เป็นบ้างไหม
อ่าน: 1862ไม่รู้ผู้อ่านเป็นกันบ้างไหม..
มองไปทางไหนก็เบื่อ
ฟังอะไรก็เบื่อ
เห็นเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาก็ซ้ำๆ เหมือนเดิมอยู่นั่นแหละ
ดูหลายรอบแล้ว..ถึงจะเปลี่ยนพระเอก นางเอก ตัวร้ายไปบ้าง แต่ก็พล๊อตเดิมอยู่ดี..
เมื่อไหร่เขาจะเลิกฉายหนังซ้ำนะ…
คิดสักพัก..ก็เลยรู้ว่า.. เขาจะเลิกฉายหนังซ้ำก็ตรงที่เราเลิกส่งจิตออกนอกเที่ยวไปคิดตามเขานี่แหละ ฮ่าๆๆๆ
เพราะตัวละครเหล่านี้ ถึงเวลาแสดงจบ เขาก็แยกย้ายกันกลับบ้าน..
เพราะตัวละครเหล่านี้ บางคนก็ไม่รู้ตัวว่าเล่นละครอยู่..
ก็เหลือแต่ตัวเรานั่นแหละที่ยังคิดตามละครอยู่…
รู้ตัวหรือยังจ๊ะ ^ ^
6 ความคิดเห็น
เจริญพร
สวัสดีครับพี่ตุ๋ย
สบายดีนะครับผม เข้ามา่อ่านเรื่องละคร ก็น่าสนใจครับ ผมคิดว่าแต่ละคนนั้นมีพื้นที่ใจ หรืออาณาเขตใจกันคนละดวงใช่ไหมครัีบ เมื่อมีอาณาเขตแล้วก็ควรจะมีผุู้ดูแลอาณาเขตพื้นที่ใจ ผมจะตั้งชื่อว่าทหารใจนะครัีบ
พี่คิดว่าการดูและอาณาเขตใจนั้น
ผมเคยเขียนไว้เรื่องหนึ่งครับ อ่านได้ที่นี่ครัีบ เรื่องการจับตัวผู้ต้องหาครัีบ
วันนี้วุ่นๆ โทรกลับบ้านทั้งวันครัีบ ไม่ค่อยได้เข้ามาช่วยเหลือดูแลใครเลยครัีบ
สนุกในการแลกเปลี่ยนนะครับ
เม้งครัีบ
กราบนมัสการหลวงพี่มหาชัยวุธ
ไปให้ข้อคิดเห็นไว้ที่ 759593 ค่ะ
บันทึกนี้เขียนเล่นๆ ตอนนึกได้ว่ามัวแต่ส่งจิตไปท่องเที่ยว..คิดตามโน่น นี่ มากไปหน่อยน่ะค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
พี่ไปเยี่ยมและให้ข้อคิดเห็น 759616 มาแล้วนะคะ
หวังว่าคงหายวุ่นๆ แล้วนะคะ อยู่ไกลบ้านก็อย่างนี้แหละค่ะ ยังดีที่เดี๋ยวนี้การสื่อสารดีขึ้นมาก
แล้วยังไงขอให้ทำงานสำเร็จเร็วๆ กลับมาเมืองไทยเร็วๆ นะคะ ^ ^
จิตรไม่นิ่ง จะมีอาการแบบนี้เกิดขึ้นได้ เมื่อจิตรว่างก็คิดได้เองค่ะ
สวัสดีค่ะอ. Lin Hui
ตอนที่นั่งเบื่อ มองไปทางไหนก็เบื่ออยู่อย่างนั้น เป็นเพราะสติไม่อยู่กับตัว มัวแต่คิดตามเรื่องที่เห็น..ลืมดูตัวเอง ฮ่าๆๆๆ
พอนึกได้ ก็กลับเข้ามาดูตัวเองต่อคุ่ะ ^ ^