ลานสวนป่า

(ดวงอาทิตย์กำลังโผล่มาสลายหมอกท้องฟ้าบางกอก)

ไหนๆก็ไหนๆ เมื่อ 3 จอหงวนชวนกันตั้งคณะกรรมการมิตรสัมพันธ์ มีหรือพวกเราจะไม่ตีมือเห็นด้วย ในความห่วงใยครั้งนี้มีค่าต่อชาวเราทุกคน จากที่คุยกับปุโรหิตบางท่าน อธิบายว่า : หลังจากที่เรารู้จักมักจี่กันมาระยะหนึ่ง เมื่อรู้นิสัยใจคอกันแล้ว ก็เป็นทำธรรมดาที่จะเกิดการปรับตัวปรับใจของสังคมมนุษย์ เมื่อรู้เท่ารู้ทันใจตนเองก็ค่อยๆปรับตัวเข้าหากันเป็นวาระๆไป ตามครรลองหวานเป็นลมขมเป็นยา ท่านผู้ก่อการดีคงช่วยกันเพิ่มจุดดีสลายจุดด้อย ค่อยๆโยกก้านแม่แรงความพอดีพองามให้เกิดขึ้นในหมู่เฮา

ห ล า ย ค น อ ย า ก ไ ด้ บ ร ร ย า ก า ศ เ ก่ า ๆ ก ลั บ คื น ม า

ก็คงเข้าทำนองคลองธรรมอีกนั่นแหละ

“ความพอดีไม่มีขาย อยากได้ต้องรีบช่วยกันทำ”

อ่านต่อ »

2 วันก่อนหน้านี้ กำลังบ่นๆว่า ฤดูหนาวหายไปไหน? ใครช่วยไปตามมาให้ที สงสัยเง๊กเซียนฮ่องเต้จะได้ยิน ส่งลมมาพัดตึงๆๆอยู่2-3วัน กิ่งไม้ใบไม้ร่วงพรู ตกตอนเย็นความหนาวก็มาเยือน หนาววูบลงทันทีทันใด อุณหภูมิรูดลงมาในระดับที่คิดถึงเพลง>>เมื่อย่างเข้าเขตหน้าหนาว ลมหนาวก็พัดมากระหน่ำ..รีบงัดเสื้อหนาวออกสวมใส่

อ่านต่อ »

สมัยเป็นเด็กๆเคยไปยืนฝั่งโขงทำตาละห้อย ผู้ใหญ่ไม่มีเวลาพาข้ามโขง จึงได้แต่เก็บความขมขื่นเรื่อยมา กว่าจะได้เอาไปทิ้งให้จมแม่โขงก็ผ่านกาลเวลามาจนเป็นหนุ่มกระเต๊าะ หลังจากนั้นก็ข้ามไปมาไปลาวหลายครั้ง มีความหลังฝังใจตรงที่ได้พาแม่ย่านางชาวเหนือไปเที่ยวเมื่อ30กว่าปีที่แล้ว ช่วงที่เป็นนักศึกษาโข่ง ได้ล่องเรือในแม่น้ำโขง8-9ชั่วโมง จากสิบสองปันนามาขึ้นที่ท่าเชียงแสนจังหวัดเชียงราย >> หลายปีมาแล้วช่วงน้ำหลาก ยังเคยล่องเรือจับปลาเล่นแถบปากแม่น้ำศรีสงคราม

อ่านต่อ »

ต้นวาสนาข้างบันไดบ้านเล็กชูช่อเบ่งบานดอกหอมฟุ้งในยามราตรี

กล้วยไม้ช้างกระที่เกาะกอดต้นไม้กำลังแทงช่อดอก

สะเดาต้นชานบ้านทยอยร่วงใบ แหงนมองเห็นพวงดอกออกมาแทน

ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินสอยมาลงจิ้มน้ำพริกเผา

มะละกอสุกห่ามถามหาคนชิม

คนชอบเผ็ดมีพริกขี้หนูให้เด็ดมาซู๊ดซ๊าด

เช้าๆกินข้าวต้มกับไข่เค็มที่หมอเจ๊หอบมาฝากหลายกล่อง

ช่วงบ่ายไปขอแบ่งไข่ไก่แจ้มาไว้ต้ม

อ่านต่อ »

(ดีใจแทนนักศึกษาที่ได้คณบดีชื่อป่วน)

มีเรื่องเล่าเคล้ารอยยิ้มอิ่มอกอิ่มใจไปตามๆกัน ความประทับใจตกเรี่ยราดเต็มสวนป่า ต้องรีบเก็บกวาดความพิเศษเหล่านี้ไว้ในสาระบบคนดีที่มาเยือนมหาชีวาลัยอีสาน  วันที่10-12 เดือนธันวาคม 2553 ท่านคณบดีวิทยาลัยแพทย์และสาธารณสุขศาสตร์ได้ชักชวนอาจารย์และลูกศิษย์5-60ชีวิตมาให้เรารู้จัก คุณหมอตัวน้อยๆเหล่านี้ จะเป็นพลังที่สำคัญอย่างยิ่งในการที่จะช่วยดูแลสุขภาวะทางสังคมชนบทให้แข็งแรงและปลอดภัย ตามนโยบายยกระดับคุณภาพชีวิตภายใต้กลไกของโรงพยาบาลชุมชน มีภารกิจส่งเสริมให้คนชนบทรักตัวเอง   รู้ จั ก ดู แ ล ตั ว เ อ ง   ใ น มิ ติ ค ว า ม ไ ม่ มี โ ร ค เ ป็ น ล า ภ อั น ป ร ะ เ ส ริ ฐ

อ่านต่อ »