นกเตนถล่ม

โดย ด.ญ.เสื้อสีส้ม เมื่อ 2 สิงหาคม 2011 เวลา 3:00 (เย็น) ในหมวดหมู่ ประสบการณ์, ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 3351

ผลกระทบจากพายุนกเตนส่งผลให้ต้นมะขามใหญ่อายุกว่า 70 ปีที่หน้าโรงเรียนล้มลงมาทับสายไฟ ทำให้ทั้งโรงเรียนไฟดับไม่มีไฟใช้กันตั้งแต่เช้ามืดของวันที่ 1 สิงหาคม 2554


วันนี้หนูก็เลยต้องใช้ชีวิตแบบไร้ไฟฟ้าย้อนชีวิตกลับไปในสมัยที่ไม่มีไฟฟ้าใช้กัน  ตื่นเช้ามายังดีที่น้ำยังไหลอยู่ทำให้ยังอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันได้อยู่  แต่เช้านี้ฝนยังคงตกไม่หยุดทำให้อากาศหนาว แม่เลยต้มน้ำให้อาบ ได้อาบน้ำจากขันด้วย  บรรยากาศในห้องน้ำก็สุดแสนจะโรแมนติกเพราะจุดเทียนเพื่อให้ความสว่างในห้องน้ำคล้ายกับการดินเนอร์ใต้แสงเทียน แต่คราวนี้เป็นอาบน้ำใต้แสงเทียนแทน


พอมาถึงโรงเรียนก็พบว่าเพื่อนเข้ามาอยู่ในห้องกันหมดแล้วเพราะโรงเรียนก็ไม่มีการสวดมนต์ไว้พระเหมือนเคย   เนื่องจากไม่มีไฟฟ้าใช้ เพราะมืดฝนและไม่มีไฟฟ้าทำให้บรรยากาศในห้องมืดเหมือนกับอยู่ในถ้ำ พอจะมีแสงสว่างอยู่บ้างจากทางหน้าต่างและประตู เพื่อนคนไหนอบู่ใกล้หน้าต่างกับประตูก็โชคดีไป แต่คนที่อยู่ในมุมอับก็ต้องเรียนหนังสือแบบมืด   โชคดีที่หนูนั่งอยู่ข้างประตูเลยทำให้พอมีแสงสว่าง   เพื่อนในห้องบ่นกันใหญ่ว่ากว่าจะมาถึงโรงเรียนรถติดนานมาก กลายเป็นว่าต้นมะขามต้นเดียวทำวุ่นไปทั้งลำพูน


“ไฟไม่มี น้ำไม่มา”น้ำใช้ในโรงเรียนก็เลยมีอยู่นิดเดียวในถังสำรอง  ทุกคนก็เลยต้องช่วยกันประหยัดน้ำ  จากพวกที่ชอบมาเล่นน้ำที่ก๊อกน้ำในวันนี้ก็พากันใช้น้ำอย่างประหยัดคุ้มค่าทุกหยด ห้องน้ำที่ใช้ได้ก็มีแต่ห้องแบบส้วมซึม   คุณครูยังบอกอีกว่าให้ช่วยดูแลน้องๆด้วยเพราะบางทีน้องเขาอาจจะไม่ราดน้ำ   พอโรงเรียนใกล้จะเลิกก็ถึงคราววิกฤตเพราะน้ำในโรงเรียนไม่เหลือแล้วซักหยด หนูจะไปล้างมือก็พบว่าไม่มีน้ำเลย ต้องคอยรอน้ำหยดเล็กๆหยดมาจนพอจะล้างได้นิดหน่อย ไฟฟ้าและน้ำประปาไม่มีใช้ทางโรงเรียนจึงแจ้งหยุดเรียน เพื่อนๆพากันดีใจเพราะโรงเรียนหยุด

ถึงแม้ว่าในวันที่ไม่มีไฟฟ้าไม่มีน้ำใช้จะลำบากสำหรับคนในยุคปัจจุบัน แต่ก็เป็นบทเรียนที่ดีอย่างหนึ่ง ทำให้ทุกคนได้เห็นถึงความสำคัญของไฟฟ้าและน้ำ หากเราทุกคนไม่ช่วยกันอนุรักษ์รักษาเอาไว้ ถ้ายังคงใช้อย่างสิ้นเปลืองต่อไป ในวันข้างหน้าเราอาจจะไม่มีไฟฟ้าและน้ำใช้ก็เป็นได้ ดังนั้นเราทุกคนต้องช่วยกันใช้น้ำใช้ไฟกันอย่างประหยัดนะคะ

« « Prev : ปฏิบัติการตามล่าหาไผ่

Next : Animation อย่างง่าย ฉบับเด็กหญิงเสื้อสีส้ม » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 สิงหาคม 2011 เวลา 7:17 (เย็น)

    ขาดน้ำเนี่ย ลุงว่า มันสาหัสกว่าขาดไฟร้อยเท่านะ แต่ขาดทั้งน้ำและไฟก็ยิ่งไปกันใหญ่

    เรื่องอึ ฉี่นี่แหละ สำคัญที่สุด วันนี้เราไปเห็นหรั่งอึแล้วอึตามหรั่ง ทำให้เปลืองน้ำมาก ลุงเห็นว่าเราน่ากลับมาใช้โถแบบราดน้ำ นั่งยอง

    การนั่งยอง เป็นท่านั่งที่ถูกสุขอนามัย เหมาะสมกับการถ่ายทุกข์ (ทำให้ลมเบ่งแรงกว่า) และการราดน้ำก็ประหยัดกว่าการชักโครก 5-10 เท่าอีกต่างหาก

    เวลาราดอึ ยังได้เห็นอึของเรา ก็ได้พิจารณาเพ่งสมาธิอีกต่างหาก ว่า ร่างกายนี้เต็มไปด้วยอาจมหนอ อีกหน่อยตายไปก็จะเหม็นเน่าแบบนี้แหละ ญาติมิตรสนิทเชื้อเขายังไม่กล้าเข้าใกล้ ต้องจ้างให้สัปเหร่อมาจัดการ

  • #2 ลานเวลา » ขอแค่ให้รู้..ครูนันทวิศาล ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 สิงหาคม 2011 เวลา 6:21 (เย็น)

    [...] ปีนี้ฝนตกหนัก ตกนาน ตกบ่อย จึงมีเรื่องไม่ค่อยปกติให้พบเห็น เช่น ต้นมะขามใหญ่หน้าโรงเรียนเอนล้มลงมาทับสายไฟให้โกลาหลกันทั้งโรงเรียน และเช้านั้นรถติดทำเอาผู้คนวุ่นวายไปทั่วเมือง ดังเรื่อง”นกเตนถล่ม”ที่เจ้าหนูเสื้อสีส้มเขียนเล่าไว้ในลานของเธอ [...]


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.51280093193054 sec
Sidebar: 0.062190055847168 sec