ลานว่าง

เมื่อวานเขียนเรื่องออกกำลังใจ ฝึกสติตอนเบื้องต้นเอาไว้ โดยเน้ันกายานุปัสนา เน้นพิจารณาาการกระทำทางกาย อยู่กับการกระทำที่เป็นปัจจุบัน ซึ่งเป็นส่วนที่ตัวเองคิดว่าทำได้ง่ายที่สุด เพราะชัดเจนที่สุด เป็นการกำหนดสติฝึกให้อยู่กับการกระทำต่างๆ ในชีวิตประจำวันเท่านั้น

แรกๆ ก็อาจจะมีหลงๆ ลืมๆ บ้าง ทำให้สติไม่ได้อยู่กับการกระทำ แต่ถ้าตั้งใจ พยายามระลึกถึงอยู่เสมอ ก็จะสามารถกำหนดสติให้อยู่กับการกระทำปัจจุบันได้สม่ำเสมอ แต่เมื่อพิจารณาเรื่อยๆ แล้ว ก็จะเห็นพฤติกรรมทางกายที่ชัดเจนขึ้น และเมื่อเห็นชัดเจนขึ้น ก็จะเห็นพฤติกรรมที่ไม่น่ามอง หรือบางครั้งเป็นพฤติกรรมทางกายแปลกๆ ของตนเอง.. เช่น กระดิกขา หน้านิ่วคิ้วขมวด เป็นต้น.. ไม่เชื่อทดลองปฏิบัติดูสิคะ จะได้เห็นเลยว่า บางทีสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ร่างกายทำอะไรแปลกๆ แบบที่เราไม่ได้สั่ง ไม่ได้ตั้งใจ …

ดังนั้นผลจากการทำกายานุปัสสนาแบบพื้นๆ นี้ประการหนึ่งคือความสำรวมค่ะ เพราะหลังจากที่เราพิจารณากาย การกระทำของเราสม่ำเสมอแล้ว เมื่อเห็นพฤติกรรมบางอย่างของกาย ที่เราไม่ได้สั่งหรือตั้งใจทำ ก็จะสะดุด และเลิกทำ ทำให้เกิดความสำรวมขึ้นมากทีเีดียว และนอกจากจะทำให้เกิดความสำรวมทางกายแล้ว ความสำรวมทางวาจา และทางใจ มากขึ้นตามมาเป็นลำดับด้วยค่ะ

ความสำรวมเป็นสิ่งที่สำคัญประการหนึ่งค่ะ ทุกวันนี้ เราคิด เราพูด เราทำอะไรต่างๆ โดยการขาดสติ ขาดความยั้งคิดกันเป็นอย่างมาก ทำให้เกิดปัญหาในสังคมตามมามากมาย ดังนั้น ถ้าเราฝึกให้ตัวเองมีสติสม่ำเสมอ ก็จะลดปัญหา ลดความทุกข์ในชีวิตลงไปได้มากทีเดียว

หลักทางวิทยาศาสตร์ที่เคยได้ยินกันบ่อยๆ ที่บอกว่า Action = Reaction นั้นยังเป็นจริงอยู่ค่ะ ดังนั้น ถ้าเราสำรวมในส่วนของเรา..ลด action ที่ไม่จำเป็นออกไปจากเราน้อยลง reaction ก็ย่อมจะลดลงมาด้วยนั่นเองค่ะ

« « Prev : ออกกำลังใจ

Next : เรื่องตื่นเต้น » »