พ่อของลูก
เนื่องในโอกาสวันพ่อ 5 ธันวาคม 2552 ปีนี้มีเวลาอยู่กับบ้านแบบสบาย ๆ นึกถึงคุณพ่อที่จากพวกเราไปนานหลายปีแล้ว คุณพ่อเป็นต้นแบบของผมและลูก ๆ ในเรื่องความขยันหมั่นเพียรและการดูแลเลี้ยงดูลูก ๆ
จำได้ว่าตอนสมัยที่ผมยังเด็ก ๆ เรียนอยู่ในชั้นประถมศึกษา คุณพ่อกับพี่ชายจะตื่นแต่เช้า ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ออกจากบ้านไปเพื่อไปรอรับซื้อของที่ชาวบ้านจะนำมาขายยังตลาด แต่คุณพ่อกับคุณพี่จะไปรอดักซื้อก่อนที่ชาวบ้านจะเดินทางมาถึงตลาด อุปกรณ์ที่นำติดตัวไปก็จะมีตาชั่งแบบเก่าที่เป็นคันด้ามยาวเพื่อไว้ชั่งน้ำหนักของที่จะซื้อ ของที่ซื้อก็จะมีทั้งข้าวเปลือก เป็ด ไก่ และ ของป่าต่าง ๆ ที่ชาวบ้านเอามาขาย พอฟ้าสว่างก็จะกลับมาเปิดร้านที่เป็นร้านค้าปลีก ที่มีทั้งของใช้ต่าง ๆ เครื่องมือสำหรับทำการเกษตร เสื้อผ้า และของอื่น ๆ อีกมาก เรียกว่าถ้ามีคนมาถามหาอะไรที่ไม่มีขาย คุณพ่อก็จะพยายามไปหาซื้อว่าไว้ขาย โดยเดินทางจากตัวอำเภอไปซื้อมาจากร้านค้าขายส่งที่อยู่ในตัวจังหวัด
คุณพ่อจะดูแลเรื่องอาหารการกินและการไปโรงเรียนของลูก ๆ อย่างดี คุณพ่อจะเป็นคนไปซื้ออาหารจากตลาดเอง ไม่ว่าจะเป็นผักผลไม้ เนื้อหมูและปลา นำมาให้คุณแม่เป็นผู้ทำให้พวกเราได้ทานก่อนที่จะไปโรงเรียน และในตอนกลางวันคุณพ่อก็จะเป็นผู้นำอาหารใส่ปิ่นโต ปั่นจักรยานไปส่งให้เราได้รับประทานกันที่โรงเรียนทุกวัน คุณพ่อจะนั่งดูเราทานจนอิ่มแล้วจึงนำเอาปิ่นโตกลับบ้าน ดังนั้นพวกเราจึงได้รับประทานทั้งอาหารเช้าและอาหารกลางวันอย่างเต็มที่ คุณพ่อจะซื้ออาหารที่ดี ๆ มาให้พวกเราทานกันอย่างสม่ำเสมอ คุณพ่อพูดกับพวกเราเสมอว่า “คนเรา ถ้าได้รับประทานอาหารที่ดีมีประโยชน์ ก็จะทำให้ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง มีสมองที่ดีและเฉลียวฉลาด“ ดังนั้นเรื่องอาหารการกิน คุณพ่อจะเลือกแต่อาหารที่ดีมีคุณภาพให้พวกเราได้รับประทานกัน และพวกเราก็ไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวังครับ ลูกของพ่อทุกคนเรียนดี สอบได้ที่หนึ่งของชั้น หรือที่หนึ่งของโรงเรียนกันแทบทุกคน มีชื่อติดบอร์ดของโรงเรียนกันหลายคน
ขอบพระคุณ คุณพ่อ ที่ทำให้ลูก ๆ มีวันนี้ คุณพ่อที่เป็นทั้งผู้ให้ และเป็นแบบอย่างที่ยอดเยี่ยมของพวกเราทุกคน…..ระลึกถึงพ่อครับ