แบ่งกันอยู่
อ่าน: 4350เมื่อเช้าก่อนมาทำงาน ไปออกกำลังถอนหญ้าคากับวัชพืชที่ปล่อยรกมาสักสองสัปดาห์ กับเก็บพริกที่สุกจนแดงแจ๋คาต้น
ฝนตกบ่อยช่วงนี้..หญ้าคา ขึ้นเร็วมาก
นอกจากหญ้าคาแล้วก็ยังมีผักบุ้ง ตำลึง กับกระิถินต้นเล็กต้นน้อยเต็มไปหมด และคงถอนผักกินได้ไปอีกหลายต้น ด้วยความที่ไม่รู้จัก อิอิ
ทำให้ตระหนักถึงความอุดมสมบูรณ์ของดินและน้ำในบ้านเรา การเจริญเติบโตอย่างธรรมชาติ การพึ่งพากัน แบ่งกันกินแบ่งกันอยู่ของพืชประเภทต่างๆ
เห็นกระถินต้นเล็กที่ซุกอยู่ในที่มืดๆ ใต้พงหญ้าคา เห็นตำลึงที่เกาะใม้อื่นๆ เบียดเสียดกันราวกับประชากรในเมืองใหญ่ แน่นหนา แต่อยู่กันได้อย่างสงบ..(จนกระทั่งมาเจอมนุษย์ช่างถอนนี่แหละ ฮ่าๆๆ)
ถอนไป..เจริญสติไป..ลมพัดมาเบาๆ พาฝนน้อยๆ โปรยปรายมาด้วย..เย็นสบายทีเดียว
คิดถึงเรื่องพรากของเขียวเหมือนกัน แต่ก็คิดอยู่ว่าต้องทำความสะอาดบริเวณบ้านบ้าง ไม่งั้นรกเกินไป คิดในใจว่าขอแบ่งพื้นที่มาใช้บ้างนะ แล้วจะค่อยๆ ปรับพื้นที่เอาดินมาลงเพิ่มให้อยู่กันต่อ อิอิ
แบ่งกันกิน แบ่งกันอยู่นะจ๊ะ ^ ^
« « Prev : เรื่องของแสงและภาพลวงตา
15 ความคิดเห็น
ตามมาดูภาพธรรมชาติของพืชพันธุ์ที่อิงอาศัยกันค่ะ…น่ารัก น่าเอ็นดูค่ะ
ชอบที่บอกว่า…การเจริญเติบโตอย่างธรรมชาติ การพึ่งพากัน แบ่งกันกินแบ่งกันอยู่ของพืชประเภทต่างๆ…
เจริญสติไปด้วย…ดีจังค่ะ…^_^…
สวัสดีคะอ.กมลวัลย์
ตามมาเยียมเยียนกัน สีพริกสีแสบสัน รสชาดไม่ต้องบอกเลย อย่าให้เซด อิอิ แหมปลูกพืชผักสวนครัวนี่ดีจัง ถือเป็นการพักผ่อนที่ดีด้วยคะ
ธรรมชาติก็พึ่งพากันเองด้วย สดใสมากเลยคะ
ขอบคุณนะคะ ยิ้มเลย
สวัสดีค่ะคุณคนไม่มีราก
เมื่อเช้าก็เห็นความน่ารักน่าเอ็นดูและความแข็งแรงของการเติบโตในธรรมชาติไปพร้อมๆ กันเลยค่ะ
เขียนบันทึกนี้เพราะแปลกใจมากว่า พืชหลายประเภท ขึ้นกันแน่นมากๆ แบ่งกันอยู่ได้ดีจริงๆ ค่ะ ทั้งๆ ที่ไม่ได้บำรุงอะไรเลยค่ะ ^ ^
อีกพักพืชเหล่านี้ก็กลับมาใหม่ค่ะ ตราบใดที่ยังมีฝนตกแบบช่วงนี้ ได้เห็นการวัฏฏะดีค่ะ
สวัสดีค่ะน้องราณี
อิอิ..พริกเม็ดใหญ่ ไม่เผ็ดเท่าพริกขี้หนู แต่ก็ถึงใจพอควรค่ะ หุหุ
ตอนหลังกินเผ็ดลดลง พริกขึ้นเองต้นนี้ก็เลยให้ผลที่กำลังพอดี ถูกใจคนกิน อิอิ
พริกต้นนี้ไม่ได้ปลูกค่ะ มันโผล่มาเอง ตอนนี้ซุ้มใหญ่พอควร สูงเกินเข่านิดหน่อย อุดมสมบูรณ์ดี มีต้นลูกเล็กๆ อยู่ข้างใต้ด้วย เมล็ดแก่มันตกลงไป ต้นใหม่เลยขึ้นมาเอง..ช่วงนี้ฝนดีค่ะ ^ ^
พริกสวยครับ ใบไม่หงิก
สวัสดีค่ะคุณโสทร
ค่ะ ต้นพริกสวยค่ะ แต่ต้นมะกรูดข้างๆ ใบหงิกไปมาเลยค่ะ.. อยู่ติดกันเลย สงสัยแพ้อะไรที่ไม่เหมือนกัน ^ ^
ตามมาดูจริตของตนเองผ่านบันทึกนี้
บางครั้งเราก็วิ่งตามในสิ่งที่ไม่มีตัวตน เป็นสิ่งที่เราสมมุติขึ้น
เมื่อมีโอกาสทบทวนตนเอง
เราจะเห็นสิ่งที่คิดว่าเป็นปัญหา มันคือสิ่งลวงตา ลวงใจ
….
เมื่อเกิดปัญหา จะมองหาสิ่งที่อยู่ภายนอกที่คิดว่า ก่อให้เกิดปัญหา
ปัจจุบัน หันมามองตัวเอง พิจารณาตัวเอง ปัญหา เกิดจากตัวเอง เอาตัวเองไปผูกทั้งนั้น
….
เวลา…ช่วยให้เราเติบโต
กัลยาณมิตร….ช่วยเติมเต็ม
ธรรมชาติ….ช่วยกล่อมเกลาจิตใจ
อยู่ร่วมกันได้ “โดยอิสระ”
พี่อึ่งอ๊อบพูดถูกเป๊ะเลยค่ะ เรามักไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าเรากำลังวิ่งหลงตามสิ่งที่ไม่มีตัวตนอยู่ และการทำสิ่งไม่มีตัวตนให้มีตัวตนก็ฝีมือเราเองทั้งน้านนน ^ ^ ผ่่านอายตนะ ขันธ์ ๕ ได้อุปทานมาเต็มเพียบ
เหมือนที่เคยแซวพี่ที่บันทึกของพี่อันหนึ่งว่า ตัดคำว่า”ฉัน”ออกไปได้ ทุกอย่างหายโม๊ดดด นั่นแหละค่ะ
การปฏิบัติธรรมโดยรู้จักพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นรอบกาย น้อมให้เห็นไตรลักษณ์ของสรรพสิ่ง จะสร้างปัญญาให้กับเราให้หลุดพ้นไปจากวงจรแห่งความทุกข์ไปได้แน่นอนค่ะ ^ ^
Lin Hui ยอมแพ้ค่ะ เรื่องพริก ปลูกเอง ซื้อมาปลูก ไม่ประสบความสำเร็จ
ยกเว้นมาปลูกให้ค่ะ ตอนนี้นกที่บ้านไม่กินพริก จึงไม่มีพริกสักต้นค่ะ
ิอาจารย์ Lin Hui คะ
ต้นพริกต้นนี้เกิดเองค่ะ น่าจะเป็นจากเม็ดพริกที่มีคนโยนทิ้งไว้ (เดาค่ะ) ไม่เคยบำรุงอะไรเลย รดน้ำอย่างเดียว หน้าฝนก็ไม่ต้องรดค่ะ ถ้าให้เอามาปลูก คงไม่งามขนาดนี้ค่ะ ^ ^
สงกะสัยจอมป่วนมาผิดลาน เจอแต่คนคุยเรื่องธรรมะ อิอิ
เอ๊ะ text บ้านนี้ก็เล็กอ่ะ
หมายถึงตอนพิมพ์ comment ครับ
เอ..เลยไม่แน่ใจเลยว่าเล็กหรือเปล่าค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
แต่เท่าที่จำได้ ไม่เล็กเท่าที่ลานจอมป่วนค่ะ ^ ^
ทำภาพมาเปรียบเทียบให้ดูค่ะ
พริกนี้ดูท่าจะเผ็ดมากเหมือนกันนะคะ สีแดงจังเลย…
ยืนยันว่าเผ๊ดมากจริงๆค่ะคุณพี่ รสแซบมากๆ ถ้าตำส้มตำกินคนเดียวคงใส่แค่เม็ดสองเม็ดเท่านั้น สีสวยมากๆจริงๆ ยิ่งเห็นสุกคาต้นเยอะๆ สวยมากค่ะ สีสันประกอบบรรยากาศคริสต์มาสแดงเขียวได้ดีทีเีดียว แม้จะไม่เข้ากันก็เถอะค่ะ ^ ^