ลานว่าง

รู้สึกว่าเข้าใจคำว่า”ไม่มีสิ้นสุด”ขึ้นมาเฉยๆ

เรียกง่ายๆ ว่า “ปิ๊ง” ก็ได้

ปฏิกิริยาลูกโช่หรือ Chain reaction ก็น่าจะเป็นคำนิยามอีกอันที่ดีสำหรับคำว่าไม่มีสิ้นสุดเหมือนกัน

ทำเรื่องนี้เสร็จ ผลจากเรื่องนี้ จะส่งต่อไปอีกเรื่องหนึ่งทันที  แล้วเราก็จะคิดจัดการกับเรื่องใหม่ ไปเช่นนี้เรื่อยๆ โดยถ้าไม่รู้ตัวก็ตกอยู่ในวงจรแห่งทุกข์ในความไ่ม่มีสิ้นสุดนี้

เข้าใจพ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่เดินเส้นทางนี้มาก่อนหน้า ท่านคงเห็นสิ่งที่ตัวเองเห็นมานานแล้ว..
ความไม่สิ้นสุดนี้ก็คือ อนิจจัง นำมาซึ่ง ทุกขัง และ เป็นอนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้ มันแทรกซึมอยู่ทุกหัวระแหง ทุกอนู แห่งการมีชีวิตอยู่จริงๆ
การมีสติ ก็เหมือนมีความเข้าใจในไตรลักษณ์ ได้เห็นสัจธรรมในความวนเวียน เวียนวน ไม่จบไม่สิ้นนี้

หากไม่มีสติ ก็จะถูก โลภะ โทสะ และโมหะ พาไปวนเวียนไม่จบไม่สิ้นในวงจรแห่งความไม่สิ้นสุดนี้  เหมือนกับคนรวยที่ไม่เคยพอ คนที่ชอบอำนาจ ชอบตำแหน่ง คนที่ชอบเกียรติยศชื่อเสียง หรือคนที่ติดกับการมีชีวิตที่สุขสบายและดี หรือติดกับ “ความดี” โดยลืมความพอดี ความพอเพียงและสัจธรรมของชีวิต

ที่ร้ายก็คือ วงจรอันไม่สิ้นสุดนี้ บางครั้งคืบคลานเข้ามาในชีวิตประจำวันในรูปแบบที่คาดคิดไม่ถึง ไม่ใช่เรื่องเงินทองมากมาย ไม่ใช่เรื่องตำแหน่งใหญ่โต แต่อาจจะเป็นเรื่องเอาเปรียบเล็กๆ น้อยๆ เช่นเลือกซื้อเฉพาะของดีๆ ให้กับตนเอง งกเล็กๆ น้อยๆ  หรือขาดคุณธรรมจริยธรรม ไม่ทำในสิ่งที่ควรจะทำก็ได้  พวกที่มาในรูปแบบเล็กๆ น้อยๆ แบบแทรกซึมนี้แหละที่เป็นตัวอันตราย เพราะตรวจจับได้ยาก

การมีสติ เป็นการหยุดวงจรทางอารมณ์ที่ “ไม่มีสิ้นสุด”  เป็นการหยุดโลก ในขณะที่โลกก็ยังหมุนไปตามสภาพของมัน

ธรรมรักษาเสมอค่ะ

« « Prev : จันทร์น่ารัก

Next : มาแล้วก็ไป.. » »