่างผู้ให้และผู้รับ แม่ใหญ่ ใครๆก็ออกเดินทางมากันตั้งแต่ไก่โห่ ผมกับขาใหญ่ปลุกกันออกเดินทางตั้งแต่ตี4 ขับรถยามเช้าๆอากาศดี เห็นวิถีริมถนนสายกบินบุรี-โคราช เราแวะที่บางคล้า เดินชมตลาดเช้า แวะกินข้าว ซื้อผลไม้ ซื้อขนมเปี๊ยะไปฝากเพื่อนฝูง แล้วเดินทางผ่านวังน้ำเขียว เข้าสู่สถานีวนวัฒนวิจัยสะแกราช ตำบลอุดมทรัพย์ อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา

อ่านต่อ »

วันนี้ยุ่งกับเรื่องไผ่ทั้งวัน ติดต่อคนซื้อให้จัดการขนไผ่ขึ้นรถ10ล้อไปส่งที่จังหวัดเลยได้ โทรหาคนรอรับไผ่ที่วังสะพุงก็เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์อีก ไผ่5,000กิ่งพร้อมจะเดินทางไปคืนนี้แล้ว กว่าจะติตต่อกันได้โธ่ๆๆๆ เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ก็ไม่บอก ถ้าไม่จำเป็นเขาไปเปลี่ยนกันง่ายๆหรอกนะต๋อย.. มีอาจารย์รู้จักคนหนึ่ง แกเปลี่ยนเบอร์ทุกเดือน แถมยังมีหลายเบอร์เสียด้วย ไม่ทราบว่ามีสาเหตุอะไร ยังสงสัยว่าแกจะเอาเวลาที่ไหนไปสับหลีกจราจรทางเสียงก็ไม่ทราบได้ แปลกแท้ๆพวกเบอร์โทรเลื่อนลอยนี่ ก็ทุกเรื่องละครับ..ถ้าไม่อยู่ในร่องในรอยเดี๋ยวก็แถกไถไปจนเจอปังตอ!

อ่านต่อ »

ช่วงนี้กำลังศึกษาข้อมูลเรื่องไผ่กิมซุงเชิงธุรกิจ ด้วยเห็นว่ามันเป็นไผ่พิเศษออกหน่อแบบไม่เกรงใจ รอกอดส์เอามาให้ทดลองปลูกกับมือเมื่อ2ปีที่แล้ว ก็ปลูกทิ้งปลูกขว้างตามสันดานดิบมักง่าย ไม่ใส่ปุ๋ย ไม่รดน้ำ ให้มา5กิ่ง น้อยใจตายไป 1 กิ่ง 4กิ่งที่เหลือออกหน่อโชว์มาตั้งแต่ปีที่แล้ว ตั้งแต่ปลายปีต่อเนื่องต้นปีนี้แล้งมหาโหด ก็ยังออกหน่อลับๆล่อๆให้เห็นประปราย แต่พอได้ฝนสิเธอเอ๋ย..หน่อแย่งกันขึ้นยั่งกับวัยรุ่นรับแจกตั๋วฟรีชมคอนเสริต์ ทดลองเอามาต้มใส่ขาสุกรให้ขาใหญ่ชิม ชอบมาก จึงตัดสินใจแบบหุนหันพลันแล่นจะปลูกให้สนั่นป่าไปเล๊ย..ยุคนให้ปลูกนั่นปลูกนี่สนุกไม่เบาเลยละขอรับ..

อ่านต่อ »

(แพยนต์นำเราข้ามโขงยามน้ำหลาก)

นึกว่าจะแห้วไม่ได้ข้ามไปฝั่งลาว แต่ถึงคราวฟ้าบันดาลอะไรๆก็เกิดขึ้นได้ ช่วงสายๆรวบรวมบัตรประชาชนให้ผู้ประสานงานไปจัดการเรื่องบัตรผ่านแดน คราวนี้เราจะเอารถยนต์ข้ามไป โดยขึ้นเรือแพที่ท่านครพนม-ท่าแขก ผู้สันทัดกรณีเล่าว่า ถ้าเป็นรถปิคอัพเสียค่าบริการไป-กลับ800บาท รถบรรทุกจ่ายอัตรามากกว่านี้อีก ราคานี้ไม่ตายตัวด้วยนะ ถ้าเป็นวันหยุดราคาก็จะแพงกว่านี้ แสดงว่าราคาไม่นิ่งไม่แน่นอน ต้องสอบถามกันเป็นคราวไปๆ การเดินเอารถข้ามถือว่าสะดวกพอควร ไม่ต้องรอนานก็ได้ลงแพข้ามแม่น้ำโขง เสียเวลาประมาณครึงชั่วโมงก็มาปร๋อที่แผ่นดินลาว

อ่านต่อ »

เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการหาเสียงหรอกนะครับ ประชาชนเดินดินอย่างเราๆไม่รู้จะเอาเสียงไปทำอะไร แต่ที่เขียนๆอะไรเรื่อยเปื่อยมานี้ ก็มีเสียงคอยท้วงติงอยู่บ้าง ซึ่งผมถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ผู้เขียนก็ใช่ว่าจะเขียนอะไรได้ถูกต้องไปเสียทั้งหมด ก็มีบ้างที่จะตกๆหล่นๆหรือข้อมูลไม่เต็มยังคลาดเคลื่อน คนเราย่อมผิดได้พลาดได้โดยไม่เจตนา ถ้ามีเมตตาให้กันอย่างนี้ ผู้เขียนผู้อ่านก็จะอยู่กันอย่างเอื้ออาทร มีบางจังหวะที่บล็อกเงียบเหงา ผมก็เขียนเรื่องเล่าให้หมั้นไส้บ้างนิดๆหน่อยๆ เหมือนเกาหัวใจเล่นยามว่าง ถือว่าเดินอยู่สายกลาง ตึงเกินไปก็ไม่ดี หย่อนมากไปก็ไม่ไหว เอาพอท้วมๆหอมปากหอมคอ อิ อิ

อ่านต่อ »