ในช่วงก่อนเที่ยงของวันแรก ในงานอบรมการจัดการความรู้ เพื่อสร้างคุณอำนวย (Facilitator) และคุณลิขิต (Note Taker) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี (มทส.) รุ่นที่ ๑/๒๕๕๓ เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ของ Panda (รศ. ดร. อรรณพ วราอัศวปติ)
ช่วงบ่ายของวันที่ ๑๑ ขณะที่ในห้องประชุมที่โรงแรม มีการชี้แจงและตอบข้อซักถามเกี่ยวกับ หน้าที่และการทำงานของ ผู้ตรวจการแผ่นดิน ทีมงานอีกส่วนที่นำโดยท่านผู้ตรวจการ ผาณิต ท่านรองฯ วิยะดา อาจารย์น้อย ก็ลงพื้นที่จริงเพื่อตรวจสอบและพูดคุยกับชาวบ้านและผู้ร้องเรียน ปัญหาเรื่องที่ทิ้งขยะของเทศบาลอำเภอสูงเนินที่ใช้พื้นที่ของโรงเรียน ที่มีปัญหากันมานานมากกว่า ๔๐ ปี
ไหว้และกอด ร่ำลาอาลัย ระหว่าง ครูกับศิษย์ พี่กับน้อง เพื่อนกับเพื่อน เป็นนาทีแห่งความทรงจำ ที่ทั้งครูและศิษย์ คงจำไปอีกนาน
มีคนเรียกร้องให้เอารูปใหญ่ ๆ มาแทน….อิอิ
ก่อนสิ้นเดือนแรกของปี หมีมีโชค(ลาภปาก) อีกแล้วครับท่าน เมื่อวานทำหน้าที่เป็นผู้ติดตามท่าน ผบ.ทบ. ไประลึก ๑๖ ปี (คูณสอง) แห่งความหลังระหว่าง อาจารย์ที่ปรึกษา (อาม่า) กับนักศึกษาภาควิชาภูมิศาสตร์ มช. รุ่น ๑๗ (คือรุ่นนักศึกษา ของ มช. ที่เข้ามหาวิทยาลัยในปี พ.ศ. ๒๕๑๗) ที่ปัจจุบันก็มีตำแหน่งหน้าที่การงาน ที่สำคัญ ๆ อยู่ทั้งในเมืองหลวงและต่างจังหวัด ที่นัดหมายกันมาเยี่ยมคารวะอาจารย์ บางคนไม่ได้พบอาจารย์เลยหลังจากจบการศึกษา จึงเป็นการมาคารวะอาจารย์เพื่อระลึกถึงความหลังเมื่อ ๓๒ ปีก่อน ที่ อาม่า ในตอนนั้นก็เพิ่งเป็นอาจารย์ใหม่ ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา อายุจึงห่างจากนักศึกษาในความดูแลไม่มากนัก จึงมีความสนิทสนมกันมากเป็นพิเศษ และด้วยระบบการทำหน้าที่อาจารย์ที่ปรึกษาของสาขานี้ จะมอบหมายให้ทำหน้าที่ตั้งแต่ นักศึกษาเริ่มเข้ามหาวิทยาลัยปีแรก และทำหน้าที่ไปจนกระทั่งนักศึกษาจบการศึกษา คือประมาณ ๔ ปี จึงทำให้มีความสนิทสนมและผูกพันธ์กันมากกว่า ในบางสาขาวิชาที่มีการจัดอาจารย์ปรึกษาโดยเปลี่ยนอาจารย์ที่ปรึกษาใหม่ทุกชั้นปี ซึ่งก็อาจจะมีข้อดีในอีกแง่มุมหนึ่งในการให้คำแนะนำนักศึกษา เพราะปัญหาในการเรียนของนักศึกษาในแต่ละชั้นปีจะแตกต่างกัน การให้คำปรึกษาในระบบนี้อาจารย์ที่ปรึกษาแต่ละชั้นปีจึงมีความรู้ความชำนาญในปัญหาต่าง ๆ ของแต่ละชั้นปีดีเป็นพิเศษ แต่ความสนิทสนมและผูกพันระหว่าง อาจารย์ที่ปรึกษากับนักศึกษาก็อาจจะน้อยกว่าระบบที่เป็นที่ปรึกษาตั้งแต่ปีหนึ่งจนกระทั่งจบการศึกษา
เมื่อสัปดาห์ก่อนได้มีโอกาสคุยกับคนที่แวะมานั่งจิบกาแฟที่ร้าน กาแฟอาม่า อย่างถูกคอ เริ่มด้วยการทราบว่าเป็นคนที่เคยอยู่ที่เชียงใหม่มานานหลายปี จึงคุยเรื่องที่เกี่ยวกับเชียงใหม่กัน แล้วก็เลยมาถึงเรื่องที่ชื่นชอบสไตล์บรรยากาศและการตกแต่งร้านกาแฟอาม่า จนในที่สุดจึงได้ทราบว่า ที่จริงสองคนที่มานั่งจิบกาแฟนี้ เป็นเจ้าของร้านอาหารและเครื่องดื่มสไตล์คล้ายกันกับร้านกาแฟอาม่า ที่อยู่ด่านเกวียน แหล่งเครื่องปั้นดินเผาเลื่องชื่อของโคราชนี้เอง สัปดาห์นี้อาม่าจึงชวนไปด่านเกวียน เพื่อเยี่ยมชม และชิมอาหารที่ร้านนี้ ซึ่งทราบชื่อร้าน เมื่อเดินทางไปถึง ว่าชื่อว่า ลูกอ๊อด (Tadpole hut) บรรกาศและการตกแต่งเป็นการผสมผสานระหว่างสไตล์โมเดิร์นกับสไตล์พื้นบ้าน (ของเก่า) ทราบจากเจ้าของร้านว่า ของเก่าต่าง ๆ ที่นำมาใช้ตกแต่งร้านเป็นของที่คุณพ่อเคยใช้และเก็บสะสมไว้ มีจำนวนมากจนส่วนหนึ่งจัดแสดงไว้ที่เรือนอีกหลัง ไว้ให้ผู้มาเยือนได้เข้าชมในลักษณะเหมือนพิพิธภัณฑ์ของโบราณพื้นบ้านอีสาน
