ลานว่าง

อาคารสี่ชั้นข้างๆ ตึกที่ทำงานถูกรื้อเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาเพื่อเปิดทางให้อาคารใหม่

เก่าไป ใหม่มา การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมหาวิทยาลัยที่มีพื้นที่คับแคบในกรุงเทพ

ตึกเล็ก ตึกเก่า ก็ต้องหลีกทางให้กับตึกใหม่ที่จะสร้างสูงขึ้น เพื่อเพิ่มพื้นที่ใช้งานให้เหมาะสมกับจำนวนนักศึกษาที่เพิ่มมากขึ้น

เรื่องของเรื่องคือเสียงงานก่อสร้างดังมาก ตัวเองนั่งห้องริม ติดกับตึกที่กำลังก่อสร้าง ห่างไปสักแค่ 10 เมตรก็ถึงรั้วโครงการก่อสร้างใหม่

เมื่อวานเป็น hydraulic jack เจาะพื้นเก่าของอาคาร ย่อยพื้นคอนกรีต ทั้งดังทั้งสะเทือน

เช้านี้ทำเข็มเจาะแบบสามขา ให้เครื่องจักรกดหัวเจาะ ตักดินขึ้นมาเพื่อทำเสาเข็ม

คงดังอย่างนี้อีกหลายวัน ได้โอกาสฝึกเรื่องเสียง ความอดทนต่อเสียงดังๆ ตลอดเวลา

ถ้าห้องเรียนอยู่ตรงนี้คงแย่ เพราะต้องตะโกนแข่ง แต่ถ้าเป็นแค่ห้องทำงานของเรา ก็สบายๆ มีแต่เราที่ต้องนั่งฟังไปเรื่อยๆ ^ ^

เสียงก็คือเสียง จะเสียงเพลง เสียงรถ เสียงคนด่า เสียงคนชม เสียงเครื่องจักร มันก็เป็นแค่เสียง คลื่นความถี่วิ่งผ่านอากาศเข้ามากระทบโสตของเรา

เหลือแต่เราที่จะรับเสียงไว้..เปลี่ยนเป็นอารมณ์ต่างๆ หรือไม่ หรือเพียงแต่รู้ว่าเสียง ก็เป็นแค่เสียง ก็พอ..

« « Prev : ความไม่รู้

Next : มากไปไม่ดี.. » »