ท้องฟ้าสดใสอากาศสดชื่นเหมาะแก่การผจญภัยยิ่งนัก รถยนต์บ้านทะเบียนลำพูนทะยานมุ่งหน้าสู่ถนนกว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด ทอดยาวสู่ภาคตะวันออกของประเทศไทย…
อ่านต่อ »
ร้อนๆอย่างนี้ถ้าได้กินมะขามเปรี้ยวๆคงจะดีมากเลยนะคะ ยิ่งถ้าได้กินกับน้ำพริกหรือเกลือก็ยิ่งอร่อยเข้าไปใหญ่ แต่ออกจะยุ่งยากซักหน่อย กว่าจะหาซื้อมะขาม แล้วไหนจะต้องแกะเปลือกยุ่งยากอีก นี่ถ้าได้ทานลูกอมมะขามเนื้อแน่นๆ หวานอมเปรี้ยวตัดกับรสเค็มๆของเกลือถ้าจะสุดยอดไปเลยนะคะ….
“เฮ้ย! มันมีที่ไหนกันละลูกอมแบบนี้ หาซื้อทั่วโลกก็ไม่มีหรอก”
มีสิคะก็ที่งานมงคลทัศน์โรงเรียนมงคลวิทยายังไงล่ะ
งานมงคลทัศน์ของโรงเรียนมงคลวิทยาปี 55 ครั้งนี้จัดเกี่ยวกับกิจกรรมชุมนุมของโรงเรียนค่ะ โดยให้ชุมนุมต่างๆได้จัดงานนำเสนอของตนเอง อย่างปีนี้หนูอยู่ชุมนุม Candy Fruit ค่ะ ก็ตามชื่อเลยค่ะกิจกรรมของชุมนุมนี้ก็คือการคิดค้นวิธีการถนอมผลไม้ในรูปแบบของผลิตภัณฑ์ต่างๆ อย่างเช่น มะละกอคลุกเนยอบแห้ง แล้วก็ลูกอมมะขามสอดไส้เกลือตามที่กล่าวมาข้างบนนะคะ
ห่างหายไปนานคราวนี้ ด.ญ.เสื้อสีส้ม ก็ขอกลับมาเขียนบันทึกรับลมหนาว ถึงแม้ตอนนี้จะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นของฤดูหนาวได้เลย โลกเรานี้ก็แปลกจริงๆว่าไหมคะ แต่ก็อย่าได้ซีเรียสไปกับมันเลย มันก็เป็นเรื่องของธรรมชาติ เพราะฉะนั้นช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาหนูก็เลยไปเที่ยวผ่อนคลายสบายสมอง ดูหนังตามกระแสแวมไพร์ดูดเลือดที่กำลังฮิตในช่วงนี้มาค่ะ
อ่านต่อ »
ในที่สุดปิดเทอมนี้หนูก็ได้มีโอกาสไปเยือนยังสวนป่าแล้ว จากที่พลาดโอกาสไปหลายครั้ง ได้แต่ฟังเรื่องเล่าจากคนอื่นว่าสวนป่าเป็นอย่างนู้นอย่างนี้มานาน แต่กว่าจะไปถึงก็ต้องเดินทางกันนานเลยทีเดียว แต่ถึงจะไปถึงดึกแค่ไหนครูบากับป้าหมอเจ๊ก็ยังตั้งตารออยู่ แต่พอแนะนำตัวกับทุกๆคนแล้วก็มีแต่แววตาสงสัยว่า นี่เหรอ ด.ญ.เสื้อสีส้ม ขนาดป้าหวียังนึกว่าหนูอยู่มหาลัยแล้ว อะไรกันหนูไม่ได้หน้าแก่ขนาดนั้นซักหน่อยนะคะ อ่านต่อ »
สวัสดีค่ะทุกท่าน ตอนนี้หนูก็สอบเสร็จแล้ว ปิดเทอมแล้วด้วย เย้ๆ..ก็เลยมาเขียนบันทึกเล่าเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆ ในช่วงที่ผ่านมาให้กับทุกท่านได้อ่านสนุกๆเพลินๆเบาสมองกันนะคะ
อ่านต่อ »
สวัสดีค่ะชาวลานปัญญาและนักอ่านทุกท่าน ด.ญ.เสือสีส้ม กลับมาแล้วค่ะ หลังจากห่างหายจากลานไปนาน เนื่องจากเปิดเทอม วันนี้หนูก็ขอเขียนบันทึกน่ารักๆสบายๆไร้สาระ มาแบ่งปันให้อ่านในวันวิสาขบูชากันค่ะ
อ่านต่อ »
เมื่อวันที่ 12 มกราคม 2555 ที่ผ่านมาโรงเรียนมงคลได้มีการจัดงาน เรียนรู้ สร้างประสบการณ์ ขึ้นค่ะ ซึ่งงานนี้เป็นกิจกรรมที่ให้นักเรียนได้เปิดร้านขายของเป็นของตัวเอง ในปีนี้เน้นให้นักเรียนได้ลงมือทำกันเอง ร้านค้าต่างๆจึงได้มีการทำรูปแบบที่เน้นให้ผู้ที่มาซื้อสินค้าของตนได้ลงมือทำเอง
ในช่วงปิดเทอมอันแสนสบาย ด.ญ.เสื้อสีส้ม ก็ได้มีโอกาสได้รับหนังสือดีๆ 2 เล่ม จากพี่สาวมาอ่านค่ะ แล้วพี่สาวก็ยังบอกอีกว่าถ้าอ่านจบให้เอามาเขียนลงบนลานด้วย วันนี้ ด.ญ.เสื้อสีส้มก็เลยจะมาแนะนำหนังสือวรรณกรรมแปลอ่านได้ทุกเพศทุกวัยมาฝากให้กับทุกท่านกันค่ะ (บันทึกนี้อาจจะมีตัวหนังสือเยอะไปหน่อยนะคะ^^)
หนังสือเรื่องแรกมีชื่อว่า มาสเตอร์พีซ ที่แปลว่า งานศิลปะที่เยี่ยมที่สุด เขียนโดย เอไลส์ บรอช ธิดารัตน์ เจริญชัยชนะ แปล ภาพประกอบวาดโดย เคลลี เมอร์ฟี เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับมิตรภาพระหว่างเจมส์กับมาร์วินสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่ฝ่ายหนึ่งเป็นเด็กผู้ชายที่ครอบครัวหย่าร้าง ต้องอาศัยอยู่กับครอบครัวใหม่ของแม่ที่เจ้ากี้เจ้าการและมักจะถูกแม่บังคับอยู่เสมอ กับอีกฝ่ายเป็นแมลงปีกแข็งตัวจิ๋วที่ต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังตามคำสอนของตระกูลเพื่อไม่ให้ถูกมนุษย์เหยียบแบน แต่กลับมีครอบครัวที่อบอุ่น ทั้งสองได้ออกไปผจญภัยในโลกอันแสนวุ่นวายของผู้ใหญ่
เรื่องราวเริ่มต้นภายในอพาร์ตเมนต์ขนาดใหญ่ของครอบครัวปอมปาเดย์ ณ มหานครนิวยอร์ก ซึ่งเป็นสถานที่ที่ครอบครัวแมงปีกแข็งของมาวินร์อาศัยอยู่ ในวันเกิดของเจมส์ลูกชายของเจ้าของอพาร์ตเมนต์ที่แสนจะน่าเศร้าเหลือเกิน มาร์วินจึงได้วาดรูปวิวนอกหน้าต่างให้กับเจมส์เพื่อเป็นของขวัญมันหวังว่าของขวัญของมันคงจะทำให้เจมส์มีความสุข และก็เป็นจริงอย่างที่มันคิดเมื่อเจมส์ตื่นขึ้นมาได้เห็นภาพวาดเล็กๆที่สวยงามจากนั้นมิตรภาพของทั้งสองก็ได้เกิดขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถสื่อสารกันได้ด้วยคำพูด
จนกระทั่งทั้งคู่จับพลัดจับผลูเข้าไปเกี่ยวผันกับการโจรกรรมศิลปะเมื่อทุกคนเข้าใจว่าภาพวาดวิวถนนที่สวยงามของมาร์วินที่วาดให้กับเจอมส์เป็นฝีมือของเจมส์ เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์จึงของให้เจมส์ไปลอกภาพวาดของ อัลเบรชท์ ดือเรอร์ ซึ่งเผ็นหนึ่งในแผนการจับโจรขโมยภาพศิลปะ ทำให้โลกกว้างของทั้งคู่ไม่ได้อยู่เพียงแต่ในบ้านของตนอีกต่อไป แต่เรื่องราวกลับตาลปัตรเมื่อภาพวาดของจริงถูกขโมยไปมาร์วินและเจมส์จะทำอย่างไรต้องไปติดตามอ่านกันในหนังสือนะคะ
เนื้อเรื่องดำเนินไปโดยมีผู้เขียนเป็นผู้เล่าโดยเล่าทั้งอารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร และเหตุการณ์ต่างๆ แต่จะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับมาร์วิน นอกจากจะได้รับความสนุกสนานจากหนังสือแล้ว ยังได้ข้อคิดดีๆอีกหลายอย่าง เช่น การได้ออกไปเห็นโลกกว้าง แม้ช่วงเวลานั้นจะน่ากลัว แต่ก็น่าเบิกบานใจด้วยเหมือนกัน เมื่อเราได้ออกไปเห็นโลกในด้านที่ต่างออกไป เราก็จะได้เห็นตัวเองในด้านที่ต่างออกไปด้วย และเมื่อเราอยู่บ้านซึ่งเป็นสถานที่ปลอกภัยด้านต่างๆเหล่านั้นของเราก็จะถูกซุกซ่อนเอาไว้เหมือนกัน เมื่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ก็จะทำให้คิดได้ว่า “บางครั้งหากใช้สายตาของคนตัวโตตัดสิน หลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ก็ดูจะเกินตัวและยากเกินความสามารถของคนตัวเล็ก แต่นั่นไม่ได้แปลว่าสิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ จะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ไม่ได้” ไม่เชื่อก็ลองไปอ่านดูสิคะ
หนังสืออีกเรื่องหนึ่งมีชื่อว่า เด็กชายนุ่งชุดกระโปรง เขียนโดย เดวิด แวล์เลี่ยมส์ เควนทิน เบลค วาดรูปปนะกอบ สาลินี คำฉันท์แปล เป็นเรื่องเกี่ยวกับเดนนิสเด็กชายธรรมดาที่อยู่กับพ่อขี้โมโหและพี่ชาย แม่ของเขาจากไปตั้งแต่เด็ก(ไม่ได้เสียชีวิตนะคะ)ทำให้ต้องอยู่ในบ้านที่ขาดความรักความอบอุ่น เดนนิสก็เหมือนเด็กชายทั่วไปมีเพื่อนฝูงชอบเล่นเตะฟุตบอล แต่เขามีความคิดที่บางคนอาจมองว่าแปลกเพราะเขาชอบเสื้อผ้าของผู้หญิง เขามักจะมีความสุขเมื่อได้เห็นชุดกระโปรงของผู้หญิงจากในนิตยสาร
ลิซ่าเป็นผู้หญิงทันสมัยเดนนิสสนิทกับเธอโดยบังเอิญ ลิซ่าไม่คิดว่าการที่เดนนิสชอบเสื้อผ้าผู้หญิงเป็นเรื่องแปลก เดนนิสคิดว่ามีกฎเกณฑ์อะไรล่ะที่กำหนดว่าเด็กชายต้องเป็นอย่างไร ต้องทำอะไรบ้าง ถ้าทำสิ่งที่นอกเหนือไปจากกฎนั้น เขาจะผิดปกติรึเปล่า ผู้คนจะหัวเราะเยอะเขาไหม …แล้วถ้าเขาชอบอะไรที่แตกต่างล่ะ? เด็กผู้ชายจะใส่ชุดสวยๆ อย่างเด็กผู้หญิงบ้างได้ไหม ในเมื่อนั่นเป็นสิ่งที่เขาชอบ จนวันหนึ่งลิซ่าให้เดนนิสปลอมตัวเป็นผู้หญิงไปโรงเรียนแต่เขากลับครูใหญ่จับได้แล้วถูกไล่ออก เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต้องไปหาอ่านในหนังสือนะคะ
หนังสือเรื่องนี้มาจากเรื่องแปลกๆของผู้เขียน เช่น อารมณ์ขันในการแต่งตัวสลับเพศและลักษณะท่าทางเป็นผู้หญิง นักวิจารณ์กล่าวขานกันว่าเขาคือผู้จะมาสานต้อภาระหน้าที่ของโรอัลด์ ดาห์ล สำหรับตัวหนูคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเป็นวรรณกรรมเยาวชนที่มีกลิ่นอายแบบเดียวกัน ด้วยภาษาที่ชวนอ่านสำหรับทุกวัยไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่รับรองอ่านเพลินทุกคน(มั้ง) แล้วในเรื่องก็มีมุขที่อ่านแล้วทำให้ยิ้มรู้สึกผ่อนคลายที่ได้อ่าน อ่านแล้วทำให้คิดได้ว่ารสนิยมของคนไม่ใช่เครื่องบ่งบอกความสมารถ คนคนนั้นจะดีหรือเลวอย่างไร ควรดูที่การกระทำ
***หมายเหตุ ข้อความบางส่วนได้นำมาจากในคำนิยมในหนังสือค่ะ ^^
สวัสดีคุณลุง คุณอา คุณป้า คุณน้า ฯลฯ ชาวลานปัญญาทุกท่านค่ะ ตอนนี้ก็ถึงช่วงปิดเทอมที่ ด.ญ.เสื้อสีส้ม รอคอยมานานแล้ว วันนี้ก็เลยกลับมานำเอาเรื่องราวสนุกๆมาให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ
อากาศที่เปลี่ยนแปลงบ่อย เดี๋ยวก็หนาว เดี๋ยวก็ร้อน อยู่ดีๆฝนก็ตก ภายในหนึ่งวันมีตั้ง 3 ฤดู ทำให้ไม่สบายได้ง่าย ตอนนี้หนูเลยเอาชนะความขี้เกียจ รวบรวมพลังมาออกกำลังกายเพื่อสุขภาพที่ดีค่ะ ^^
