วันนี้ ม า เ ที่ ย ว เ ข ต อุ ท ย า น แ ห่ ง ช า ติ น้ำ ห น า ว
เดี๋ยวนี้ถนนหนทางดี
รถวิ่งปรูดเดียวจากขอนแก่นมาที่นี่ชั่วโมงเศษๆ
ตระเวนดูภูเขาลำเนาไพร
มองเห็นภูสุดลูกหูลูกตา
ภูเขาลูกโน้นจรดลูกโน้น
เขาลูกเล็กลูกใหญ่ซ้อนไล่ระดับกันสวยงามตามธรรมชาติ
มีหมอกจางๆอากาศเย็นสบายไม่ยักกะหนาวสมชื่อ
>>ในช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมา ถ้าใคร่ครวญช้า ๆ เราจะเห็นว่าบรรยากาศบ้านเมืองเต็มไปด้วยเรื่องหยุมหยิม-ยอกย้อน-โยกเยก-งอแง-เล่นแง่เล่นมุม-สุ่มจับผิด-ส่งคลิป-ส่งส่วย-ส่งมะหาระรวยระริกรี้ สังคมทุกหมู่เหล่าปั่นป่วนกวนอกกวนใจไปทุกเรื่องทุกกรณี ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ เรื่องกลางๆ และเรื่องใหญ่ๆ ใครต่อใครต่างได้รับผลกระทบโดยตรง สาเหตุคงเต็มไปด้วยเหตุที่จริงบ้างเท็จบ้าง เมื่อสถานะของวินัยทางสังคมอ่อนแอ ทุกอย่างก็ปรวนแปรระเนระนาด
วัฒนธรรมที่หยวน ๆ ยังไงก็ได้คือไทยแท้
ถ้ายังรักกันเพรียบแปล้ก็ไม่มีอะไร
แต่เมื่อผลประโยชน์ขัดใจอะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้
มีเสียงเรียกหามาตรฐาน
ทั้ง ๆ ที่คนไทยไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้มาแต่ไหนแต่ไร
พอมีเรื่องไม่ได้ดั่งใจ ก็หาวิธีกวนใจ เจาะช่องโหว่แหวกช่องว่าง
ซึ่งมันมีให้แกะแทะเล็มเสียด้วย
เพราะต่างฝ่ายต่างสะสมมานาน
เสียงร้องแรกแหกกระเชอกรูเกรียวไม่ลดลาวาศอก
ได้ศอกจะเอาวา ได้วา >>จะเอาอย่างนี้ล่ะวะ ใครจะทำไม >>
ล้วนมีอำนาจบาตรใหญ่ ขาเล็ก อยากจะเป็นขาใหญ่ ชิมิ ชิมิ
พวกที่ขาโต้นกลับกังวลรีดไขมันเอาเป็นเอาตาย
บ้านนี้เมืองนี้จึงอลเวงพิลึกพิลั่นอย่างนี้ล่ะครับ
