ลานเวลา

ปีนี้น่าจะเป็นปีมงคลของโรงเรียน..
นับตั้งแต่สิ้นปีการศึกษา มีคุณครูทยอยลาบวชกันสามคน ทั้งครูไทยครูฝรั่ง
ได้ร่วมทำบุญงานบวชให้อิ่มใจ

พอปิดเทอมได้ไม่นานนัก..ก็ได้รับการติดต่อ คณะพระสงฆ์และฆราวาสอยากจะมาศึกษาดูงาน
ในโอกาสที่จะปรับปรุงหลักสูตรโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์
ในสังกัดมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย
รับฟังรายละเอียดเรื่องราวแล้ว นึกอนุโมทนาในศรัทธาของคณะทำงาน
ที่ตั้งใจจะทำให้ผู้คนได้นำหลักธรรมมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในชีวิต
คิดว่าหากจะมีส่วนช่วยอะไรได้บ้างก็ยินดี
อ่านต่อ »

แต่งองค์ทรงเครื่องเสร็จรึยัง…
ปะ..ไปดูลุงบางทรายยึดลานกัน..
^____^

การไปสวนป่าคราวนี้ เริ่มต้นด้วยประโยคง่ายๆ..เธอว่างไหมช่วงนี้..
มีภาระในช่วงที่กลุ่มเฮฮาศาสตร์นัดหมายคงไปร่วมงานไม่ได้
และเคยตั้งใจกันว่าจะไปเยี่ยมบ้านครูบากันอีกสักครั้ง
ชวนแล้วต่างเงียบหายกันไปในหน้าที่การงาน

เดินทางกันในวันที่ฟ้าคลุ้งด้วยหมอกควันเป็นวันที่เท่าใดแล้วก็ไม่อยากนับ
ยังมีงานให้ทำก่อนออกรถ จนทำให้ไปรับอุ๊ยเมื่อสายมากแล้ว
เดิมทำใจไว้ว่าคงได้นั่งเป็นนางงามบุปผาชาติไปในรถ มีต้นไม้ที่นำไปด้วยหลายต้น
แต่ด้วยความสามารถในการจัดของกูรูต้นไม้ในโรงเรียน อุ๊ยเลยอดเป็นนางงาม

เลยลำปางไปแล้ว..ก็ได้รับข่าวร้าย
ผู้ร่วมงานที่อยู่ด้วยกันเสมือนญาติคนหนึ่งจากไปก่อนวัยอันควรด้วยเหตุไม่คาดคิด
แม้ละล้าละลังห่วงหน้าพะวงหลัง ยังตัดสินใจเดินทางไปต่อด้วยคำรับรองจากปลายสาย..
ไปเถอะจะช่วยกันดูแลให้..
อ่านต่อ »

อันเนื่องมาจากชอบใช้กล้องมองสิ่งเล็กๆแทนตา
และชอบใช้เวลาพักผ่อนด้วยการถ่ายรูป
เมื่อได้ยินว่าสารภีต้นเล็กหน้าอาคารเรียนมีผึ้งมาตอมเต็มไปหมด
เช้านี้ตั้งใจจะไปลองสำรวจดู

อ่านต่อ »

พื้นที่ของโรงเรียนเป็นที่รับน้ำจากถนน
ซึ่งสูงกว่าระดับพื้นดินของโรงเรียนเกือบเมตร
ยามฝนตก น้ำจะไหลบ่าเข้ามาแล้วผ่านไปยังทุ่งนาด้านหลัง
ยุคก่อนโน้น ยังไม่มีกำลังปรับที่ทางให้ทั่วถึง จึงมีพื้นที่น้ำขังอยู่บางแห่ง
ปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น ได้เป็นเพียงแหล่งเก็บผักบุ้งไปทำกินกันทั่วหน้า
อ่านต่อ »

ปกติเวลาจะซื้อกล้องถ่ายรูป  มักจะวนเวียนมองหาคุณสมบัติของกล้องให้ต้องใจ
อยากได้ทั้งแบบซูมได้ไกลๆ และแบบถ่ายใกล้ได้เป็นพิเศษอยู่ในเครื่องเดียวกัน
รูปทรงต้องบางตา พกพาได้ง่าย และต้องไม่แพงจนเกินไป..
เป็นสเป็คที่ยากจะหาได้ตามความต้องการได้ครบ
ที่สุดจึงมักจะจบลงด้วยการเลือกที่แบบถ่ายรูปได้ใกล้เป็นพิเศษเสมอ
อ่านต่อ »

ช่วงนี้เทพจรลงเท้า..ให้ต้องร่อนไปมาโน่นนี่
ไป กทม. กลับมายังไม่ทันหายเมื่อย
อีกสองสามวัน..ต้องมีเรื่องให้เดินทางไกลอีกแล้ว
เดินทางตั้งไกลไปรับฟังเรื่องราวที่ทำให้ต้องคิด คิด และคิด
ต่อด้วยนั่งรถยาวววว…ถึงบ้าน  จนกระดูกกระเดี้ยวพาลเกเรให้ปวดหลัง
ยัง..ยังไม่พอ ต้องต่อทริปสั้นๆ อีกหนึ่งทริป
ช่างไม่เกรงใจสังขาร..
อ่านต่อ »

ปีนี้ฝนตกหนัก ตกนาน ตกบ่อย จึงมีเรื่องไม่ค่อยปกติให้พบเห็น
เช่น ต้นมะขามใหญ่หน้าโรงเรียนเอนล้มลงมาทับสายไฟให้โกลาหลกันทั้งโรงเรียน
และเช้านั้นรถติดทำเอาผู้คนวุ่นวายไปทั่วเมือง
ดังเรื่อง”นกเตนถล่ม”ที่เจ้าหนูเสื้อสีส้มเขียนเล่าไว้ในลานของเธอ

มีความเสียหายกันทั้งมากและน้อย ก็ค่อยช่วยเหลือแก้ไขไป
คนทำงานที่โรงเรียนอยู่บ้านใกล้น้ำกันสองพี่น้อง เก็บข้าวของกันไม่ทัน
ก็ช่วยกันรวบรวมเงินบริจาคไปช่วยเหลือพอประทังความเดือดร้อน
คงต้องปรับตัวปรับใจให้คุ้นชินกับภัยธรรมชาติที่มากขึ้นทุกปี

อ่านต่อ »

ยามพักเที่ยง..
ท่ามกลางบรรยากาศแข่งขันทางวิชาการระหว่างโรงเรียนต่างๆ ที่ยังไม่เสร็จเรียบร้อย
หนุ่มน้อยชั้น ป.2 สองคนวิ่งไล่กวดกันวกวนผ่านผู้คนทั้งหลายไปอย่างเอาเป็นเอาตาย
ครูต้องขอให้พี่โตๆ ช่วยตะครุบตัวมาคุยด้วย
จนได้บทสนทนาประสาเด็ก..มาแบบนี้..
อ่านต่อ »

เฝ้ามองวิถีของเมืองใหญ่ที่บ่าไหลเข้ามาในเมืองเล็ก
จนบัดนี้ ดูจะเป็นเรื่องปกติของคนรุ่นใหม่ที่ใช้ชีวิตอย่าง “คนทันสมัย”
ที่คุ้นเคยกับของกิน ของใช้ ที่หาได้จากร้านที่ต้องมีชื่อ ผ่านสื่อที่โหมโฆษณา
ทั้งบรรดาแหล่งอินเทรนด์ทั้งหลายที่โพสต์ไว้ในโลกออนไลน์
ร้านค้าหน้าตาธรรมดา เริ่มหายไป มีร้านที่ตกแต่ง”สไตล์โมเดิร์น” เข้ามาแทนที่
ซึ่งทุกสิ่งล้วนมี “ราคา” ที่เพิ่มมากกว่าที่เคยเป็น
อ่านต่อ »