ลาน ด.ญ.เสื้อสีส้ม

ในที่สุดปิดเทอมนี้หนูก็ได้มีโอกาสไปเยือนยังสวนป่าแล้ว จากที่พลาดโอกาสไปหลายครั้ง ได้แต่ฟังเรื่องเล่าจากคนอื่นว่าสวนป่าเป็นอย่างนู้นอย่างนี้มานาน แต่กว่าจะไปถึงก็ต้องเดินทางกันนานเลยทีเดียว แต่ถึงจะไปถึงดึกแค่ไหนครูบากับป้าหมอเจ๊ก็ยังตั้งตารออยู่ แต่พอแนะนำตัวกับทุกๆคนแล้วก็มีแต่แววตาสงสัยว่า นี่เหรอ ด.ญ.เสื้อสีส้ม ขนาดป้าหวียังนึกว่าหนูอยู่มหาลัยแล้ว อะไรกันหนูไม่ได้หน้าแก่ขนาดนั้นซักหน่อยนะคะ
ที่สวนป่ามีกิจกรรมให้ทำเยอะแยะเลยค่ะ เริ่มตั้งแต่ตื่นเช้ามาที่ห้องครัวก็เต็มไปด้วยเสียงอลหม่านเต็มไปหมด หน้าที่ของหนูในสวนป่าก็คือเป็นลูกมือของป้าหวีกับย่าสอนค่ะ แต่ก็เป็นงานเล็กๆน้อยๆอย่างล้างผัก เด็ดผัก เจียวหอม ล้างจาน อะไรประมาณนี้ เมนูกลางวันเป็นก๋วยเตี๋ยวว่านสาวหลง หนูก็เลยต้องมานั่งเด็ดเปลือกถั่วงอกตั้งแต่เช้า สำหรับหนูมันเป็นงานที่ยากมากเลยค่ะ ต้องใช้สมาธิ ความตั้งใจ แล้วก็ต้องให้ความใส่ใจ เป็นงานที่ละเอียดอ่อนมากเลยค่ะ หนูเห็นป้าหวีกับย่าสอนทำกันอย่างคล่องแคล่ว ดูเป็นงานที่ง่ายมากเลย แต่พอหนูมาลองทำกว่าจะได้ซักกำมือหนึ่งนี้ใช้เวลานานมาก ถั่วงอกสีขาวๆตกเต็มพื้นไปหมดเลยค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าใครได้ลองทานก๋วยเตี๋ยวว่านสาวหลงก็ต้องบอกว่าอร่อยกันแน่ๆ เพราะว่าเป็นฝีมือ(เด็ดถั่วงอก)ของหนูเอง อิอิ

ประสบการณ์แปลกใหม่มีอยู่ในสวนป่าเต็มไปหมดเลยค่ะ ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยๆอย่างเรื่องอาหารการกิน ไปจนถึงป่าอันกว้างใหญ่ที่เดินวันหนึ่งก็ไม่ทั่วของครูบา ครูบาบอกว่าอย่าเพิ่งเดินป่าเพราะยุงเยอะ เป็นใครก็คิดว่า แค่ยุงเองจะกลัวอะไร(แน่เหรอ) แต่พอหนูได้ไปลองเดินกับอาอึ่งแล้วเหมือนเข้าไปผจญภัยในดงยุงเลยค่ะ การเดินป่าเหมือนกับการเล่นเกมแนว RTS(REAL TIME STRATEGY) เลยค่ะ เพราะเราต้องวางแผนว่าจะต้องเดินทางไปทางไหน ต้องจดจำทิศทาง แล้วก็ต้องคอยระวังกับดักด้วยค่ะ กับดักในที่นี้ก็คือ ใยแมงมุมค่ะ มีเต็มไปหมด เวลาเดินไม่ระวัง ก็ติดหน้าติดปากเต็มไปหมดเลย

ใครที่ไม่มีโอกาสได้ไปไม่ต้องเสียใจนะคะ แค่คุณลองลุกออกจากเก้าอี้ เดินดูสิ่งแวดล้อมรอบบ้าน แต่ไม่ใช่แค่เดินดูเฉยๆต้องสังเกตด้วย บางทีในสิ่งที่เราคิดว่าธรรมดาอาจจะไม่ธรรมดาก็ได้ เหมือนกับที่สวนป่าที่สอนให้หนูได้รู้ถึงความสุขที่หาได้จากรอบตัวเรา อย่างเวลาหิวข้าวก็เดินไปเก็บอ่อมแซ่บที่ขึ้นอยู่เต็มไปหมดผสมในไข่เจียวก็แซ่บหลายเลยเด้อค่ะ
แต่ทริปนี้ก็ยังไม่จบเพียงเท่านี้ค่ะ เพราะว่าคณะของเรายังมีโอกาสไปเยี่ยมชมโรงเรียนลำปลายมาศ โรงเรียนที่มีสโลแกนว่า โรงเรียนนอกกะลา พอไปเห็นกับตาแล้วต้องขอบอกว่ามัน นอกกะลา เกินกว่าที่คิดไว้มากมายเลยค่ะ เดินเข้าไปก็พบกับน้องควายยืนเล็มหญ้า อยู่กลางสนาม น้องๆก็กำลังนอนบ้าง นั่งบ้าง เรียนศิลปะกันอยู่ และสิ่งที่ทำให้หนูประทับใจโรงเรียนนอกกะลาแห่งนี้ที่สุดก็คงจะเป็นห้องเรียนที่เหมือนกับบ้าน ลมเย็นๆรมรื่น นอนเรียนก็ได้ สงสัยถ้าหนูได้เรียนที่โรงเรียนนี้คงจะเรียนไม่รู้เรื่องแน่เลยค่ะ เพราะคงจะหลับทุกคาบ ฮาฮ่า

« « Prev : ประสบการณ์ดีๆ…ที่อยากเล่าให้ฟัง

Next : ท่าถนอมตักบนรถเหลือง » »