ลานสวนป่า

>>ในช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมา ถ้าใคร่ครวญช้า ๆ เราจะเห็นว่าบรรยากาศบ้านเมืองเต็มไปด้วยเรื่องหยุมหยิม-ยอกย้อน-โยกเยก-งอแง-เล่นแง่เล่นมุม-สุ่มจับผิด-ส่งคลิป-ส่งส่วย-ส่งมะหาระรวยระริกรี้ สังคมทุกหมู่เหล่าปั่นป่วนกวนอกกวนใจไปทุกเรื่องทุกกรณี ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ เรื่องกลางๆ และเรื่องใหญ่ๆ ใครต่อใครต่างได้รับผลกระทบโดยตรง สาเหตุคงเต็มไปด้วยเหตุที่จริงบ้างเท็จบ้าง เมื่อสถานะของวินัยทางสังคมอ่อนแอ ทุกอย่างก็ปรวนแปรระเนระนาด

วัฒนธรรมที่หยวน ๆ ยังไงก็ได้คือไทยแท้

ถ้ายังรักกันเพรียบแปล้ก็ไม่มีอะไร

แต่เมื่อผลประโยชน์ขัดใจอะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้

มีเสียงเรียกหามาตรฐาน

ทั้ง ๆ ที่คนไทยไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้มาแต่ไหนแต่ไร

พอมีเรื่องไม่ได้ดั่งใจ ก็หาวิธีกวนใจ เจาะช่องโหว่แหวกช่องว่าง

ซึ่งมันมีให้แกะแทะเล็มเสียด้วย

เพราะต่างฝ่ายต่างสะสมมานาน

เสียงร้องแรกแหกกระเชอกรูเกรียวไม่ลดลาวาศอก

ได้ศอกจะเอาวา ได้วา >>จะเอาอย่างนี้ล่ะวะ ใครจะทำไม >>

ล้วนมีอำนาจบาตรใหญ่ ขาเล็ก อยากจะเป็นขาใหญ่ ชิมิ ชิมิ

พวกที่ขาโต้นกลับกังวลรีดไขมันเอาเป็นเอาตาย

บ้านนี้เมืองนี้จึงอลเวงพิลึกพิลั่นอย่างนี้ล่ะครับ

เรื่องฟื้นฝอยหาตะเข็บกำลังพัฒนาไปสุดกู่ มาตรการที่จะแก้ไขก็ยังไม่มี มองไม่เห็น มันไม่ใช่จะมาปลุกเสกได้ในเร็ววัน สำนึกของคนในชาตินั้นมันมีที่ไปที่มา เมื่อทำยังไม่ได้ก็อุปโหลกเรื่องไปตามวาระ จะสมานฉันท์ แต่เหน็บมีดไว้ข้างหลังเตรียมกะซวกกัน ตอนนี้มาหยุดชะงักเพื่อตีความ หาเหตุมางัดกันให้บรรลัยไปข้างหนึ่ง จะสมานฉันท์ได้ต้องเหลือเพียงพวกฉันเท่านั้นกระมัง

เรื่องความสามัคคีของคนในชาติ

จะต้องก่อตัวขึ้นในสำนึกอย่างเป็นกระบวนการ สั่งสอน-สั่งสม-อบรมกันสืบเนื่อง

ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง

แ ห ม ถ้า ค ว า ม ดี มี ข า ย ค น จ น ก็ ต า ย สิ ค รั บ

จะ เ อ า เ งิ น ที่ ไ ห น ไ ป ซื้ อ ค ว า ม ดี ม า ค ร อ บ ค ร อ ง

แ ต่ ถ้ า ค ว า ม เ ล ว มี ข า ย แ ถ ม ล ด ร า ค า อี ก ต่ า ง ห า ก

แล้วมีคนรุมซื้อไปเก็บ

ค ว า ม ไ ม่ ดี ก็ จ ะ ค่ อ ย  ๆ  ล ด ล ง ไ ด้

เรื่องชาติบ้านเมืองไม่ใช่เรื่องเล่นลิ้นปลิ้นปล้อนเอาสนุก

จะต้องช่วยกันคิด ช่วยกันทำ

อย่างเป็นระบบด้วยความเข้าใจและตั้งใจของคนในชาติ

ส มั ย นี้ เ อ ะ อ ะ ก็ ถ า ม ห า ตั ว ชี้ วั ด

จะวัดว่าคนไทยรักกันไหม?

แหม ประเด็นนี้วัดกันได้จนลิ้นห้อย

เอาแค่เด็กอาชีวะตีกันก็วัดกันหยาบ ๆ ได้แล้ว

ถ้าจะชี้วัดความปรองดองสามัคคีของคนในชาติ

เสื้อเหลืองเสื้อแดง ก็สำแดงให้เห็นว่าเรารักกันได้หฤโหดแค่ไหน

ถ้าจะชี้วัดเรื่องก ฎ ห ม า ย ศ า ล  ดูจากคำพิพากษาเรื่องพรรคการเมือง

ฟ้องร้องโละกันระเนระนาด

มีกระบวนการทำลายระบบความยุติธรรม

หาเรื่องให้ศาลหมดความเชื่อถือ

ศาลไม่มีความเป็นธรรม

กะจะหาทางเตะตัดขาศาลว่างั้นเถอะ

ผมเห็นพรรคพวกที่เรียน สสสส.1 ตะแง่ว ๆ อยู่ทั้ง 2 ขั้ว 2 ค่าย

อัยการชาวเกาะผม จ ะ ว่ า จะ ไ ด ห น อ

ถ้าแผ่นดินนี้หาสถาบัน องค์กร ใ ห้ ค น ย อ ม รั บ ไ ม่ ไ ด้

ค ว า ม เ ชื่ อ ถื อ จ ะ ไปหาที่ไหน

ถ้าไม่มีค ว า ม เ ชื่ อ ถื อ

ค ว า ม เ ชื่ อ มั่ น ก็คลอนแคลน

ค น ใ น ช า ติ ไ ม่ เ ชื่ อ ขี้ ห น้ า กั น ไ ม่ เ ท่ า ไ ห ร่ ห ร อ ก

แต่ถ้าอารยะประเทศเขาไม่เชื่อน้ำหน้าไทยแลนด์

ค ร า ว นี้ ล่ ะ >> ต า ย อ ย่ า ง เ ขี ย ด

ช า ว ป ระ ชา ต า ดำ ๆ

ก็จะกลายเป็น ห ม า ห น่ อ ย ธ ร ร ม ด า โดยทั่วหน้ากัน

เคยมีคนพูดว่าถ้าไทยห้ำหั่นไทยด้วยกัน

แ ล้ ว จ ะ ร้ อ ง เ พ ล ง ช า ติ ไ ท ย ใ ห้ ใ ค ร ฟั ง

เฮอะ!! >>ชาติแตกยับแล้วเพลงชาติจะเหลือรึครับ

เปลี่ยนเป็นร้องเพลง>> ไอ้หวังตายแน่เสียละมั๊ง!!

อะคิ อะคิ

« « Prev : ความไม่เที่ยงแท้หนอ

Next : โฉนดชุมชน » »