ลานบนเกาะ

ผมไม่ค่อยได้ดูเวลาละครจบแต่ละตอนที่เขามีการขอบคุณเจ้าของอาคารสถานที่แต่ละแห่ง แต่เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา คุณแอ๊ดบอกว่าเอ๊ะ..มีขอบคุณโรงเรียนสตรีภูเก็ตด้วย เขาไปทำอะไรที่โรงเรียนเหรอ ผมในฐานะประธานกรรมการสถานศึกษาตอบว่าไม่รู้ อิอิ คราวนี้ก็เลยต้องเฝ้าดูรายละเอียดในละครไปด้วย อ๋อ..ตรงนั้น ตรงนี้ สถานที่นั้นเรารู้จัก แต่ที่ดูผ่านมาไม่ได้สนใจเลยไม่รู้ว่า เรื่องนี้ถ่ายทำที่ภูเก็ตเยอะมาก
ได้โม้แล้ว วันนี้ก็เลยจะมาเล่าให้ฟังเรื่องกฎหมาย ซึ่งจะเล่าให้ฟังเรื่องกฎหมาย “พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ.๒๕๕๐” เพิ่งออกมาใช้หมาดๆ พอดีกับดูละคร เห็นเด็กขมถูกนำมาฝากให้รังสรรค์เลี้ยง โดยที่รังสรรค์เกลียดคนที่นำเด็กมาฝาก เพราะเข้าใจว่าชวาล สุรบดินทร์ เพื่อนรักของรังสรรค์เป็นชู้กับแขนภาภรรยาของตนและหนีไปกับชวาล (ฝ่ายชวาลกลับมาก็ปลอมตัวว่าตนชื่อพิทย์ รุ้งพลาย ทำไมปลอมก็ไม่รู้ อย่ามาถามผม ถามเจ้าตัวโน่น..อิอิ) รังสรรค์ก็เลยพาลเกลียดเด็กขมไปด้วย ชวาลบอกเด็กขมว่าให้อยู่ที่บ้านของรังสรรค์อย่างมีเกียรติ ไม่ใช่อยู่ในฐานะคนใช้ แต่เอาเข้าจริง เด็กขมถูกบุหงาภรรยาใหม่ใช้เด็กขมทำงานเหมือนคนใช้ แถมไม่ให้ไปโรงเรียนด้วย และยังถูกรังสรรค์ตบหน้าเข้าอีกเวลาพูดแล้วขมอธิบายหรือถามเหตุผล ผู้ใหญ่เราเคยนึกถึงบ้างไหมเวลาเด็กเขาอธิบายว่าทำไมจึงเกิดเหตุการณ์อย่างนั้นอย่างนี้ ผู้ใหญ่จะพูดว่า ยังจะมีหน้ามาเถียงอีก…เวลาเด็กถามเหตุผล ผู้ใหญ่จะโกรธแล้วชอบพูดว่า ยังจะมาย้อนฉันอีกแน่ะ…. เวลาเด็กเดินเตะกระโถนก็ว่าเด็กซุ่มซ่าม เวลาตัวเองเตะมั่งก็โวยวายว่า ใครวะเอากระโถนมาตั้งแถวนี้ แถวๆนี้มีใครเป็นแบบนี้บ้างไหม…ฮี่ๆๆ
ก่อนอื่นลองมาดูรัฐธรรมนูญฉบับเสื้อแดงไม่พอใจกันหน่อยไหมครับ

มาตรา 52 เด็กและเยาวชน มีสิทธิในการอยู่รอดและได้รับการพัฒนาด้านร่างกาย จิตใจ และสติปัญญาตามศักยภาพในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม โดยคำนึงถึงการมีส่วนร่วมของเด็กและเยาวชนเป็นสำคัญ

เด็ก เยาวชน สตรีและบุคคลในครอบครัว มีสิทธิได้รับความคุ้มครองจากรัฐ ให้ปราศจากการใช้ความรุนแรงและการปฏิบัติอันไม่เป็นธรรม ทั้งมีสิทธิได้รับการบำบัดฟื้นฟูในกรณี ที่มีเหตุดังกล่าว

การแทรกแซงและการจำกัดสิทธิของเด็ก เยาวชนและบุคคลในครอบครัวจะกระทำมิได้ เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายเฉพาะเพื่อสงวนและรักษาไว้ซึ่งสถานะของครอบครัวหรือประโยชน์สูงสุดของบุคคลนั้น

เด็กและเยาวชนซึ่งไม่มีผู้ดูแลมีสิทธิได้รับการเลี้ยงดูและการศึกษาอบรมที่เหมาะสมจากรัฐ

รังสรรค์นี่ไม่รู้เรื่องรัฐธรรมนูญเลยนะเนี่ย ไม่รู้เลยว่า เด็กขมได้รับความคุ้มครองจากรัฐว่ารัฐจะต้องดูแลให้เด็กขมอยู่ในโลกใบนี้อย่างมีความสุขไม่มีใครใช้ความรุนแรงกับเขา

เมื่อรัฐธรรมนูญว่าอย่างนี้ เราตามมาดูกันต่อว่ารัฐจะคุ้มครองเด็ก เยาวชน สตรี และบุคคลในครอบครัวอย่างไร ในกฎหมายคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว ได้มีการนิยามศัพท์ไว้หลายคำ เรามาดูกันไปทีละคำนะครับ
ความรุนแรงในครอบครัว หมายความว่า การกระทำใดๆโดยมุ่งประสงค์ให้เกิดอันตรายแก่ร่างกาย จิตใจ หรือสุขภาพ หรือกระทำโดยเจตนาในลักษณะที่น่าจะก่อให้เกิดอันตรายแก่ร่างกาย จิตใจ หรือสุขภาพของบุคคลในครอบครัว หรือบังคับหรือใช้อำนาจครอบงำผิดคลองธรรมให้บุคคลในครอบครัวต้องกระทำการ ไม่กระทำการ หรือยอมรับการกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดโดยมิชอบแต่ไม่รวมถึงการกระทำโดยประมาท

การตบหน้าขมเพราะรังสรรค์ไม่พอใจ เป็นการกระทำ และมีความประสงค์ให้ขมเจ็บ ไม่ว่าจะเป็นอันตรายหรือน่าจะก่อให้เกิดอันตราย ก็เป็นความรุนแรงทั้งนั้น

เขียนมาถึงตรงนี้อาจมีคนสงสัยว่า เอ..ขมไม่ใช่คนของครอบครัวนี้ รังสรรค์เองก็ไม่ได้อยากรับฝาก แต่เป็นการจำใจรับฝากไว้เพราะมันมีเหตุผลพิเศษที่ชวาลกับรังสรรค์รู้กันสองคน การกระทำของรังสรรค์ไม่น่าจะผิดนะ….

ตามผมมาเลยครับ มาดูว่าบุคคลในครอบครัวตามกฎหมายนี้หมายถึงใคร เขาบอกว่า “หมายความว่า คู่สมรส คู่สมรสเดิม(หย่าขาดจากกันไปแล้ว เลิกกันแล้ว) ผู้ที่อยู่กินหรือเคยอยู่กินฉันสามีภริยาโดยมิได้จดทะเบียนสมรส (เห็นไหม แม้จะยังไม่ได้จดทะเบียนสมรส แม้จะเคยไปเช่าแฟลตอยู่ด้วยกันสมัยเป็นนักศึกษา ก็อยู่ในความหมายนี้ อิอิ มันยังรวมไปถึงอยู่กินด้วยกันเฉยๆ จะผูกพันไม่ผูกพันก็เหอะ) บุตร บุตรบุญธรรม สมาชิกในครอบครัว รวมทั้งบุคคลใดๆที่ต้องพึ่งพาอาศัยและอยู่ในครัวเรือนเดียวกัน (หมายรวมไปถึง แม่ยาย คนใช้ ลูกของคนใช้ที่อยู่ในบ้านด้วย) ว่าไปแล้วก็ครอบคลุมดีครับ เพราะความรุนแรงในบ้านใดบ้านหนึ่งสักหลัง ถ้ากระทำต่อบุคคลที่อยู่ในบ้านไม่ว่าเขาจะอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม รัฐก็ควรจะได้คุ้มครองสิทธิให้เขา

นี่ผมยังลงรายละเอียดมากไม่ได้ เพราะหนังสือบทโทรทัศน์ดงผู้ดีอยู่ที่คุณแอ๊ด ยังตั้งหน้าตั้งตาอ่านไม่จบ ถ้าไปแย่งมาเขียนบทความก่อน ก็จะเป็นความรุนแรงในครอบครัว ฮา…..

« « Prev : บันทึกถึงลูกสาว๓

Next : ดงผู้ดี(๓) » »