ลานว่าง

เนื่องจากการซ่อมแซมสะพานของ กทม. ทั่วกรุงเทพในปีที่แล้วและีปีนี้ทั้งปี ทำให้ตัวเองได้ตัดสินใจเปลี่ยนมาใช้รถสาธารณะเพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรในส่วนที่รถติดมากๆ พอใช้แล้วก็รู้สึกดี แม้ว่าจะต้องหลายต่อไปหน่อย ต้องเดินมากขึ้น แต่ก็รู้สึกว่าใช้ได้ และใช้เวลาไม่นานมากนัก  ข้อเสียคงจะมีตรงที่ว่าบางครั้งรถเมล์นั้นขาดช่วงและมาช้า หรือรถเมล์เล็กที่บังเอิญต้องขึ้นบ้างนั้นเป็นรถที่คุณภาพต่ำและ safety ต่ำมาก  แต่ก็เจอทั้งคนขับและกระเป๋าที่น่ารัก เข้าป้ายดี บอกข้อมูลสถานที่กับผู้โดยสาร กับพวกที่ไม่สนใจอะไรเลย มุ่งไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว

การเดินทางตอนเช้าๆ โดยใช้รถสาธารณะ ทำให้ได้เห็นชีวิตของผู้คนที่หลากหลายมากขึ้น ส่วนใหญ่จะเป็นชีวิตที่ดูแล้วน่าเห็นใจ ทุกคนก็ดิ้นรน ทำมาหากิน เลี้ยงปากท้อง ด้วยวิธีการต่างๆ  มีคุณยายบนสะพานลอย ซึ่งบางครั้งเห็นกวาดขยะอยู่แถวๆ สะพานลอยนั่นแหละ ให้เงินแล้วรู้สึกว่าไม่ใช่ให้ทาน แต่เป็นค่าจ้างให้คุณยายช่วยเก็บขยะแถวป้ายรถ+สะพานลอย  มีเด็กนักเรียนไปโรงเรียน มีพ่อแม่พาเด็กเล็กไปโรงเรียนอนุบาล   มีคนเข็นผักอยู่ตามตลาด  คนขายปาท่องโก๋  เป็นภาพที่แม้จะแสนธรรมดา แต่ก็เป็นภาพที่หาไม่ได้เลยในบางประเทศ เช่นที่เฮติ อ่านต่อ »

เห็นรูปนี้แล้วอดเอามาลงไม่ได้ ทำให้นึกถึงสังคมปัจจุบันที่เดินลงเหวกันไปเรื่้อยๆ อย่างไรก็ไม่รู้

Source: http://hikingartist.com/Cartoon_illustration_g29-The_edge_p802.html

สำหรับตัวเองไม่รู้จักคำว่า Lemming Effects มาก่อนที่จะมาเห็นรูปนี้ แต่เคยคุยเรื่องนี้กับครูบาอาจารย์ในเชิงบ่นๆ ว่า “เห็นๆ อยู่แล้วว่าไปทางนี้แล้วลงเหว ก็ยังอุตส่าห์แห่กันไป น่าเวทนาจริงๆ”  ไม่นึกว่าพฤติกรรมแบบนี้จะมีในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจริงๆ

เท่าที่ค้นๆ ดู Lemming เป็นสัตว์ประเภทหนูชนิดหนึ่ง ซึ่งอพยพเพื่อหาถิ่นที่อยู่ใหม่ และยินดีที่จะกระโดดลงเหว ว่ายน้ำผ่านอุปสรรคเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมาย

หนู Lemming ตัวแรกๆ คงกระโดดเพราะตั้งใจไปสู่จุดมุ่งหมายที่ดีกว่า แต่ไอ้เจ้าตัวหลังๆ ที่ว่าตามกันมาเรื่อยๆ คงไม่ค่อยรู้อะไรมาก เพียงแต่เห็นว่านี่คือทางที่ทุกคนไป เพราะฉะนั้นจะกระโดดสู่ความตายอย่างไร้ความหมายหรือไม่ นั่นคงเป็นเรื่องที่ไม่ต้องคิด เพราะว่า “ว่าไงก็ว่าตามกัน” ทำนองนั้น..

ช่างคล้องจองกันจริงๆ วันนี้วันจันทร์เสียด้วย

เมื่อกี้แม่โทรมา บอกให้ไปดูพระจันทร์บนท้องฟ้าด้านทิศตะวันตก ก็เลยออกไปดู เห็นน่ารักมาก ก็เลยเอารูปมาฝากกันค่ะ ^ ^ อ่านต่อ »

อาคารสี่ชั้นข้างๆ ตึกที่ทำงานถูกรื้อเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาเพื่อเปิดทางให้อาคารใหม่

เก่าไป ใหม่มา การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมหาวิทยาลัยที่มีพื้นที่คับแคบในกรุงเทพ

ตึกเล็ก ตึกเก่า ก็ต้องหลีกทางให้กับตึกใหม่ที่จะสร้างสูงขึ้น เพื่อเพิ่มพื้นที่ใช้งานให้เหมาะสมกับจำนวนนักศึกษาที่เพิ่มมากขึ้น

เรื่องของเรื่องคือเสียงงานก่อสร้างดังมาก ตัวเองนั่งห้องริม ติดกับตึกที่กำลังก่อสร้าง ห่างไปสักแค่ 10 เมตรก็ถึงรั้วโครงการก่อสร้างใหม่ อ่านต่อ »

เมื่อกี้อ่านข่าวในเน็ต เห็นข่าวที่รัฐกำลังจะออกกฎเกณฑ์ใหม่ๆ มาบังคับใช้กับปัญหาเฉพาะอย่างที่อยู่บนท้องถนนในขณะนี้…
เปรียบไปก็เหมือนกับที่เคยเห็นในการจัดการในระดับมหาวิทยาลัย ที่ปัญหาของนักศึกษากลุ่มเดียว ก่อให้เกิดกฎเกณฑ์ใหม่ที่จำกัดสิทธิของนักศึกษาคนอื่นๆ ไปทั้งหมด

แล้วพอตั้งกฎเกณฑ์มากๆ เข้า กฎเหล่านั้นก็เกิดการขัดแย้งกันเอง กฎเล็กขัดกฎใหญ่ กฎใหญ่ขัดกฎเล็ก มั่วไปหมด แถมการบังคับใช้ก็ไม่มี หรือลืมไปแล้วว่ามีกฎนั้นๆ ก็เลยไม่ได้บังคับใช้ แถมบางครั้งการบังคับใช้ ยังเลือกหมู่คณะที่ชอบหรือไม่ชอบมาบังคับใช้ได้อีก (double or multiple practices on the same standard) แถมบางครั้งก็ลืมไปแล้วว่าตั้งกฎมาทำไมกัน

คนตั้งกฎ บางทีก็ลืมไปว่า อ่านต่อ »

เมื่อเช้าเพิ่งเขียนเรื่องความสำรวม เขียนไปหน่อยเดียวตอนบ่ายมีบททดสอบเข้ามาเชียว เมื่อครู่คุมสอบอยู่ พี่เจ้าหน้าที่ที่ภาควิชาฯ โทรเข้ามาถามว่าอยู่ที่ไหน ก็บอกไปว่าคุมสอบอยู่..

พี่เขาบอกว่า “ประชาสัมพันธ์ โทรมาตามหาอาจารย์..มีหมายศาลมาที่เขาถึงอาจารย์ เขาให้ไปรับ จะให้พี่ไปรับให้ไหม..” อ่านต่อ »