ลาน ด.ญ.เสื้อสีส้ม

ผลกระทบจากพายุนกเตนส่งผลให้ต้นมะขามใหญ่อายุกว่า 70 ปีที่หน้าโรงเรียนล้มลงมาทับสายไฟ ทำให้ทั้งโรงเรียนไฟดับไม่มีไฟใช้กันตั้งแต่เช้ามืดของวันที่ 1 สิงหาคม 2554

วันนี้หนูก็เลยต้องใช้ชีวิตแบบไร้ไฟฟ้าย้อนชีวิตกลับไปในสมัยที่ไม่มีไฟฟ้าใช้กัน  ตื่นเช้ามายังดีที่น้ำยังไหลอยู่ทำให้ยังอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันได้อยู่  แต่เช้านี้ฝนยังคงตกไม่หยุดทำให้อากาศหนาว แม่เลยต้มน้ำให้อาบ ได้อาบน้ำจากขันด้วย  บรรยากาศในห้องน้ำก็สุดแสนจะโรแมนติกเพราะจุดเทียนเพื่อให้ความสว่างในห้องน้ำคล้ายกับการดินเนอร์ใต้แสงเทียน แต่คราวนี้เป็นอาบน้ำใต้แสงเทียนแทน

พอมาถึงโรงเรียนก็พบว่าเพื่อนเข้ามาอยู่ในห้องกันหมดแล้วเพราะโรงเรียนก็ไม่มีการสวดมนต์ไว้พระเหมือนเคย   เนื่องจากไม่มีไฟฟ้าใช้ เพราะมืดฝนและไม่มีไฟฟ้าทำให้บรรยากาศในห้องมืดเหมือนกับอยู่ในถ้ำ พอจะมีแสงสว่างอยู่บ้างจากทางหน้าต่างและประตู เพื่อนคนไหนอบู่ใกล้หน้าต่างกับประตูก็โชคดีไป แต่คนที่อยู่ในมุมอับก็ต้องเรียนหนังสือแบบมืด   โชคดีที่หนูนั่งอยู่ข้างประตูเลยทำให้พอมีแสงสว่าง   เพื่อนในห้องบ่นกันใหญ่ว่ากว่าจะมาถึงโรงเรียนรถติดนานมาก กลายเป็นว่าต้นมะขามต้นเดียวทำวุ่นไปทั้งลำพูน

“ไฟไม่มี น้ำไม่มา”น้ำใช้ในโรงเรียนก็เลยมีอยู่นิดเดียวในถังสำรอง  ทุกคนก็เลยต้องช่วยกันประหยัดน้ำ  จากพวกที่ชอบมาเล่นน้ำที่ก๊อกน้ำในวันนี้ก็พากันใช้น้ำอย่างประหยัดคุ้มค่าทุกหยด ห้องน้ำที่ใช้ได้ก็มีแต่ห้องแบบส้วมซึม   คุณครูยังบอกอีกว่าให้ช่วยดูแลน้องๆด้วยเพราะบางทีน้องเขาอาจจะไม่ราดน้ำ   พอโรงเรียนใกล้จะเลิกก็ถึงคราววิกฤตเพราะน้ำในโรงเรียนไม่เหลือแล้วซักหยด หนูจะไปล้างมือก็พบว่าไม่มีน้ำเลย ต้องคอยรอน้ำหยดเล็กๆหยดมาจนพอจะล้างได้นิดหน่อย ไฟฟ้าและน้ำประปาไม่มีใช้ทางโรงเรียนจึงแจ้งหยุดเรียน เพื่อนๆพากันดีใจเพราะโรงเรียนหยุด

ถึงแม้ว่าในวันที่ไม่มีไฟฟ้าไม่มีน้ำใช้จะลำบากสำหรับคนในยุคปัจจุบัน แต่ก็เป็นบทเรียนที่ดีอย่างหนึ่ง ทำให้ทุกคนได้เห็นถึงความสำคัญของไฟฟ้าและน้ำ หากเราทุกคนไม่ช่วยกันอนุรักษ์รักษาเอาไว้ ถ้ายังคงใช้อย่างสิ้นเปลืองต่อไป ในวันข้างหน้าเราอาจจะไม่มีไฟฟ้าและน้ำใช้ก็เป็นได้ ดังนั้นเราทุกคนต้องช่วยกันใช้น้ำใช้ไฟกันอย่างประหยัดนะคะ

« « Prev : ปฏิบัติการตามล่าหาไผ่

Next : Animation อย่างง่าย ฉบับเด็กหญิงเสื้อสีส้ม » »