ลานจอมป่วน

ไปเป็นวิทยากรที่สุราษฎร์ธานีคราวนี้  มื้อกลางวันหรือมื้อที่นายกเทศมนตรีมานั่งทานด้วยก็ดีนะครับ  คุยเรื่องการเรื่องงาน  ธรรมชาติ  ดินฟ้าอากาศ  แต่มื้อไหนที่ท่านนายกฯ  ไม่ว่าง  ทีมงานต้อนรับก็จะพาไปเอง  แล้วแต่จะตกลงกันว่าอยากกินอะไร  ก็คงต้องมีเรื่องตาหลกแลกเปลี่ยนกันเป็นธรรมดา  แรกๆไม่คุ้นกันก็เล่าเรื่องสูงหน่อย  พอสนิทลงก็เลื่อนลงมาเรื่อย  อิอิ

ไปอ่านบันทึก  ความสำรวม  จากลานว่าง  เจอ

…… จะเห็นพฤติกรรมที่ไม่น่ามอง หรือบางครั้งเป็นพฤติกรรมทางกายแปลกๆ ของตนเอง.. เช่น กระดิกขา หน้านิ่วคิ้วขมวด เป็นต้น..

ทำให้นึกถึงเรื่องตาหลกที่ทางสุราษฎร์ธานีเล่าให้ฟัง  ขอเอามาเล่าต่อนะครับ  เผื่อจะได้เข้าใจว่าทำไมคนเราชอบกระดิกขา  อิอิ

หนูเก่ง ( นามสมมุติ )  ไปปรึกษาหมอศัลยกรรม ( ไม่ใช่จอมป่วนแน่ๆ )  เรื่องหน้าอกเล็ก  อยากจะเสริมให้ใหญ่ขึ้นหน่อยนึง  แพทย์ตรวจดูแล้วบอกว่ายังไม่ต้องผ่าตัดเสริมก็ได้  ให้ลองออกกำลังกายดูก่อน  แล้วก็อธิบายให้ฟังว่าส่วนไหนที่ขยับบ่อยๆ  ส่วนนั้นและที่อยู่ใกล้เคียงก็จะใหญ่ไปด้วย

คุณหมอก็สอนท่าออกกำลังกายให้  แถมบอกว่าขณะทำงานอยู่  ถ้าพอมีเวลาว่างก็ขยับแขนบ่อยๆก็ช่วยได้มาตั้งแต่นั้นมา  หนูเก่งก็จะขยับแขนเกือบตลอดเวลา  เผื่อหน้าอกจะใหญ่ขึ้นตามที่แพทย์แนะนำให้

เป็นไงครับ  พอจะเข้าใจแล้วใช่ไหมครับว่าทำไมคนถึงชอบขยับแขน  หรือกระดิกขา  อิอิ

จอมป่วนก็เลยยืนกระดิกขา  นั่งกระดิกขา  และนอนกระดิกขาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  อิอิ

ใครจะเลียนแบบ  ทำตามมั่งก็ไม่ว่ากันนะครับ  อิอิ 

Facebook

« « Prev : อย่าสะกิด อิอิ (1)

Next : อย่าสะกิด อิอิ (2 ) » »